ODE XXXV.

AD FORTUNAM.

O DIVA, gratum quæ regis Antium,
Præfens vel imo tollere de gradu
Mortale corpus, vel fuperbos
Vertere funeribus triumphos.

Te

pauper

ambit follicitâ prece

Ruris colonus; te dominam, æquoris

Quicunque Bithynâ laceffit

Carpathium pelagus carinâ.

Te Dacus afper, te profugi Scythæ,
Urbefque, gentefque, et Latium ferox,
Regumque matres barbarorum, et
Purpurei metuunt tyranni;

Injuriofo ne pede proruas

Stantem columnam, neu populus frequens Ad arma ceffantes, ad arma

Concitet, imperiumque frangat.

Te femper anteit ferva Neceffitas,
Clavos trabales et cuneos manu

Geftans ahenâ; nec feverus

Uncus abeft, liquidumque plumbum.

Te Spes, et albo rara Fides colit
Velata panno; nec comitem abnegat,
Utcunque mutatâ potentes

Vefte domos inimica linquis.

At vulgus infidum, et meretrix retro
Perjura cedit: diffugiunt cadis
Cum fæce ficcatis amici,

Ferre jugum pariter dolofi.

Serves iturum Cæfarem in ultimos
Orbis Britannos, et juvenum recens
Examen, Eois timendum

Partibus Oceanoque rubro.

Eheu! cicatricum, et fceleris pudet, Fratrumque. Quid nos dura refugimus Ætas? quid intactum nefasti

Liquimus? unde manum juventus

Metu deorum continuit? quibus
Pepercit aris? O utinam novâ
Incude diffingas retufum in
Maffagetas Arabafque ferrum.

44

CARMINUM, LIB. I. xxxviii.

Fatale monftrum; quæ generofius

Perire quærens, nec muliebriter
Expavit enfem, nec latentes
Claffe citâ repedavit oras:

Aufa et jacentem visere regiam
Vultu fereno; fortis et afperas
Tractare ferpentes, ut atrum
Corpore combiberet venenum ;
Deliberatâ morte ferocior:
Sævis Liburnis fcilicet invidens,
Privata deduci fuperbo

Non humilis mulier triumpho.

ODE XXXVIII.

AD MINISTRUM.

PERSICOS odi, puer, apparatus;
Difplicent nexæ philyrâ coronæ :
Mitte fectari, rofa quo locorum
Sera moretur.

Simplici myrto nihil adlabores

Sedulus curæ neque te miniftrum
Dedecet myrtus, neque me fub arctâ
Vite bibentem.

Q. HORATII FLACCI.

CARMINU M.

LIBER SECUNDUS.

ODE I.

AD C. ASINIUM POLLIONEM.

MOTUM ex Metello confule civicum,

Bellique caufas, et vitia, et modos,
Ludumque Fortunæ, gravesque

Principum amicitias, et arma

Nondum expiatis uncta cruoribus,

Periculofæ plenum opus aleæ,

Tractas; et incedis per ignes
Suppofitos cineri dolofo.

Paulum feveræ Mufa tragœdiæ
Defit theatris; mox, ubi publicas

Res ordinaris, grande munus
Cecropio repetes cothurno,

Infigne mæftis præfidium reis,

Et confulenti, Pollio, curiæ;
Cui laurus æternos honores
Dalmatico peperit triumpho.

Jam nunc minaci murmure cornuum Perftringis aures, jam litui ftrepunt; Jam fulgur armorum fugaces

Terret equos, equitumque vultus.

Audire magnos jam videor duces,
Non indecoro pulvere fordidos;
Et cuncta terrarum fubacta,

Præter atrocem animum Catonis.

Juno, et deorum quifquis amicior
Afris, inultâ cefferat impotens
Tellure: victorum nepotes
Rettulit inferias Jugurthæ.

Quis non, Latino fanguine pinguior,
Campus fepulcris impia prælia

Teftatur, auditumque Medis
Hefperiæ fonitum ruinæ ?

Qui

gurges, aut quæ flumina lugubris

Ignara belli? quod mare Dauniæ