Credat hoc quisquam! mammalucus ille, Et suam robbam videt esse toltam; quærit aloccum. GNOCCUS. Strologe, cum fuerit stradam passata brigata, CIALDO. Exquiram (4), si vis, ex istis. Dicite, quæso, Et barbaiannum fecisti? Deh! surdus Homo, dic quicquid occurrit Aut dicas planum quo possi.n fingere quicquam. (alta voce) Ille igitur morivit Merlinus, maximus ille CALLIOPE. Sic moruit tristus, nam non bastaverat illi (1) Latro signifie aussi Vilain, Sale; Giubbetto, Pourpoint. (2) Tolla, Larcin et Ami. (3) Peut-être, malgré la leçon des deux manuscrits, faut-il écrire hæc. (4) B; Quæras, dans A. (5) B; gufone, dans A. In barbaiannum propriam cangiasse figuram, CIALDO. Sentis, Gnocche, inter mortos Merlinus abivit, GNOCCUS. Volo. CIALDO. Cerne benbenum; En locus ille prior, quo nos partivimus ante, Cum te sublimem portavit in aere carmen (4). Cerne benum; cognosce locum: non dessus (5) apparet? GNOCCUS. Est dessus certe. Proh! Quanta potentia linguæ ! Quanta tua est virtus! Quantus, Domine (6), valorus! Omnia maffe potes. CIALDO. Quid dixi? Nonne potebo Quam tu cercabas nunc retrovare faccendam? Verum ubi cappa mea est (7)? Ubi sunt tuae, Missere (8), robbae? GNOCCUS. Mo cancar! Nimium constat mihi tanta prodezza. Quis mihi gabbanum; bursam quis mihi sustulit? Ola! CIALDO. Quis mihi spelatam (9) cappam? Mihi tanta prodezza GNOCCUS. Tua cappa cobellum (1), Sed mea robba valet plurimum. CIALDO. Ne, Gnocche, lamentes ; Latronem retrovabo canem, retrovabo sasinum, GNOCCUS. Recte mones; quæso, vestem bursamque retroves. CIALDO. Trovabo, dico; redeas: sta supra parolam (3). GNOCCUS. Sed mecum desinare veni, prandebimus una. CIALDO. Non equidem aspernor invitum, namque famesco. (secum) Perge, veni, sequeris. GNOCCUS. CIALDO. Venio, Signore, va pianum. (Gnoccus abit) Nunc aliud cancar restat rosicare (5), trovandæ Atque hunc, ut cœpi, pergam pelare (7) polastrum : (1) covellum, dans B; Cova, Écaille; mais ce mot rappelait aussi probablement le nom en patois de quelque menue monnaie. (2) Esta, Cette et Foggia, Manière, comme Stamani et Stanotte. (3) Fie-toi à ma parole. (4) Trincato, Rusé, Matois, et part. passé de Trincare, Boire, Lamper. (5) Rosicare, Ronger, avec un jeu de mots, Rossicare, Rougir. (6) coenam et istum, dans B. (7) Pelare, Plumer; Polastro, Poulet. (8) Merlotto, Jeune merle et Niais. EPILOGUS (1). Statis a(d) guardandum (hunc?) grates qui reddat adessum (2), me mittunt vobis ringratiare modo. Sed cur ringratiem? Cialdon, Struffolumque provastis, O! bellam cosam socios (socium ?) far stare de foras, Venibam bellas vobiscum fare parolas; gula sed obstructo gutture verba negat. Ergo bisognus erit medicum retrovare da bassum et master Jacobus pharmacopola siat. Is mihi bagnolum flavi de succo chiarelli (5) et polastrelli (cetera desunt). Tunc dabit impaccium nullum, mihi credite, gula, atque inuncta ultro verba liquore fluent, Et grandes venient pleno de gutture grates, et veniet grato e pectore grata Charis. (1) Cet épilogue manque dans B. (2) Vous qui restez pour voir qui vous remerciera de votre bienveillance. (3) Dunque, dans le manuscrit. (4) Merendare, Faire la collation, et Pipitare, Boire un coup; mais il y a sans doute un double sens : Merendone, Butor, et Pippione, Badaud. (5) Chiarella, Vin trempé; mais sans doute il y a encore ici un calembour: Chiarello doit être une espèce de raisin ou le nom d'un cru renommé. FIN. ERRATUM. Page 381, ligne 3 : intelligence, lisez indépendance. |