CARMEN IV.

AD L. SESTIUM.

SOLVITUR acris hiems grata vice veris et Favoni,
Trahuntque siccas machinae carinas.

Ac neque jam stabulis gaudet pecus aut arator igni ;
Nec prata canis albicant pruinis.

Jam Cytherea choros ducit Venus imminente Luna, Junctaeque Nymphis Gratiae decentes

Alterno terram quatiunt pede, dum graves Cyclopum Volcanus ardens urit officinas.

Nunc decet aut viridi nitidum caput impedire myrto,
Aut flore, terrae quem ferunt solutae.

Nunc et in umbrosis Fauno decet immolare lucis,
Seu poscat agna sive malit haedo.

Pallida Mors aequo pulsat pede pauperum tabernas Regumque turres. O beate Sesti,

Vitae summa brevis spem nos vetat inchoare longam. Jam te premet nox fabulaeque Manes

Et domus exilis Plutonia; quo simul mearis,

Nec regna vini sortiere talis,

Nec tenerum Lycidan mirabere, quo calet juventus Nunc omnis et mox virgines tepebunt.

NYMPH ARRANGING HER HAIR.

CARMEN V.

AD PYRRHAM.

rosa

QUIS multa gracilis te puer in
Perfusus liquidis urget odoribus,

Grato, Pyrrha, sub antro?

Cui flavam religas comam,

Simplex munditiis? Heu quoties fidem Mutatosque deos flebit et aspera

Nigris aequora ventis

Emirabitur insolens,

Qui nunc te fruitur credulus aurea; Qui semper vacuam, semper amabilem Sperat, nescius aurae

Fallacis. Miseri, quibus

Intentata nites!

Me tabula sacer

Votiva paries indicat uvida

Suspendisse potenti

Vestimenta maris deo.

CARMEN VI.

AD AGRIPPAM.

SCRIBERIS Vario fortis et hostium
Victor Maeonii carminis alite,

Quam rem cunque ferox navibus aut equis
Miles, te duce, gesserit.

Nos, Agrippa, neque haec dicere, nec gravem
Pelidae stomachum cedere nescii,
Nec cursus duplicis per mare Ulixei,
Nec saevam Pelopis domum,

Conamur tenues grandia, dum pudor
Imbellisque lyrae Musa potens vetat
Laudes egregii Caesaris et tuas
Culpa deterere ingeni.

Quis Martem tunica tectum adamantina
Digne scripserit? aut pulvere Troico
Nigrum Merionen? aut ope Palladis
Tydiden superis parem?

Nos convivia, nos proelia virginum
Sectis in juvenes unguibus acrium
Cantamus vacui, sive quid urimur,

Non praeter solitum leves.

AD MUNATIUM PLANCUM.

LAUDABUNT alii claram Rhodon aut Mytilenen,
Aut Epheson, bimarisve Corinthi

Moenia, vel Baccho Thebas, vel Apolline Delphos
Insignes, aut Thessala Tempe.

Sunt, quibus unum opus est intactae Palladis urbem
Carmine perpetuo celebrare, et

Undique decerptam fronti praeponere olivam.
Plurimus in Junonis honorem

Aptum dicet equis Argos ditesque Mycenas.
Me nec tam patiens Lacedaemon

Nec tam Larissae percussit campus opimae,
Quam domus Albuneae resonantis

Et praeceps Anio ac Tiburni lucus et uda
Mobilibus pomaria rivis.

Albus ut obscuro deterget nubila caelo
Saepe Notus, neque parturit imbres

Perpetuos, sic tu sapiens finire memento

Tristitiam vitaeque labores

Molli, Plance, mero, seu te fulgentia signis
Castra tenent, seu densa tenebit

Tiburis umbra tui. Teucer Salamina patremque Cum fugeret, tamen uda Lyaeo

Tempora populea fertur vinxisse corona,

Sic tristes affatus amicos:

Quo nos cunque feret melior fortuna parente
Ibimus, o socii comitesque !

Nil desperandum Teucro duce, et auspice Teucro;
Certus enim promisit Apollo

Ambiguam tellure nova Salamina futuram.
O fortes pejoraque passi

Mecum saepe viri, nunc vino pellite curas;
Cras ingens iterabimus aequor.