Scripturus leges et regia verba lanistæ. Multos porro vides, quos sæpe elusus ad ipsum 10 Creditor introitum solet exspectare macelli Et quibus in solo vivendi causa palato est. Interea gustus elementa per omnia quærunt, Refert ergo, quis hæc eadem paret: in Rutilo nam tyranno, quo sensu poeta sup. VIII, 193. Augustorum tribun. potest. et Dodwelli De qua 17. accersere 22. 24. 60. 64. scriptura v. Schelleri præc. stili bene Latin. T. I. p. 38. 26. Ignorat 15. 16. Si excidisse ante Ignoret seu Ignorat, suspicatur Manso. distat 14. 15. 16. 24. 27. Græca absunt ab 25. 27. 45. uvτὸν 11. 28. Figendum est 46. Fingendum 13. 19. 20. 25. 56. 57. 59. Cf. sup. ad vs 4. et abest ab 47. 54. 58. 60. 29. sacra 25. 46. 48. 49. 55-57. 59. 30. non enim 25. 56. 57. 59. neque Thersites, in qua se transducebat Ulixes. Argenti gravis et pecorum agrorumque capacem? enim 27. Verba nec enim loricam-Ancipitem parenthesi inclusit Ach. Eadem deleri jubet Hein. Neutra ratione quidquam proficitur, et legendum videtur poscat. v. Comm. 31. traducebat 15. 17-27. 45-50. 55 -63. 65-69. 71-74. ut al. trajicere, travehere, tramittere, tradere, de quo Donat. ad Terent. Phorm. pr. " Transdere veteres sonantius, (et accuratius) quod nos lenius dicimus tradere." Cf. Drakenb. et nos ad Sil. IV, 487. Ulixes recepi ex 17-20. 23. 24. 58. Ulyxes 14. 27. 46-48. Ulisses 25. Vulgo Ulysses. Cf. sup. ad IX, 65. 32. ceu 46. 47. 49. 58. 66. 67.- Vulgo post Ancipitem colon vel punctum ponunt, ut sensus sit: in qua, in cujus petitione, Ulixes se traducebat, se præbe bat ancipitem, incertum, metuentem, ne non obtineret; (ita Ach.) vel in qua, qua indutus, fecit dubium intuentibus, num Achilles esset isque revixisset; vel denique se præbuit modeste ambigentem, an arma Achillis etiam peteret iisque dignus ac par esset. Sed quis eo sensu dixit se traducere? aut in qua pro: in cujus peti tione? tho punctum ponunt junguntque Bucca Noscenda est mensura tuæ, ut sit sensus: explores et noris facundiæ modum vimque eloquentiæ; vel ut proverbii loco dictum sit: scias, quousque possis et liccat buccam inflare vel diducere fauces. Bahrdt vertit: Man muss, wie weit das maul sich sperren lässt, verstehn. Sed nostra distinctio haud dubie anteferenda. v. Comm. 35. mensura tui 13. bucca Noscenda est mensura tuæ 10. 11. 20. 24. 25. 45. 56. 60. 62. 63. 64-69. 71-74. Bucca Noscenda est mensura sua 14-19. 21. 23. 27. 46. 48. 49. 57. tuæ et suæ etiam plerique codd. Paris., sed sua Put. et sui XIV alii et quidem optimi, Alex., Mazarin. I. Thuan. I. Colbert. II. Fauchet., Senat. et Pith. Noscenda est mensura rei forte vet. Schol. cujus glossa est: "Consideranda in omnibus rebus est mensura uniuscujusque rei, et si ad hanc sufficit, sic eam debes adsumere." 37. Non 16. Nec 10. 14. 15. 17-20. 22. 23. 27. 45-49. 54-65. 68. 69. 71. 73. 74. multum 73. —cupias mullum 10. 11. 13. 15. 47. 54. 58. cupias nullum 64. capias 24. 40. versis 45. 65. — fœneris 18. Ego feneris scripsi pro vulg. fænoris, ab ant. verb. feo, h. e. gigno, creo, procreo, facio, unde fenus, fetus, fecundus, femina. Cf. Cellar. orthogr. Lat. T. I. p. 234. ed. Harles. In media vero voce e pro o substituendum esse, intelligitur ex verbis deriv. fenebris, feneratio, fenerator, fenerare, feneratrix, feneratorius. Similiter pigneribus pro pignoribus posui sup. IX, 141. ubi v. Var. Lect. Annulus, et digito mendicat Pollio nudo. Ille dolor solus patriam fugientibus, illa Mostitia est, caruisse anno Circensibus uno. 44. non funus 19. 21. 45. 49. Cum vertere 28. ad ostia vel Ostia currunt (scil. inde navigaturi; vel quia oppidum olim amoenissimum fuit) 14. 15. 16. 60. 65. 67. 74. 77. ad Hostia c. 19. 23. 24. 25. 27. 45-50. 55. 56. 58. 59. 61-64. 66. 68. 71. 72. 73. et multi codd. Paris. Cf. Comm. ad VIII, 171. 50. est non legitur in 25. 27. 46-49. 54-60. 66. 68. 69. 71. 72. 73. tibi pro est 62. 63. 67. 74. ibi (h. e. Roma) conj. Lubin. non est deterius pro inepto non tibi d. cod. Thuan. teste Boisson, ad Nicet. p. 179. 51. Exquilias 13. 23. 24. 60. 65. 72. Esquilias 17. 27. 48. 61-64. 68. 71. 73. Cf. sup. ad III, 71. — · Suburra 18. 19. 27. 46-49. 58. 61-69. 71. 72. 73. v. sup. ad III, 5. 56. pulc. visu 46. 47. 48. 57. Perfice 25. 46. 47. 48. 57. 58. Ita sexcenties librarii corruperunt nomina propria. in vita 11. -nec moribus 10. 11. 14-18. 20. 22. 23. 24. 27. 45-50. 54. 55. 61-64. 68. 71-74. -aut re 22. ut re 16. Experiere hodie, numquid pulcerrima dicta, Persice, non præstem, invitate, et moribus et re conj. Schurzfl. putans, versum duriorem librariis displicuisse, ideoque ab iis varie esse mutatum. Sed talem versum placuisse poetæ, quis sibi persuadeat? 59. pueris in aure 24. -in aure 2—5. 10-27. 45. 50. 56. 57. 59. 60. 64. 65. 70. 74-77. in aurem 1. 81. Vetus scholion ita legendum videtur: "Coram aliis, i. e. ante alios, ut frugi videar, pultes aut legumina jubeo parentur tibi; in aurem puero alia dico tibi parari. Siliquas, i. e. parcitatem: nam proprie siliqua est, qua legumina continentur." in ore 46-49. 54. 55. 58. 61. 62. 63. 66-69. 71. 72. 73. in arce ed. Farnab. et al. 62. contingit 10. 11. 14. 16. 21. continges 45. Alter aquis, alter flammis ad sidera missus. 70 Grandia præterea tortoque calentia fœno Ova adsunt ipsis cum matribus et servatæ 85 Accedente nova, si quam dabat hostia, carne. Erectum domito referens a monte ligonem. 90 Quum tremerent autem Fabios durumque Catonem Censoris mores etiam collega timeret ; Tales ergo cibi, qualis domus atque supellex. 100 Tunc rudis et Graias mirari nescius artes, 90. alii pro autem 15. ante pro autem 25. 46. 47. 48. 58. 91. rigidique pro postremo 7. 10. 14— 27. 45-50. 54-69. 71. 72. 73. et omnes codd. Paris. Rigidus passim dicitur severus, et ipse Censor Ovid. Art. II, 664. Sed h. 1. langueret, quia cum synon. severos jungeretur, cujus voc. interpretam. redolet. 94. Oceani omnes codd. Paris. tribus exceptis recentt. qui Oceano habent; quod mireris: nam in oceano fluctu 9. 16. 23. 25. 27. 41. 45. 46-49. 55-60. 65. ut inf. v. 113. litore ab oceano in 7. 14. 16. 17. 19. 20. 22. 25. 41. 43. 45. 49. 55-57. 59. 60. 83. probb. Grangæo, Plathnero, Lips. Epist. Quæst. IV, 25. et Heins. ad Claudian. de nupt. Hon. et Mar. v. 88. Non ignoro quidem, substantiva sæpe pro adjectivis poni, sed non nisi ea, quæ proprie sunt adjectiva, si perpauca exceperis exempla, quæ vitiosam sapiunt lectionem. v. Heins. 1. 1. et ad Ovid. Her. II, 74. III, 100. IV, 12. IX, 86. XIV, 19. inpr. XV, 85. ad Ovid. Met. III, 729. ad Claud. b. Gild. v. 407. ej. laud. Stilic. I, 121. ad Petron. c. 35. Drakenb. et nos ad Sil. I, 175. II, 45. III, 387. Oceanus autem nuspiam adjective dicitur. Dubia certe sunt exempla, quæ laudantur, Tac. Hist. IV, 12. Cæs. B. G. III, 7. et Ampel. 1. quibus locis mare oceanus et in quarto casu mare oceanum dici videtur, ut Rhenus amnis cet. Cf. Ernesti ad Tac. 1. 1. Alia exempla, ex Avieno, Pithoei Catal., et Venant. Fortunat. Ep. III, 23. et Carm. VII, 2. ab Heinsio excitata ad Claudian. 1. 1. tum ex recentt. petita sunt scriptoribus, tum librariorum forsan socordiæ, aut stupori debentur. 95. et nobile 10. 14. 16-24. 45. 97. Vite conj. Hennin. ob verba Hygini, in Comm. laudata. Sic poeta vite coronati facete dixit pro vite alligati. Sed epitheton vile etiam aptissimum est h. l. vid. Comm. Malim tamen reponere coronatis ostendebat scil. convivis, ut sup. V, 36. ubi v. Comm. coronatæ asellæ emend. Scoppa Collect. I, 27. coll. Pallad. II, 35, 16. (Omnia semina horti vel agri feruntur ab omnibus malis ac monstris tuta servari, si agrestis cucumeris tritis radicibus ante macerentur: item equa calvaria, sed non virginis, intra hortum ponenda est, vel etiam asina: creduntur enim sua præsentia fecundare quæ spectant) et Colum. X, 344. Hinc caput Arcadia nudum cute fertur asellæ (nam ita legendum putabat pro Arcadici aselli) Tyrrhenus fixisse Tages in limite ruris. Hæc vero superstitio, ab Etruscis profecta, ab h. 1. aliena est: nam amuletum illud in agris ponebatur, non in lectis conviviisque, et poeta noster id agit, ut doceat, quo diverso ornatu lecti priscis et suis temporibus fuerint instructi. Nugantur itaque interpretes tantum non omnes, qui suspicantur, priscos homines in ipsis cœnasse agris, et, qui in lectis ibi discubuerint, spectasse sibique invicem ostendisse caput asellæ vel aselli, in agrorum limitibus suspensum. |