Te pauper ambit sollicita prece Te Dacus asper, te profugi Scythae Stantem columnam, neu populus frequens Concitet imperiumque frangat. Te semper anteit saeva Necessitas Gestans aëna, nec severus Uncus abest liquidumque plumbum. Te Spes et albo rara Fides colit Velata panno nec comitem abnegat, SPES. Utcunque mutata potentes FIDES. At vulgus infidum et meretrix retr Ferre jugum pariter dolosi. Serves iturum Caesarem in ultimos D Orbis Britannos et juvenum recens Partibus Oceanoque rubro. XXXVI. Er thure et fidibus juvat Placare et vituli sanguine debito Custodes Numidae deos, Qui nunc Hesperia sospes ab ultima Caris multa sodalibus, Nulli plura tamen dividit oscula Quam dulci Lamiae, memor Actae non alio rege puertiae Mutataeque simul togae. Cressa ne careat pulchra dies nota, Neu promptae modus amphorae, Neu morem in Salium sit requies pedum, Neu multi Damalis meri Bassum Threïcia vincat amystide, Neu desint epulis rosae, Neu vivax apium, neu breve lilium. Omnes in Damalin putres Deponent oculos, nec Damalis novo Divelletur adultero, Lascivis hederis ambitiosior. XXXVII. NUNC est bibendum, nunc pede libero Pulsanda tellus, nunc Saliaribus Ornare pulvinar deorum Tempus erat dapibus, sodales. Antehac nefas depromere Caecubum Cellis avitis, dum Capitolio Regina dementes ruinas Funus et imperio parabat Ebria. Sed minuit furorem Remis adurgens, accipiter velut Haemoniae, daret ut catenis Ausa et jacentem visere regiam Corpore combiberet venenum, Non humilis mulier triumpho. |