Te canam magni Jovis et deorum Te boves olim nisi reddidisses Quin et Atridas duce te superbos Tu pias laetis animas reponis XI. Tu ne quaesieris, scire nefas, quem mihi, quem tibi Finem di dederint, Leuconoë, nec Babylonios Tentaris numeros. Ut melius quidquid erit pati, Seu plures hiemes seu tribuit Juppiter ultimam, Quae nunc oppositis debilitat pumicibus mare Tyrrhenum. Sapias, vina liques, et spatio brevi Spem longam reseces. Dum loquimur fugerit invida Aetas: carpe diem quam minimum credula postero. XII. QUEM virum aut heroa lyra vel acri Quem deum? Cujus recinet jocosa Nomen imago Aut in umbrosis Heliconis oris Aut super Pindo, gelidove in Haemo Arte materna rapidos morantem Quid prius dicam solitis parentis Unde nil majus generatur ipso, Nec viget quidquam simile aut secundum : Proximos illi tamen occupavit Pallas honores. Proeliis audax neque te silebo Liber, et saevis inimica Virgo Beluis, nec te, metuende certa Phoebe sagitta. Dicam et Alciden puerosque Ledae, Defluit saxis agitatus humor, Romulum post hos prius an quietum Regulum et Scauros, animaeque magnae Hunc et incomptis Curium capillis Saeva paupertas et avitus apto Cum lare fundus. Crescit occulto velut arbor aevo Fama Marcelli; micat inter omnes Gentis humanae pater atque custos Caesare regnes. Ille, seu Parthos Latio imminentes Te minor latum reget aequus orbem ; CUм tu, Lydia, Telephi Cervicem roseam, cerea Telephi Laudas brachia, vae meum Fervens difficili bile tumet jecur. Tum nec mens mihi nec color Certa sede manet, humor et in genas Furtim labitur, arguens Quam lentis penitus macerer ignibus. Uror, seu tibi candidos Turparunt humeros immodicae mero Rixae, sive puer furens Impressit memorem dente labris notam. Quos irrupta tenet copula, nec malis XIV. O NAVIS, referent in mare te novi Nudum remigio latus Et malus celeri saucius Africo Possint imperiosius Aequor? Non tibi sunt integra lintea, Silvae filia nobilis, Jactes et genus et nomen inutile ; Debes ludibrium, cave. Nuper sollicitum quae mihi taedium, Vites aequora Cycladas. |