Carus et a trepido Thymele submissa Latino? 40 Unciolam Proculeius habet, sed Gillo deuncem, 45 Quid referam, quanta siccum jecur ardeat ira, 36. ut pro et legendum, recte, opinor, et ròv Duμòv, non rò iæıdvμntıxòv, in censet Heinr. v. Comm. Lucianus de Saltat. c. 76. 'Eri To παχέος δὲ καὶ πιμελοῦς ὀρχηστοῦ, πηδῶν μεγάλα πειρωμένου, Δεόμεθα, ἔφασαν, φεῖσαι Ts Dupians: ubi hæc Gesneri nota est: Thymelen orchestræ partem mediam, locum proprium et in centro totius theatri positum eorum, qui spectaculo esse deberent, satis eleganter ac dilucide declaravit Boindinus in comment. Acad. Inscriptt. T. I. p. 186. ed. Holland. 40. Proculeus 19. 21. 22. Gilo 19. Vulgo ita distinguitur: sed Gillo deun cem : Partes quisque · •heres Accipiat, sane mercedem sanguinis, et sic cet. Nunc mutavi interpunctionem suadente Heineckio, ut sensus sit: Proculeius parvam hereditatis partem habet, accipit, sed Gillo multo majorem, et eodem modo quisque heres partem suam ad mensuram inguinis scil. habet. Tum verba v. 42. seq. eo, quo plerique illa acceperunt, sensu capienda sunt, ut sit concessio ironica et mens poetæ hæc: ego sane non invideo illis hereditatem, sanguine et pallore partam. 42. ac sic 2. inquit pro et sic 39. a. m. pr. non improb. Barth. Adv. XIII, 13. ut introducatur velut de tabulis loquens vetula testatrix. Sed oratio sic non bene fluit. 45. Boissonade ad Nicet. p. 162-166. "Plato, inquit, animam dividebat ɛis yśvn δύο, τό τε λογικὸν καὶ τὸ ἄλογον, τὸ δὲ ἄλογον εἰς τὸ μὲν ἐπιθυμητικὸν καὶ θυμοειδές. v. He. raclides Allegor. c. 17. p. 58. et Schol. Eurip. Hec. 296. Poeta has metaphy. sicas divisiones nonnumquam turbarunt jecore locaverunt, ut Juvenalis I, 45. et VI, 648. Antiquæ ætatis amantes sibi παρ, jecur, vulnerari, torreri, sæpicule nugantur; nunc autem cor præcipue illis dolet. Cupiditatum sedem olim in jecinore ponebant. Conf. Jacobs ad Macedonii Epigr. 8. Fischer ad Anacr., Toup. ad Longin. § 10. 2. Casaub. ad Pers. I. 25. V, 29.—(p. 163.) Juvenalis VII, 52. inde sumsit epitheton agro in corde. Dusaulxius post Grævium scripsit ægre, omnino male; nam si senescit cacoethes, si minuitur et remittit, etsi ægre, non est insanabile. Male intelligebant verbum senescit, quod hic est invalescit, inveterascit. Scholiastes vetus ad insanabile cacoethes non sanus videtur: Mali mores, mala consuetudo scribendi, quæ oblivisci non potest. Forte obliterari." 46. premat 10. 15. 17. 19. 20. 2427. 45-50. 54-58. 60. 62. 64-68. 71 -74. quod præferrem, nisi mox v. 49. sequerentur bibit et fruitur. Nota Hein. est: "Ob id ipsum recipiendum, nam talis mutatio modorum non rara est, et sæpius inveniretur, nisi talia corrupta essent ab imperitis librariis. Conf. Corte ab Cic. Ep. 12, 2, 7. et Muncker ad Hygin. fab. 148." Sed librariis incuriosis pleraque hujusmodi exempla forsan tribuenda sunt. 47. Pupilli plorantis emend. Pla hner coll. XV, 154 seq. Sed idem verbum mox v. 50. adhibetur et miserationem tantum, at vulg. prostantis summam simul indignationem movet. Legendum tamen videtur Pupillæ prostantis. Conf. Judicio (quid enim salvis infamia nummis ?) Exsul ab octava Marius bibit et fruitur Dis 50 Iratis; at tu victrix provincia ploras? Hæc ego non credam Venusina digna lucerna? Et mare percussum puero fabrumque volantem? III, 65. VI, 123. IX, 24.-ac hic 16. at omnesque codd. Paris. Id probavit Schurzfl. et recepit Ach. ita disputans: "Miror, qua facilitate hanc lectionem mutaverint editores recentt., hujus particulæ at vim satiricam non intelligentes, quæ sic se habet: Quanta siccum jecur ardeat ira, quum populum premit hic spoliator pupilli prostantis; sed ille spoliator tantum privatus: at, hic Marius provinciarum spoliator, damnatus inani judicio, etc. Quanta siccum jecur ardeat ira!" Hæc tamen vis satirica non perit retenta vulg. lectione, et mox v. 50. repeteretur at, cui Ach. substituit et, quod in nullo cod. legitur. 48. numis alii; sed nummis rectius videtur, quoniam prima syllaba vocum vóμioμa, nomisma et numisma corripitur. Nouuos monetæ species fuit in Græcia Magna. 50. ac tu 49. At tu victrix provincia ploras, ut V, 158. IX, 77. Nil sibi legatum præter plorare Horat. Sat. II. 5, 69. ut oils. araσ Qgúras Lucian. dial. mort. IX, 3. 52. Heracleas 1. 31. 32. et duo codd. Paris. Herculeas 19. 24. et quatuor codd. Paris. Herculeias 14. 15. 17. 20 -23. 26. 27, 45-48. 58. et XXIX MSS. Paris. 54. Aut mare 20. 26.—perculsum 15. 55. bona mecchi 15.-sit capiendi 77. 81. sed capiendi 29. Mutavi distinctionem, ut et versus 55-62, et v. 64-68. pendeant a v. 63. Oratio, etiam abrupta illa in v. 64, egregie affectui convenit indignationis, quem totus hic locus omnisque pæne satira spirat; est tamen magis oratoria, quam poetica, in primis ob frequentissimam repetitionem conj. quum. Vulgaris interpunctio est hæc: fabrumque volantem: Quum leno accipiatFlaminiam: : puer Automedon-amicæ. Nonne libet-Quadrivio, quum jam cet. Eam probat Hein. qui tamen jungit dum pervolat axe citato Flaminiam puer Automedon, nam cet. 58. spectare 7. 22. 23. a m. pr. 24. 59. damnavit 22. 60. cum pervolat 11.-axe rotato 29. 62. dum se 11. 24. 45. 65. et nuda 15. 66. Mecenate, Mecanate, Mecœnate, Maecenate al. Sed Mainnvas dicitur. Signator, falso qui se lautum atque beatum Instituitque rudes melior Locusta propinquas 69. 70. quæ molle Calenum, Porrectura virum, miscet siliente rubeta corrig. Plathner, ut sitiens rubeta sit torrefactum ejus intestinum, quo sensu terra arida Virgilio sitiens dicatur, et porrectura pro interfec. tura, quoniam mortui olim in vestibulo ædium pedibus in publicum porrectis (ad januam versis) collocati sint et porrecti inde vocati. Conf. Catull. 67. 6. Casaub. ad Pers. 5, 103 seq. et Kirchman. de fun. Rom. I, 12. Sed vulgata lectio bene se habet, et explicationem distinc. tione adjuvi. 73. Fuere, qui post brevibus comma ponerent. 74. aliquid (h. e. magnum vel eximium quid) 10-17. 19-25. 28. 45-60. 64. 65. et duo MSS. viri docti in Misc. Obss. crit. Vol. V. T. II. p. 265. qui etiam laudat glossas mss. si vis esse alicujus pretii. Conf. inf. 3. 230. Catull. 1, 4. Cic. ad Att. 4. 2. ad Div. 6, 50. et de divin. c. 15. Sic et εἶναι τι, et contra εἶναι μηδὲν vel οὐδὲν, ut ap. Plat. Apol. Socr. c. 33. naì làv dozãoi ti sivas, undev övres, et alios. v. Schleusneri Lex. N. Test. Vol. II. p. 1024. (1096. 1097. ed. sec.) Hindenburg. Observatt. ad Xen. Memor. Socrat. 1, 4, 14. Heins. et Burm. ad Ovid. Ep. Her. 12, 31. Sententia est eadem, sed doctior lectio nostra. 76. De poculis cælatis gemmeisque conf. V, 38. Kobierz. de luxu Rom. 2. 10. Meurs. de luxu Rom. c. 8. Cerda ad Virg. Ge. II, 506. et Æn. I. 728. 78. turpes sponsæ 21. 22. sponsi turpes 11. et cod. ms. Marii Nigri, qui hanc lectionem probavit ad Ovid. Am. 1, 14, 33. Eamdem prætulit Schurzfl. ut designentur i Tegar va et cinædi. Sponse turpes: nam οὐκ ἐρῶσι ἀλλήλων λέοντες οὐδ ̓ ἄρκτοι καὶ σύες, ἀλλ' αὐτῶν ἡ πρὸς τὸ θῆλυ μόνον ὁρμὴ κρατεῖ, Lucian. Amor. c. 36. 79. versus, Qualescumque potest 19. et quidam codd. Paris. prob. Ach. 80. Cluviennus 17. Cluvieus 22 a m. sec. Clivienus 45.-et pro vel 17. 82. sortemque 26. Paulatimque anima caluerunt mollia saxa 85 Quidquid agunt homines, votum, timor, ira, voluptas, Et quando uberior vitiorum copia? quando Nobiscum. Da Prætori, da deinde Tribuno! Optandum, si Laurenti custodit in agro Nuper in hanc urbem pedibus qui venerat albis; Nondum habitas, nullas nummorum ereximus aras, 115 Ut colitur Pax atque Fides, Victoria, Virtus, Quæque salutato crepitat Concordia nido. Sed quum summus honor finito computet anno, Ipse dies pulcro distinguitur ordine rerum : 27. 29. 46. 47. 48. 50. 54-69. 71-74. et XXVII. codd. Paris. quod perperam probant Bahrdt et alii, qui majus pro magis dictum accipiunt et post Optandum interr. notam, post oves comma ponunt. purpura amator 4. 81. in marg. et cod. ms. Marii Nigri, quem v. ad Ovid. Am. 1, 14, 33. 107. in arvo 15. 21. a m. sec. 110. post v. 118. legitur in 26. non 22. ne 17. 19. 45. nec sacro 24. 114. habitat 19.-exstruximus quidam, ex interpret. 116. ciconia pro Concordia 2. 11. ad marg. 16. 19. 21. a m. sec. 22. 26. tres codd. vetustiss. Jac. Susii et quidam Paris. Sed hæc lectio glossam redolet, et metrum ei adversatur: vulgata etiam longe præstantior est. Edem Concordiæ ruinosam nec, ut antea, frequentatam, in qua tuto nidum nunc ponat ciconia, as iv ragódy innui putat Ill. Comes de Haugwitz. 117. honos 27. 60. 64. 65.—computat 22. 119. faciant 14. 16. 17. comites facient 24. 123. Suspicari possis notæ jam callidus artis. 123. seq. Ars spectat ad vacuam sellam duplicemque sportulam, quam hic petit tum sibi, tum uxori, et ne præsenti quidem, sed absenti. 124. Ostentans 21. recte, opinor, judice etiam Schurzfl. 130. quos 16.-aut pro atque 7. 14. 15. 19. 20. 24. 50.-Arabarces 21. 22. 54. 60. 65. Arabraches 16. Alabarches 70. 74. v. Excurs. I. |