rum debeant. 27—90. Poeta miseratur sortem Nævoli, isque rogat, ut occulta ipsi credita reticeat, quoniam pathici odio prosequantur eum, a quo timeant libidines suas evulgari, et vel necem illi machinentur. 90-101. Juvenalis contra monet, ab eo, qui plures servos habeat, nihil, ne noctu quidem, clam posse perpetrari, et recte vivendum esse, cum alias ob causas, tum præcipue, ut contemnere liceat linguam mancipiorum, quæ quidem pessima eorum pars sit. 102-122. Hoc consilium salutare quidem esse fatetur Nævolus, sed nunc rationibus suis parum conducere post consumtum jam ætatis robur et spes deceptas. 123— 129. Poeta eum meliora sperare jubet, quum stante Roma numquam defuturi sint homines molles ac cinadi. 130-134. At Nævolus spem, inde concipiendam, felicibus tantum propositam esse dicit, non sibi, quem Fatum velit tenui victu contentum esse, et in cujus vota Fortuna sit surda. 135-150. Satira hæc lepidissimis plena salibus, sed et obscœnissimis, totaque dramatica est; quæ quidem carminis forma argumento quam maxime congruit pluribusque facetiis immiscendis occasionem præbet. Nævolus vero draucus non solum poetæ turpissimum vitæ suæ genus aperte exponit, sed etiam Virronem pathicum (v. 40—90.) ingratissimi insimulat animi, quippe qui pro summis beneficiis laboribusque nulla fere rependet præmia. Ita utrumque hominum genus, et pædicones et cinædi, acerrime exagitantur." SCIRE velim, quare toties mihi, Nævole, tristis ap. Lucian. de saltat. c. 2. haud dubie recte, judice Heins. ad Ovid. Her. Ep. XII, 84. ubi hunc loquendi modum pluribus exemplis firmavit. 11. inter 24. 12. horrida sicca Silva coma, avaàío 9. unde repente Tot rugas elegantius et xíziva ap. Theocrit. XIV, 4. Silva comæ, nullus tota nitor in cute, qualem 15 Sed fruticante pilo neglecta et squalida crura. Nuper enim, ut repeto, fanum Isidis et Ganymeden, Et Cererem (nam quo non prostat femina templo ?) 14. Brustia præstabat calidi circum fascia visci 8. Bruccia p. c. tibi fascia visci 9 a m. sec. Bruccida cet. 9 a m. pr. Bruttia præstabat calida tibi fascea visci post v. 11. et Præstabat calidi circumlita fascia visci post v. 14. legitur in cod. Putean. Hinc Bruttia præstabat calidi tibi fascia visci 70. 76. 82. ex probabili emend. Salmasii. Præstabat calidi tibi Bruscia f. v. 75. Pithoeus Bruscia sive fasciu sive ascia ex brusco, (de quo v. Plin. XVI, 16.) scribendum arbitrabatur, sed nihil pro comperto affirmare audebat. Præstabat calidi circumlita fascia visci 10-12. 1427. 45. 55. 57. 59. 60. 65. 77. et omnes codd. Paris. præter Put. e quibus has lectiones revocavit Ach. Præstabit calidi circumlita fascia visci 46-50. 54. 58. 61 -69. 71-73. - Lucianus in Alex. 5. Pseudom. c. 21. τοῦτο τὸ κολλύριον σκευαστόν ἐστιν ἐκ πίττης Βρυττίας καὶ ἀσφάλτου καὶ κηροῦ καὶ μαστίχης. 25. Ausidio 73. Ursidio conj. H. Vales. coll. VI, 42. — celebrare (h. e. frequentare, frequenter invisere) revocavi ex 11. 17-27. 29. 45-50. 56-63. 6569. 71-74. 77. 81. omnibusque MSS. Paris. prob. Heins. ad Ovid. Met. IV, 46. ubi monet, ita in scriptis compluribus legi, quos inspexerit. scelerare 8. 54. 64. 70. 75. 76. 82. Sed illud tam satirico poetæ, quam amico congruentius est. Quod 26. Quod taceo atque etiam 25. taceo atque ipsos 10. 11. 12. 14-24. 27. 45-50. 54-69. 71-74. 77. 81. et plerique optimique codd. Paris. quod revocarunt Lubinus et Ach tamquam magis satiricum, quia contineat agaλ seu reticentiam majoris argumenti, et poeta sic dicat vel maxime, quod profiteatur se tacere velle. Inde operæ pretium. Pingues aliquando lacernas, 30 Et male percussas textoris pectine Galli Accipimus, tenue argentum venæque secundæ. 35 Quamvis te nudum spumanti Virro labello Quod tamen ulterius monstrum, quam mollis avarus? 50 En, cui tu viridem umbellam, cui succina mittas 28. quandoque 16. 29. duri crassique solocis ingeniose conj. H. Valesius. Solor est crassa scil. lana, (v. Fest.) et substantive dicitur ap. Tertull. de pall. 4. 32. in pro et 11. 13. 15. 16. 23. 24. 49. 50. 55. 61. 62. 63. 68. 69. 71-74. 77. 33. cessent 10. 12-15. 17. 20. 22. 45. 35. Viro 27. 46. 47. 64. Virrho 17. 36. abest a 24. blande assidue 14. 15. blande assidueque malebat Ascens. qui etiam male tabellas putabat esse mensas sive convivia. - pictæque tabellæ 20. 37. v. Excurs. ad h. 1. tamen talis pictura h. 1. et ingenio Nævoli est; nimisque severus Scaliger, qui Poetic. III, 9. ob talem impuritatem pudicis lectione Juvenalis omnino abstinendum censebat. 44. atque illinc externæ occurrere cœnæ, i. e. et eo se quæstu tueri, nec aliena quadra opus habere, conj. H. Valesius. 46. Non dominum 17. 20. 45. -tener 11. 14. 16-19. 23. 24. 27. 45. 47. 50. 58. 61-69. 71-74. et plerique codd. Paris. unde illud restituit Ach. et tenerum puerum 46. 48. et tenerum et puerum 49. 55. puerum et tenerum 77. 47. Et dignum et pulcrum 21. Te pulerum 11. Non male! 48. assecla vel adsecle 15. 16. 17 a m. pr. 18. 19. 21. 24. 25. 45–50. 55. 5760. 64-67. Nil interest. non indulge bitis 16. nil indulgebitis 20. 49. nec jam 21. 22. 27. Grandia, natalis quoties redit, aut madidum ver Dic, passer, cui tot montes, tot prædia servas Improbus es, quum poscis, ais: sed pensio clamat, Alter emendus erit: namque hic non sufficit: ambo 53. tractat egregius cod. Put. quod bene conj. Brit., Grang. et C. Vales. quodque nunc pro vulg. tractas recepi cum Ach. v. Comm. Heinecke scriben. dum censet tradas, hoc sensu: postulat, ut calendis femineis venias juxtaque eum in cathedra sedens tradas munera secreta. Sed neque emendatio hæc, neque interpre tatio multis arridebit. Præstitisset saltem: et cui strata posito · tradas cet. Mireris tamen, non plures intpp. hæsisse in vulg. lectione, quæ, si quid video, plane inepta est. 54. cui prædia 10. 11. 12. 14. 21. 22. et quidam codd. Paris. quos secutus est Ach. et prædia 15. 55. Appula pro Apula recepi ex 18. 19. 23. 24. 46. 47. 49. 50. 60. 62. 64. 65. 68. 69. 71. 72. 75. ut metro consulatur. v. Excurs. ad Sat. IV, 24-27. extr. inter 25. 48. 56. 57. 59. 60. 65. 56. Tripholinus 27. 48. 59. 60. 65. 60-62. v. Excurs. ad h. 1. 63. ais semper legendum putavi, et nunc recepi ex 14. 15. 17. 18. 21. et VIII codd. Paris. (Alex., Mazarin., Pi thæi, Fauchetii, Senatorio et tribus aliis). In reliquis ait scil. Virro s. cinædus. Sed hæc ellipsis dura est, et inde a v. 54. Nævolus inducitur colloquens cum Virrone vel cinado. - pusio pro pensio legisse videtur Heins. ad Ovid. Met. III, 454. Non male! Cf. sup. VI, 34. 35. 65. postquam emendat Grang. ut sensus sit: Tam alte me appellat, quam alte vociferabatur Polyphemi lata acies, h. e. Polyphemus, postquam ei inebriato Ulysses evasit: de cujus Cyclopis clamore v. Virg. Æn. III, 672 seq. Ulixes recepi ex 17. 18. 19. 21-24. vid. Heins. et Heyne ad Virg. Ecl. VIII, 70. Vlyxes 20. 27. 46. 47. 49. 58. Vulgo Ulysses. 68. puerorum Aquilone D. 1. c. Put. et edd. recentt. servorum mense Decembri 10. 11. 12. 14-17 a m. sec. 18-27. 45 -50. 54-69. 71-74. 77. et ed. Ach. forte e glossa. Vulgo ita interpungitur : Quid agam bruma spirante? quid, oro, Quid dicam s. p. Aquilone flante s. spirante in Decembri Et pedibus? Quæ duræ sunt ellipses. Nos distinctionem nunc mutavimus, quo omnis difficultas sublata videtur. 69. aspectate 47. 48. 64. 70 Verum, ut dissimules, ut mittas cetera, quanto Quo te circumagas, quæ prima aut ultima ponas ; Et tacitus nostras intra te fige querelas. |