Page images
PDF
EPUB

Unde pedem proferre pudor vetet, aut operis lex: 135

[blocks in formation]

Dic mihi Musa virum, captæ post tempora Troja,

Qui mores hominum multorum vidit, et urbes.

Non fumum ex fulgore, sed ex fumo dare lucem

Cogitat, ut speciosa dehinc miracula promat;

Antiphaten, Scyllamque et cum Cyclope Charybdim.

Nec reditum Diomedis ab interitu Maleagri, 146

Expondo a muza, a passos escabrosos

De

que só com desdoiro, escapár pode.

Qual cyclico Escriptor, antigamente, Nao comeceis assim-Eu de Priamo "Cantarei a fortuna, e nobre guerra."

Que nos dará, quem tanto nos promette?...

Hum rediculo rato, páre o monte.

Quanto me agrada mais esse poeta,

Que sem esforço affoito principia.

"Dizeme oh Musa os feitos desse heroe

"Que tantas gentes vio, tantas cidades,

"Depois que foi tomada Troia, dize."

Em fumo nao converte lum grande lume
Antes, do fumo, fas nascêr as luzes.

210

215

220

[blocks in formation]

Nec gemino bellum Trojanum orditur ab ovo.

Semper ad eventum festinat: et in medias res

Non secùs ac notas, auditorem rapit; et quæ

Desperat tractata nitescere posse relinquit.

Atque ita mentitur, sic veris falsa remiscet,

150

Primo ne medium, medio ne discrepet imum.

Tu quid ego, et populus mecum desideret, audi.

Si plausoris eges aulæa manentis, et usque

Sessuri, donec cantor, Vos plaudite, dicat;

155

Ætatis cujusque notandi sunt tibi mores,

Mobilibusque decor naturis dandus et annis.

Reddere qui voces jam scit puer, et pede certo

Signat humum, gestit paribus colludere, et iram

Com que Troia arrazada

quer mostrarnos.

Corre ao exito, e leva o leitor sempre

Rapidamente, aonde quer leválo.

Nao pára, quando he frivola a demora.

Nos sonhos agradaveis, que descreve

230

Com tal graça mistura o falso eo cérto

Que o fim, meio, e principio naõ descrepaõ.

235

O que pertendo, e quer comigo o pôvo
Observai, se quereis cheia a platea,

The que desça a cortina e feiche a scena
The que peçao o actor, findando, os vivas.
De cada personage 'habitos, modos
A vareaçaõ da idade, as circumstancias
Que saõ da natureza; notai sempre.

O menino, que ja fálla, e discorre
Que firme piza a terra, e jogos forma
Quer com iguais brincar, e sem motivo
́Ora se assende, em ira, ora se aplaca,
E a cada instante o genio seu varea.
O mancebo, se o mestre se desvia

[merged small][ocr errors][merged small]

Colligit ac ponit temerè, et mutatur in horas. 160

Imberbis juvenis, tandem custode remoto,

Gaudet equis, canibusque, et aprici gramine campi;

[blocks in formation]

Quærit, et inventis miser abstinet, ac timet uti: 170

Vel quod res omnes timidè gelidèque ministrat;

« PreviousContinue »