Page images
PDF
EPUB

good (and a new one not be needed)' H. A. J. M.] having broken the tub, the Athenians punished Grang. and Vales. read aut.

DL. VI § 43 a boy him and replaced it. COMMISSA fastened to solder is plumbare

Cato r.r. 39 § 1 dolia plumbo vincito. ib. 20. 21. Plin. XXXIV 161. xvIII § 236 dolia quassa sarcire. dig. XLI 1 27 pr. 311 312 ALEXANDER, TESTA CUM VIDIT IN ILLA MAGNUM HABITATOREM Cic. Tusc. v § 92. VM. IV 3 E § 4 Alexander vero, cognomen invicti assecutus, continentiam Diogenis cynici vincere non potuit. ad quem cum in sole sedentem accessisset hortareturque ut, si qua praestari sibi vellet, indicaret, quemadmodum erat in crepidine conlocatus sordidae appellationis sed robustae vir praestantiae 'mox' inquit 'de ceteris, interim velim a sole mihi non obstes.' Sen. ben. v 6 § 1 Diogenes, a quo utique victus est [Alexander]. quidni victus sit illo die, quo homo supra mensuram humanae superbiae tumens vidit aliquem, cui nec dare quicquam posset nec eripere? DL. vI §§ 32 if I were not Alexander I would choose to be Diogenes.' 38 our story; Diogenes was basking ev T Kpavelw. [Diog.] ep. 33. Chrys. de s. Babyla 8 9 (11 549 550-655-7 Gaume) speaks with contempt of the theatrical display, far less wonderful than the feats of swallowing nails or shoes. Plut. Alex. 14 § 2. id. virt. Alex. 10 p. 331o seq. de exil. 15 p. 605d seq. DChrys. or. 4. 6. Orig. Cels. II 41. Arr. Epikt. II 13 § 24. Simpl. on Epikt. ench. 15. A like story DL. VI § 43 after the battle of Chaeronea he was taken as a prisoner to Philip, who asked 'Who are you?' 'KатάσкOTOS TÊS σĤs åπλŋoτίας. ὅθεν θαυμασθεὶς ἀφείθη. On artistic representations of Diogenes L. Urlichs in Rhein. Mus. IV 1846 612-3. Winckelmann mon. ined. n.

174, on a lamp in Brit. mus. Birch I 188. Strabo 714 a Bramin shewed the same indifference to Alexander's goodwill.

312 QUANTO FELICIOR cf. Arr. Epikt. 11 22 § 92. 94 kings and tyrants, though wicked, are enabled by their arms and their guards to punish sinners: τῷ δὲ κυνικῷ ἀντὶ τῶν ὅπλων καὶ τῶν δορυφόρων τὸ συνειδὸς τὴν ἐξουσίαν ταύτην παραδίδωσιν. § 95 he spoke of himself as sharing the rule of Zeus. Max. Tyr. 3 § 9. 36 §§ 5 6. Friedländer 111 604-8 on the cynics as preachers of morality, esp. Demetrius and Demonax.

I

HIC Diogenes.

313 NIL CUPeret Xen. mem. 1 6 § 10. Sen. ep. 62 § 3 Demetrium, virorum optimum, mecum circumfero et relictis conchyliatis cum illo seminudo loquor, illum admiror. quidni admirer? vidi nihil ei deesse. contemnere aliquis omnia potest, omnia habere nemo potest. brevissima ad divitias per contemptum divitiarum via est. id. ben. vII 2 §§ 3-6 e. g. § 4 magnis itaque curis exemptus et distorquentibus mentem nihil sperat aut cupit nec se mittit in dubium suo contentus. § 5 nec illum existimes parvo esse contentum: omnia illius sunt, non sic quemadmodum Alexandri fuerunt. cui, quamquam in litore rubri maris steterat, plus deerat, quam qua venerat § 6 non satis adparebat inopem esse, qui extra naturae terminos arma proferret?.. tantum illi deest, quantum cupit. 3 § 2 unus est sapiens, cuius omnia sunt. § 3 sic fit, ut nihil cupiat, quia nihil est extra omnia. Apul. apol. 22 Diogenes quidem cynicus cum Alexandro Magno de veritate regni certabundus baculo vice sceptri gloriabatur. Cic. parad. vi esp. § 51 non esse cupidum pecunia est, non esse emacem vectigal est: contentum vero suis rebus esse maximae sunt certissimaeque divitiae. anthol. Pal. x 41. Greg. Naz. ep. 98 197 pr. to the magistrates of Nazianzus: it seems to me that you would not have

spared even the scrip of Diogenes the Sinopian, if he had lived in your day, τέχνην ἐπικαλοῦντες αὐτῷ, τὸν τρίβωνα, τὴν βακτηρίαν, καὶ αὐτὸ τὸ κεκτῆσθαι μηδὲν ἐκ φιλοσοφίας, ἄλλοτε δὲ ἄλλῃ θύρᾳ προσφοιτᾶν εἰκῇ διαζῶντα καὶ ὅθεν ἔτυχεν. Basil. de leg. libr. gent. 8 p. 183° ἐγὼ δὲ καὶ Διογένους ἄγαμαι τὴν πάντων ὁμοῦ τῶν ἀνθρωπίνων ὑπεροψίαν, ὅς γε καὶ βασιλέως τοῦ μεγάλου ἑαυτὸν ἀπέφηνε πλουσιώτερον τῷ ἐλαττόνων ἢ ἐκεῖνος κατὰ τὸν βίον προσδεῖσθαι. Diogenes spoken of with respect ib. 7 p. 181. ep. 4=169 p. 764 where Basil's innate Poverty says of him: τὸν δὲ Διογένη οὐδὲ ἐπαύσατό ποτε θαυμάζων τοῖς παρὰ τῆς φύσεως μόνοις ἀρκεῖσθαι φιλοτιμούμενον, ὡς καὶ τὸ κισσύβιον ἀπορρίψαι, ἐπειδήπερ παρὰ παιδὸς ἐδιδάχθη κοιλαῖς ταῖς χερσὶν ἐπικύπτων πίνειν. ep. 9=41 3 p. 91. Schneider christliche Klänge Gotha 1865 316-320. Spiess logos spermaticós Leipzig 1871 20. 368— 370. QUI TOTUM SIBI POSCERET ORBEM x 168 n. Sen. ben. VII 2 §§ 5 6. 3 § 1 quem per Liberi Herculisque vestigia felix temeritas egit. 314 x 97 98. 315 316 NULLUM-DEAM same verses x 365 366. so I 25 =x 226. XVI 41= XIII 137. such repetitions are frequent in Hor. e. g. s. 1 2 13=a. p. 421. s. 1 6 74 = ep. I 1 56 Obbar. 315 NUMEN HABES

Aen. x 221 numen habere maris. Ov. f. 11 642 to Terminus ab antiquis tu quoque numen habes. 315 316 NOS TE NOS

FACIMUS DEAM Vell. II 126 § 1 sacravit parentem suum Caesar non imperio, sed religione, non appellavit eum, sed fecit deum. Manil. Iv 926-8 ne dubites homini divinos credere visus: | iam facit ipse deos mittitque ad sidera numen | maius. 316 MENSURA Hor. S. I

1 73-5.

317 EDAM I 21.

318 IN QUANTUM used by Verg. Liv. (Heerwagen on XXII 27 § 4) and later writers where Cicero would say quantum. So also in tantum Óv. m. XI 71. Sen. contr. vII pr. § 3 p. 164 B sufficiebat enim illi in quantum voluerat explicandi vis. Vell. II 91 § 3. Plin. xxv § 12. xxx § 82. ind. tantum. Plin. pan. 73 § 3 ut in tua potestate est, an gaudeamus, ita in quantum nec in nostra. ib. 83 § 8 maritum, in quantum patitur sexus, imitetur. ib. 95 § 5. id. ep. x 70-71 § 4. Gossrau on Aen. VIII 47. Namat. 1 46. Hand Tursell. 111 332. Aug. passim.

6

IN QUANTUM SITIS ATQUE FAMES ET FRIGORA POSCUNT Pythag. in Porphyr. ep. ad Marcell. 30 σαρκὸς φωνὴ μὴ πεινὴν μὴ διψήν μὴ ῥιγοῦν. Aristox. in Ath. 46 Pythagorean diet bread and honey. cf. Ath. 161. 418. 419. Iambl. vit. Pyth. § 97. Porph. vit. Pyth. 34. DL. VIII 19. trag. fr. adesp. 461 Nauck in Stob. f. xcvII 17 a picture of a natural life πρῶτον μέν, ἐξ ὧν πάντα γίγνεται βροτοῖς, | εὔογκος εἶναι γαστρὶ μὴ πληρουμένῃ | στεργειν θ ̓ ὑδρηροῖς ὥστε θὴρ ἀεὶ ποτοῖς | χειμῶνί τ ̓ ἀσκεῖν σῶμα θερμά θ' ἡλίου | τοξεύματ ̓ αἰνεῖν μὴ σκιατροφούμενος. Stob. f. xcIII_28_Sokrates, when Archelaos invited him to his court, offering to make him rich, replied: At Athens 4 choenices of barley meal sell for an obol and there are fountains of running water.' Teles ib. 31 (11 215 4 M) Menekles learnt plain living under Krates ήρκεῖτο τρίβωνι καὶ μάζῃ καὶ λαχανίοις. id. ib. p. 216 20 οὐκ ἀηδῶς γὰρ Κράτης ' οὐκ οἶσθα φησί • πήρα δύναμιν ἡλίκην ἔχει, | θέρμων τε χοίνιξ καὶ τὸ μηδενὸς μέλειν. τῷ ὄντι μέγα καὶ ἀξιόλογον μετὰ πήρας καὶ θέρμων καὶ λαχάνων καὶ ὕδατος μηδενὸς φροντίζειν. Varro fr. 3168 Bücheler. Simon in Stob. f. χνιι 11 μέμνησο μέντοι λιμοῦ καὶ δίψης· ταῦτα γὰρ δύναται μεγάλα τοῖς σωφροσύνην διώκουσι. Muson. ib. 43. Luc. Iv 3778. Barth on Namatian. : 106. Porph. ep. ad Marcell. 27 ὁ τῆς φύσεως πλοῦτος ἀληθῶς φιλόσοφος ὥρισται καὶ ἔστιν εὐπόριστος, ὁ δὲ τῶν κενῶν δοξῶν

ἀόριστός τε καὶ δυσπόριστος· ὁ οὖν τῇ φύσει κατακολουθῶν καὶ μὴ ταῖς κεναῖς δόξαις ἐν πᾶσιν αὐτάρκης. πρὸς γὰρ τὸ τῇ φύσει ἀρκοῦν πᾶσα κτῆσίς ἐστι πλοῦτος. ib. 28-31. cf. id. abst. 1 49-52. Bernays Theophr. üb. Frömmigkeit 16. 145-6. Ambr. hexaëm. v § 26 lex quaedam naturae est tantum quaerere, quantum sufficiat ad victum et alimentorum modo sortem censere patrimonii. Wetstein on 1 Tim. 6 8. Hor. 8. I 1 73-4. Sen. ep. 4 § 8 lex autem illa naturae, scis quos nobis terminos statuit ? non esurire, non sitire, non algere [more cited on ν 9]. non est necesse maria temptare [ver. 267302] nec sequi castra [ver. 1938]: parabile est quod natura desiderat et adpositum. § 11 ad supervacua sudatur. illa sunt, quae togam conterunt, quae nos senescere sub tentorio cogunt, quae in aliena litora inpingunt : ad manum est, quod sat est. ib. 27 § 9 accipe iam quod debeo et vale divitiae sunt ad legem naturae conposita paupertas.' hoc saepe dixit Epicurus aliter atque aliter. ib. 119 § 7 'at parum habet, qui tantum non alget, non esurit, non sitit. plus Iuppiter non habet. id. ad Helv. 10 § 2 corporis exigua desideria sunt: frigus submoveri vult, alimentis famem ac sitim exstinguere: quidquid extra concupiscitur, vitiis, non usibus laboratur. Philo quod omn. probus liber 12 (11 457 M) frugality of the Therapeutae. de ebrietate 9 (1 362). de somn. I 20 (1 639). II 7 (665). vita Moys. III 22 (II 163). de victimis 3 (11 239). spec. legg. 5 (11 273-4). de plantat. 12 (1 337). Chrys. hom. 19 ad pop. Antioch. 1 fin. p. 190€ τοσοῦτον ἐσθίουσιν, ὅσον ἀποζῆν.

319 QUANTUM, EPICURE, TIBI SUFFECIT Epicurus in Stob. f. XVII 23 24. 34 βρυάζω τῷ κατὰ τὸ σωμάτιον ἡδεῖ, ὕδατι καὶ ἄρτῳ χρώμενος, καὶ προσπτύω ταῖς ἐκ πολυτελείας ἡδοναῖς. 37. DL. x § 130 οἵ τε λιτοὶ χυλοὶ ἴσην πολυτελεῖ διαίτῃ τὴν ἡδονὴν προσφέρουσιν, ὅταν ἅπαν τὸ ἀλγοῦν κατ ̓ ἔνδειαν ἐξαιρεθῇ. § 131 καὶ μάζα καὶ ὕδωρ τὴν ἀκροτάτην ἀποδίδωσιν ἡδονήν, ἐπειδὰν ἐνδέων τις αὐτὰ προσενέγκηται. τὸ συνεθίζειν οὖν ἐν ταῖς ἁπλαῖς καὶ οὐ πολυτελέσι διαίταις καὶ ὑγιείας ἐστὶ συμπληρωτικὸν καὶ πρὸς τὰς ἀναγκαίας τοῦ βίου χρήσεις ἄοκνον ποιεῖ τὸν ἄνθρωπον. cf. §§ 127. 144. 149. On the μάζα cf. Apollon. in Stob. fl. xvII 15. Ael. v. h. Iv 13 n. Porphyr. abst. I 48 fin. Tŵν yàp Ἐπικουρείων οἱ πλείους ἀπ' αὐτοῦ τοῦ κορυφαίου ἀρξάμενοι μάζῃ καὶ τοῖς ἀκροδρύοις ἀρκούμενοι φαίνονται, τά τε συγγράμματα ἐμπεπλήκασι τὸ ὀλιγοδεὲς τῆς φύσεως ἀφηγούμενοι καὶ τὸ ἐκ τῶν λιτῶν καὶ εὐπορίστων ἱκανῶς αὐτῆς τὸ ἀναγκαῖον ἰώμενον παριστάντες. Diokles in DL. Χ § 11 speaking of Ep. and his friends κοτύλῃ γοῦν οἰνιδίου ἠρκοῦντο, τὸ δὲ πᾶν ὕδωρ ἦν αὐτοῖς ποτόν. ib. Ep. in his letters professes ὕδατι μόνον ἀρκεῖσθαι καὶ ἄρτῳ λιτῷ, καὶ ‘πέμψον μοι τύρου φησί ‘Κυθνίου, ἵν ̓ ὅταν βούλωμαι πολυτελεύσασθαι δύνωμαι. ib. § 12 Athenaeus puts into his mouth the words τᾶς φύσιος δ ̓ ὁ πλοῦτος ὅρον τινὰ βαιὸν ἐπίσχει. Lucr. II 20-39. Varro modius in Non. p. 119 9 (fr. 315 Bücheler) et hoc interest inter Epicurum et ganeones nostros, quibus modulus est vitae colina. Cic. Tusc. III 8 49. v § 93. fnn. 1 § 45. II § 90. Sen. ep. 18 § 9 after recommending the rich to live for three or four days the life of the poor certos habebat dies ille magister voluptatis Epicurus, quibus maligne famem exstingueret . . . gloriatur non toto asse pasci: Metrodorum, qui nondum tantum profecerit, toto. cf. ib. 2 §§ 5 6. 21 §§ 79. 11. id. vit. beat. 12 § 4 the vicious flock together, when they hear pleasure commended, nec aestimant, voluptas illa Epicuri, ita enim mehercules sentio, quam sobria ac sicca sit. 13 § 1 in ea quidem ipsa sententia sum,.. .sancta Epicurum et recta praecipere, et, si propius accesseris, tristia: voluptas enim illa ad parvum et exile revocatur,

V

et quam nos virtuti legem dicimus, eam ille dicit voluptati: iubet illam parere naturae. parum est autem luxuriae quod naturae satis est. Plut. non posse suaviter 3 § 10 p. 1088. 15 § 7 p. 1097°. Hier. adv. Iovin. II 11 quodque mirandum sit Epicurus voluptatis assertor omnes libros suos replevit holeribus et pomis et vilibus cibis dicit esse vivendum, quia carnes et exquisitae epulae ingenti cura ac miseria praeparentur maioremque poenam habeant in inquirendo, quam voluptatem in abutendo: corpora autem nostra cibo tantum et potu indigere; ubi aqua et panis sit et cetera his similia, ibi naturae satisfactum. quidquid supra fuerit, non ad vitae necessitatem spectare, sed ad vitium voluptatis.... cito expletur naturae necessitas. frigus et fames simplici vestitu et cibo expelli potest. Greg. Naz. c. 10-155 787-792 Epicurus maintained that pleasure was the mark of human endeavours, is av dè un δόξειεν ἡδονῇ τινι | ταύτην ἐπαινεῖν, κοσμίως καὶ σωφρόνως | ἔξη, βοηθῶν ἐκ τρόπου τῷ δόγματι. HORTIS XIII 123. Neue 12 457. Cic. n. d. 1 §§ 93. 120. legg. I §§ 39. 54. fam. XIII 1 §§ 3 4. Att. XII 23 § 2. finn. 1 § 65. v § 3. Verg. Cir. 2-4. Prop. IV III 21 26. Stat. s. 1 3 91-4. Mart. vII 69 3. These gardens were bequeathed by Epicurus, who had bought them for 80 minæ (DL. x § 10), to his school (§ 17), whence Apollodorus the Epicurean was named KηжотÚρаννos (§ 25): κηπóλoyos=epicureus (anth. Pal. vi 307 6). Petron. 132 docti horti. Plin. XIX § 51 cited on 1 75. Sen. ep. 21 § 10 cum adieris hortulos et inscriptum hortulis: HOSPES, HIC BENE MANEBIS, HIC SUMMUM BONUM VOLUPTAS EST: paratus erit istius domicilii custos hospitalis, humanus, et te polenta excipiet et aquam quoque large ministrabit et dicet: ecquid bene acceptus es? non irritant' inquit 'hi hortuli famem, sed exstinguunt. nec maiorem ipsis potionibus sitim faciunt, sed naturali et gratuito remedio sedant.' ib. 4 § 10 ut finem epistulae inponam, accipe, quod hodierno die mihi placuit. et hoc quoque ex alienis hortulis sumptum est: 'magnac divitiae sunt lege naturae composita paupertas.' Plut. non posse suaviter 16 § 1 p. 1097. Themist. or. 23 p. 287b. Ath. 588". Alkiphr. ep. 11 2 § 1. Heliodor. 1 16 fin. Apollon. ep. 5. Philostr. Apoll. 1 7 fin. Euxenus, from whom Ap. learnt the Pythagorean system, but an Epicurean at heart, received from him προάστειον, wherein κῆποί τε ἁπαλοὶ ἦσαν καὶ πηγαί “σὺ μὲν ζῆθι τὸν σεαυτοῦ τρόπον ̓ ἔφη‘ἐγὼ δὲ τὸν Πυθαγόρου ζήσομαι.” Mart. Cap. § 213. Aug. c. acad. III § 16 a faction fight among the schools ille convocata de hortulis in auxilium quasi libera turba temulentorum, quaerentum tamen quem incomptis unguibus bacchantes asperoque ore discerpant, voluptatis nomen suavitatem quietem teste populo exaggerans, instat acriter. Volckhart de hortis veterum Romanorum museis in Walch act. soc. lat. Ien. III 182 seq.

320 QUANTUM SOCRATICI CEPERUNT ANTE PENATES on the temperance and endurance of Sokrates cf. Aristoph. nub. 103—4. 363. 415-8. 718-9. 1171. Plato conv. p. 220. Xen. mem. I 1 he recommended abstinence in eating, drinking and sleep, and endurance of cold and heat etc. ib. 1 2 § 1. 3 § 5. 6 § 2 where Antiphon says: 'I thought that philosophers were the happiest of men; your philosophy seems to have done the very contrary of this for you, Sokrates; you live as no slave would live; you eat and drink of the worst, you wear not only a mean coat, but the same summer and winter, you are always without shoes and without a tunic.' id. oecon. 2 § 3 Sokrates computes that his house and entire property might fetch 5 minæ. By his temperance

he was secured from the plague Gell. II 1 §§ 4 5. DL. II §§ 25. 27. 28. 34. Ael. v. h. Ix 29. XIII 27. Hier. c. Iovin. 1 14. Cic. Tusc. v § 97 Davies. Strabo 716. Sen. ep. 104 § 27.

321 NUMQUAM ALIUT NATURA, ALIUT SAPIENTIA DICIT Antonin. ν 9 φιλοσοφία μόνα θέλει ἃ ἡ φύσις σου θέλει. Hor. s. I 2 1113. Philo migr. Abr. 23 (1 456). 322 Holyday 'or if their lives too strictly thee confine, | mix somewhat of our times.' 323 NOSTRIS DE MORIBUS, EFFICE SUMMAM Ter. haut. 322. 330. 583 argentum effecero. Mühlmann col. 660 fin. 661 pr. so facere XII 50 n. Nep. v 1 § 3 Stav. xv 3 § 6. SUMMAM Cic. Phil. 1 § 20. Ov. am. III 8 9. 15 5. 323 324 SUMMAM BIS SEPTEM ORDINIBUS QUAM LEX DIGNATUR OTHONIS III 153-156 n. schol. on v 3. Hor. ep. 1 1 67 Obbar. Pauly Real-Encycl. III 215. Mart. v 27 3 bis septena tibi non sunt subsellia tanti. ib. 38. Iv 67 1-4 Gaurus asked his old friend the praetor for a gift of 100,000 sesterces dicebatque suis haec tantum desse trecentis, | ut posset domino plaudere iustus eques. Sen. ben. III 9 § 2 beneficium vocas... ..in quattuordecim deduxisse? id. ep. 44 § 2 eques Romanus es et ad hunc ordinem tua te perduxit industria: at mehercules multis quattuordecim clausi sunt. Tac. xv 32 Lips. Ernesti clavis legum Roscia. Vell. I 32 § 3 interpp. Torr. on Suet. Nero 11. Dom. 8. cf. Plin. XXXIII § 32. VIII § 21 Caesar... euripis harenam circumdedit, quos Nero princeps sustulit equiti loca addens.

325 seq. Holyday if yet thou frown'st, yet hang'st the lip, then be as rich as two knights; if thou wilt, as three.' Sol. fr. 13 71 Bergk πλούτου δ' οὐδὲν τέρμα πεφασμένον ἀνδράσι κεῖται. Pers. VI 78-80 rem duplica. feci; iam triplex, iam mihi quarto, | iam decies redit in rugam. depunge, ubi sistam.' | inventus, Chrysippe, tui finitor acervi. Sen. Herc. Oet. 624-635. Chrysost. hom. 14 in 1 Cor. p. 123 seq. Clem. Al. paed. III 2 § 10.

RUGAM TRAHIT Sen. ben. vI 7 § 1 vultus tuus, cui regendum me tradidi, colligit rugas et trahit frontem, quasi longius exeam. 326 SUME DUOS EQUITES, FAC TERTIA QUADRINGENTA III 155 n. 400,000 sesterces is used to denote a large sum generally i 106. i 117. v 132. x 19. The senators' qualifying estate was three times the knights' Suet. Aug. 41 senatorum censum ampliavit ac pro octingentorum milium summa duodecies sestertio taxavit. But Mart. I 103. Plut. Ant. 4 and DCass. LIV 17 § 3. 26 § 3. 30 § 2, followed by Becker-Marquardt 11 3 219-220, make the sum decies i. e. a million. duos equites duorum equitum censum cf. Cic. Phil. 11 § 65 n. Pompeii (i.e. bonorum P.) sector.

327 SI NONDUM INPLEVI GREMIUM VII 215. Holyday 'if yet thy lap's not full, if spread for more.

328 CROESI FORTUNA X 274 n. proverbial Hdt. 1 30 seq. 50. 92. Diogenian. VIII 53. Prop. 1-11 26 23. Ov. Pont. IV 3 37 divitis audita est cui non opulentia Croesi? Plin, XXXIII § 137. Arr. Epikt. 111 22 § 27. PERSICA REGNA Hor. c. II 12 21 dives

Achaemenes. ib. I 9 4.

329 DIVITIAE NARCISSI Narcissus, Pallas (1 109 n.) and Callistratus, three freedmen of Claudius, richer than Crassus Plin. xXXIII § 134. Suet. Cl. 28. Friedländer 14 83. 92-5. 97. Agrippina, before attempting the life of Claudius, separated him from Narcissus: for she could never have poisoned her husband, had he been near DCass. LX 34 § 4 TOLOÛTES

« PreviousContinue »