Π Τὰ ἐπινίκεια Κωαμευδός. Εύαρχος Ηροδότω Κορωνεύς. » Εν άλλων Λίθω. Μύριχος Πολυκράτους Ιαρώνυμος διογίτωνος ἀνδρεσσι χοραγείσαντες νικάσαντες διονύσου ἀνέθηκαν τίμωνος ἄρχοντος κυλίοντος κλέος ᾄδοντος ἀλκισθένιος. » Εν ἑτέρῳ Αίθῳ. • συνάρχω ἄρχοντος, μεινὸς Θείλουθίω, ἀρχι....... ως Εὔβωλι αρχεδάμω φωκεῖα.................ος ἀπέδωκα ἀπὸ τὰς σουγγραφῶ πέδα τῶν πολεμάρχων, κη τῶν κατοπτάων, ἀνελόμενος τὰς σουγγραφὼς τὰς κιμένας πὰρ εύφρονα, κή φι δίαν και πασικλεῖν........... ........ κη τιμόμείδον σήκείας, τὴ δαμοτελεῖν λυσιδάμω, κὴ διονυσον καρτσοδώς χηρωνεία, κατ τὸ ψαρισμα τῷ δάμω. ΜΠΟΛΕΤΡΙ συνάρχω ἄρχοντος, μεινὸς ἀλαλκομενίω F ἀρνῶν, πολύκλειος ταμίας ἀπέδωκε εντ βωλυ αρχεδάμω φωκεῖν ἀπὸ τῆς σουγγραφῶ τὸ καταλύπον κατ τὸ ψάρισμα τῶ δάμω, ἀνελόμενος τὰς σουγγραφὼς τὰς κίμενας πὰρ σώφιλον, κὴ εὔφρονα φωκέας. Κὴ πὰρ διωνύσιον χαρισοδώρω χηρωνέα, κι λυσίδαμον δαμοτέλιος πέδα τῶν που λεμάρχων, κὴ τῶν κατοπτύων. Αρχοντος ἐν ἐρχομενὸ συνάρχω, μενὸς Αλαλκομενίω, ἐν δὲ F ἐλατὶη Μενοίτας Αρχελάω μεινὸς πράτω. ὁμολογα Εύβωλυ F ἐλατίη, ο κὴ τῇ πόλε ἐρχομενίων. Επειδή κεκομίστη Εὔδωλος πὰρ τῆς πόλιος τὸ δάνειον ἅπαν κατ τὰς ὁμολογίας τὰς τεθίτας συνάρχω ἄρχοντος, μεινὸς θειλουθίω, κὴ οὐτ ὀφειλέτη αὐτὼ ἔτι οὐθὲν πὰρ τὰν πόλιν, ἀλλ' ἀπέχι πάντα περὶ παντὸς, κὴ ἀποδεδόαντι τῇ πόλι τὸ ἔχον τες τὰς ὁμολογίας, εἰ μὲν ποτὶ δεδομένον χρόνον Εὔβωλυ ἐπὶ νομίας F ἔτι ἀπέτταρα βούεται σοὺν ἵππυς δια κατίης Ει κατι προβάτος σοῦν ἤγος χειλίης ἀρχὶ τῶ χρόνω ὁ ἐνιαυτὸς ὁ μετὰ θύναρχον ἄρχοντα ἐρχομενους απογράφεσθη δὲ Εὔβωλον κατ' ἐνιαυτὸν ἕκαστον πὰρ τὸν ταμίαν κὴ τόν νόμων ἄν τάτε καύματα τῶν προβάτων, κὴ τῶν ἡγῶν, κη τῶν βουῶν, κὴ τῶν ἵππων, κὴ κάτινα ἀσαμαίων θίκη τὸ πλεῖδος μεὶ ἀπογράφετο ὧδε πλίονα των γεγραμμένων ἐν τῇ σουγχωρείσι η δεκατές.. ἀργουρίω........ η τὸ ἐννόμιον Εὔβωλον ὀφείλει............ λις τῶν ἐρχομενίων τετταράκοντα Εύβωλυ καθ ̓ ἕκαστον ἐνιαυτὸν, κὴ τόκον φεμέτω δραχμάς...... ...........τας μνᾶς ἑκάστας κατὰ μεῖνα............ τον κὴ ἔμπρακ τος ἔστω τὸν ἐρχομένιον.......... καὶ τὰ ἑξῆς. » Εν άλλοις λίθοις. • Ανοδώρα σύμφορον χαίρε» ΝΟΚΛΕΣ. « Καλλίπετον ἀμφάριχος, καὶ ἄλλαι. » Εν οὐδὲ μία ἐπιγραφὴ ἴδον τόνον, ἢ πνεῦμα, ἡ δὲ ἡμεῖς ὑπογράφομεν, οἱ παλαιοὶ πρατέγραφον. Καὶ τά ἑξῆς. The following is the prospectus of a translation of Anacharsis into Romaic, by my Romaic master, Marmarotouri, who wished to publish it in England. ΟΣΟΙ εἰς βιβλίᾳ παντοδαπὰ ἐνερυφῶσιν, ἠξεύρουν πόσον εἶναι τὸ χρήσιμον τῆς Ιστορίας, δι' αὐτῆς γὰρ ἐξευρίσκεται η πλέον μεμακρυσμένη παλαιότης, καὶ θεω ροῦνται ὡς ἐν κατόπτρῳ ἤθη, πράξεις καὶ διοικήσεις πολλῶν καὶ διαφόρων Εθνών καὶ Γενῶν ων τὴν μνήμην διεσώσατο καὶ διασώσει ἡ ἱστορικὴ Διήγησις εἰς αἰῶνα τὸν απαντα. Μία τέτοια Επιστήμη εἶναι εὐαπόκτητος, καὶ ἐν ταυτῷ ὠφέλιμη, ἤ κρεῖττον εἰπεῖν ἀναγκαία· διατὶ λοιπὸν ἡμεῖς μόνοι νὰ τὴν ὑστερούμετα, μη ἠξεύροντες οὔτε τὰς ἀρχὰς τῶν Προγόνων μας, πότε καὶ πῶς εὑρέθησαν εἰς τὰς πατρίδας μας, οὔτε τὰ ἤθη, τὰ κατορθώματα καὶ τὴν διοίκησίν των ; Α ἐρωτήσωμεν τοὺς Αλλογε νεῖς, ἠξεύρουν νὰ μᾶς δώσουν ὄχιμόνον ἱστορικῶς τὴν ἀρχὴν καὶ τὴν πρόοδον τῶν προγόνων μας, ἀλλὰ καὶ τοπογραφικῶς μᾶς δείχνουν τὰς θέσεις τῶν Πατρί δων μας, καὶ οἱονεὶ χειραγωγοὶ γινόμενοι μὲ τοὺς γεωγραφικούς των Πίνακας, μᾶς λέγουν, ἐδὼ εἶναι αἱ ̓Αθῆναι, ἐδῶ ἡ Σπάρτη, ἐκεῖ αἱ Θῆβαι, τόσα στάδια ή μία λια ἀπέχει ἡ μία Επαρχία ἀπὸ τὴν ἄλλην. Τοῦτος ᾠκοδόμησε τὴν μίαν πόλιν, ἐκεῖνος τὴν ἄλλην καὶ τξ. Προσέτι ἂν ἐρωτήσωμεν αὐτοὺς τοὺς μὴ Ἕλληνα, χειρα γωγούς μας. πόθεν ἐπαρακινήθησαν νὰ ἐξερευνήσουν ἀρχὰς τόσον παλαιὰς, ἀνυ ποστόλως μᾶς ἀποκρίνονται μὲ αὐτοὺς τοὺς λόγους. « Καθὼς ὁ ἐκ Σκυθίας Ανάχαρ σις, ἂν δὲν ἐπεριείρχετο τὰ πανευφρόσυνα ἐκεῖνα Κλίματα τῆς Ελλάδος, ἂν δὲν ἐμφορεῖτο τὰ ἀξιώματα, τὰ ἤθη καὶ τοὺς Νόμους τῶν Ελλήνων, ήθελε μείνη Σκύθης καὶ τὸ ὄνομα καὶ τὸ πρᾶγμα· ουτω καὶ ὁ ἡμέτερος Ιατρός, αν δὲν ἐμάνθανε τὰ τοῦ ἱπποκράτους, δὲν ἐδύνατο νὰ προχωρήση εἰς τὴν τέχνην του. ἂν ὁ ἐν ἡμῖν Νομοθέτης δὲν ἐξέταζε τὰ τοῦ Σόλωνος, Λυκούργου, καὶ Πιττακοῦ, δὲν ἐδύνατο να ῥυθμήσῃ καὶ νὰ καλιεργήτῃ τὰ ἤθη τῶν ὁμογενῶν του· ἄν ὁ ῥήτωρ δὲν ἀπηνθίζετο τὰς εὐφραδείας καὶ τοὺς χαριεντισμοὺς τοῦ Δημοσθένους, δὲν ἐνεργοῦσιν εἰς τὰς ψυχὰς τῶν ἀκροατῶν του· ἦν ὁ Νέος Ανάχαρσις, ὁ Κύριος ἀββᾶς Βαρθολομαῖος δὲν ἀνεγίνωσκε μὲ μεγάλην ἐπιμονην καὶ σκέψιν τοὺς πλέον ἐγκρίτους Συγγραφεῖς τῶν Ελλήνων, ἐξερευνῶν αὐτοὺς κατὰ βάθος ἐπὶ τρίακοντα δύω ἔτη, δὲν ἤθελεν ἐξυφάνῃ τούτην τὴν περὶ Ελλήνων Ιστορίαν του, ἥτις Περιήγησις τοῦ νέου Αναχαρσεως παρ' αὐτοῦ προσωνομάσθη, καὶ εἰς ὅλας τὰς Εὐρωπαϊκὸς Διαλέκτους μετε γλωττίσθη. » Καὶ ἐν ἑνὶ λόγῳ, οἱ Νεώτεροι, ἂν δὲν ἔπερναν δία ὁδηγοὺς τοὺς Προγόνους μας, ἤθελαν ἴσως περιφέρωνται ματαίως μέχρι τοῦ νῦν. Αὐτὰ δὲν εἶναι λόγια ἐνθουσιασμένου διὰ τὸ φιλογενές Γραικοῦ, εἶναι δὲ ιλαλήθους Γερμανού, ὅστις ἐμετάφρασε τὸν Νέον Ανάχαρσιν ἀπὸ τοῦ Γαλλικοῦ εἰς τὸ Γερμανικὸν. Αν λοιπὸν καὶ ἡμεῖς θέλωμεν νὰ μεθέξωμεν τῆς γνώσεως τῶν λαμπρῶν κατορ θωμάτων ὁποῦ ἔκαμαν οἱ θαυμαστοὶ ἐκεῖνοι Προπάτορες ἡμῶν, ἂν ἐπιθυμῶμεν νὰ μάθωμεν τὴν πρόοδον καὶ αὔξησίν των εἰς τὰς Τέχνας καὶ Επιστήμας καὶ εἰς κάθε άλλο εἶδος μαθήσεως, ἂν ἔχωμεν περιέργειαν νὰ γνωρίσωμεν πόθεν καταγό μεθα, καὶ ὁποίους θαυμαστοῦς καὶ μεγάλους ἄνδρας, εἰ καὶ προγόνους ἡμῶν, φεῦ, ἡμεῖς δὲν γνωρίζομεν, εις καιρὸν ὁποῦ οἱ ἀλλογενεῖς θαυμάζουσιν αὐτοὺς, καὶ ὡς πατέρας παντοιατοῦν μαθήσεως σέβονται, ας συνδράμωμεν απαντες προθύμως εἰς τὴν ἔκδοσιν τοῦ θαυμασίου τούτου συγγράμματος τοῦ Νέου Αναχάρ σεως. Ημεῖς οὖν οἱ ὑπογεγραμμένοι θέλομεν ἐκτελέσει προθύμως τὴν μετάφρασιν τοῦ Βιβλίου μὲ τὴν κατὰ τὸ δυνατὸν ἡμῖν καλὴν φράσιν τῆς νῦν καθ' ἡμᾶς ὁμιλίας, καὶ ἐκδόντες τοῦτο εἰς τύπον, θέλομεν τὸ καλλωπίσει μὲ τοὺς Γεωγραφικούς Πίνακας μὲ ἁπλᾶς Ρωμαϊκὰς λέξεις ἐγκεχαραγμένους εἰς ἐδικάμας γράμματα, προστιθέν τες ὅτι ἄλλο χρήσιμον καὶ ἁρμόδιον εἰς τὴν ἱστορίαν. ὅλον τὸ σύγγραμμα θέλει γένει εἰς Τόμους δώδεκα κατὰ μίμησιν τῆς Ἰταλικῆς ἐκδόσεως. Η τιμὴ ὅλου τοῦ Συγγράμματος είναι φιορίνια δικαέξη τῆς Βιέννης διὰ τὴν προστήκην τῶν γεωγραφικών πινάκων. Ο φιλογενής ΰν Συνδρομητής πρέπει να πληρώσῃ εἰς κάθε Τόμον φιορίνι ενα καὶ Καραντάνια εἴκοσι τῆς Βιέννης, καὶ τοῦτο χωρὶς καμμίαν πρόδοσιν, ἀλλ ̓ εὐθὺς ὁποῦ θέλει τῷ παραδοθῇ ὁ Τόμος τυπωμέ νος καὶ δεμένος. Εῤῥωμένοι καὶ εὐδαίμονες διαβιώοιτε Ελλήνων παῖδες. Τῆς ὑμετέρας αγάπης ἐξηρτημένοι Ιωάννης Μαρμαροτούρης. Δημήτριος Βενιέρης. Σπυρίδων Πρεβέτος. Εν τοιεστίω, τῇ πρώτη Ὀκτωβρίου, 1799. THE LORD'S PRAYER IN ROMAIC. Ω ΠΑΤΕΡΑΜΑΣ ὁ ποῦ εἶσαι εἰς τοὺς οὐρανοὺς, ἃς ἁγιασθῆ τὸ ὄνομά σου. Ας ἔλθη ἡ βασιλεία σου. Ας γύνη τὸ θέλημά σου, καθὼς εἰς τὸν οὐρανὸν, ἔτζη καὶ εἰς τὴν γῆν. Τὸ ψωμίμας τὸ καθημερινὸν, δός μας τὸ σήμερον. Καὶ συγχώρησε μας τὰ χρέημας, καθῶς καὶ ἐμεῖς συγχωροῦμεν τοὺς κρεοφειλέτας μας. Καὶ μὴν μᾶς φέρεις εἰς πειρασμὸν, ἀλλὰ ἐλευθέ ρωσέμας ἀπὸ τὸν πονηρὸν· Οτι ἐδικήσου εἶναι ἡ βασιλεία δὲ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν. IN GREEK. ΠΑΤΕΡ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτῳ τὸ ὄνομα σου. Ελθέτω ἡ βασιλεία σου γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον. Καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν. Καὶ μὴ εἰσενέγκης ἡμᾶς εἰς πειρασμὸν, ἀλλὰ ῥυ σαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. Ὅτι σοῦ ἐστίν ἡ βασίλεια, καὶ ἡ δύναμις, καὶ ἡ δόξα, εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν. |