IV.

SOLVITUR acris hiems grata vice veris et Favoni,
Trahuntque siccas machinae carinas,

Ac neque jam stabulis gaudet pecus aut arator igni;
Nec prata canis albicant pruinis.

Jam Cytherea choros ducit Venus imminente Luna, Junctaeque Nymphis Gratiae decentes

Alterno terram quatiunt pede, dum graves Cyclopum Vulcanus ardens urit officinas.

Nunc decet aut viridi nitidum caput impedire myrto
Aut flore terrae quem ferunt solutae.

Nunc et in umbrosis Fauno decet immolare lucis,
Seu poscat agnam sive malit haedum.

Pallida Mors aequo pulsat pede pauperum tabernas Regumque turres. O beate Sesti,

Vitae summa brevis spem nos vetat inchoare longam.
Jam te premet nox fabulaeque Manes

Et domus exilis Plutonia: quo simul mearis,
Nec regna vini sortiere talis

Nec tenerum Lycidan mirabere, quo calet juventus
Nunc omnis et mox virgines tepebunt.

V.

QUIS multa gracilis te puer in rosa
Perfusus liquidis urget odoribus
Grato, Pyrrha, sub antro?

Cui flavam religas comam
Simplex munditiis? Heu quoties fidem
Mutatosque deos flebit et aspera
Nigris aequora ventis

Emirabitur insolens

Qui nunc te fruitur credulus aurea;
Qui semper vacuam, semper amabilem
Sperat nescius aurae

Fallacis. Miseri quibus

Intentata nites! Me tabula sacer

Votiva paries indicat uvida

Suspendisse potenti

Vestimenta maris deo.

VI.

SCRIBERIS Vario fortis et hostium

Victor Maeonii carminis alite,

Quam rem cunque ferox navibus aut equis

Miles te duce gesserit:

Nos, Agrippa, neque haec dicere nec gravem
Pelidae stomachum cedere nescii

Nec cursus duplicis per mare Ulixei
Nec saevam Pelopis domum
Conamur tenues grandia, dum pudor
Imbellisque lyrae Musa potens vetat
Laudes egregii Caesaris et tuas
Culpa deterere ingeni.

Quis Martem tunica tectum adamantina
Digne scripserit aut pulvere Troico
Nigrum Merionen aut ope Palladis
Tydiden superis parem?

Nos convivia, nos proelia virginum
Sectis in juvenes unguibus acrium
Cantamus vacui, sive quid urimur
Non praeter solitum leves.

VII.

LAUDABUNT alii claram Rhodon aut Mytilenen
Aut Epheson bimarisve Corinthi

Moenia vel Baccho Thebas vel Apolline Delphos
Insignes aut Thessala Tempe.

Sunt quibus unum opus est intactae Palladis urbem
Carmine perpetuo celebrare et

Undique decerptam fronti praeponere olivam.
Plurimus in Junonis honorem

Aptum dicet equis Argos ditesque Mycenas.
Me nec tam patiens Lacedaemon

Nec tam Larissae percussit campus opimae,
Quam domus Albuneae resonantis

Et praeceps Anio ac Tiburni lucus et uda
Mobilibus pomaria rivis.

Albus ut obscuro deterget nubila caelo
Saepe Notus neque parturit imbres

Perpetuo, sic tu sapiens finire memento

Tristitiam vitaeque labores

Molli, Plance, mero, seu te fulgentia signis
Castra tenent seu densa tenebit

Tiburis umbra tui. Teucer Salamina patremque
Cum fugeret tamen uda Lyaeo
Tempora populea fertur vinxisse corona,
Sic tristes affatus amicos:

Quo nos cunque feret melior fortuna parente
Ibimus, o socii comitesque.

Nil desperandum Teucro duce et auspice Teucro;
Certus enim promisit Apollo

Ambiguam tellure nova Salamina futuram.
O fortes pejoraque passi

Mecum saepe viri, nunc vino pellite curas;

Cras ingens iterabimus aequor.

VIII.

LYDIA, dic, per omnes

Te deos oro, Sybarin cur properas amando
Perdere; cur apricum

Oderít campum patiens pulveris atque solis?
Cur neque militaris

Inter aequales equitat, Gallica nec lupatis

Temperat ora frenis?

Cur timet flavum Tiberim tangere? Cur olivum

Sanguine viperino

Cautius vitat, neque jam livida gestat armis

Brachia saepe disco,

Saepe trans finem jaculo nobilis expedito?

Quid latet, ut marinae

Filium dicunt Thetidis sub lacrimosa Trojae

Funera ne virilis

Cultus in caedem et Lycias proriperet catervas?

IX.

VIDES ut alta stet nive candidum
Soracte, nec jam sustineant onus
Silvae laborantes geluque

Flumina constiterint acuto.
Dissolve frigus ligna super foco
Large reponens, atque benignius
Deprome quadrimum Sabina,
O Thaliarche, merum diota.
Permitte divis cetera, qui simul
Stravere ventos aequore fervido
Deproeliantes nec cupressi

Nec veteres agitantur orni. Quid sit futurum cras fuge quaerere, et Quem Fors dierum cunque dabit lucro Appone, nec dulces amores

Sperne puer neque tu choreas,

Donec virenti canities abest
Morosa. Nunc et campus et areae
Lenesque sub noctem susurri
Composita repetantur hora;
Nunc et latentis proditor intimo
Gratus puellae risus ab angulo,
Pignusque dereptum lacertis
Aut digito male pertinaci.

X.

MERCURI facunde nepos Atlantis,
Qui feros cultus hominum recentum
Voce formasti catus et decorae

More palaestrae,