XXXI

AD APOLLINEM.

Quid dedicatum poscit Apollinem
Vates? quid orat de patera novum
Fundens liquorem? Non opimae
Sardiniae segetes feraces,

5 Non aestuosae grata Calabriae
Armenta, non aurum aut ebur Indicum,
Non rura, quae Liris quieta
Mordet aqua taciturnus amnis.
Premant Calena falce, quibus dedit
10 Fortuna, vitem, dives et aureis
Mercator exsiccet culullis

si quid vacui sub umbra

Lusimus tecum, quod et hunc in annum;
Vivat et plures, age, dic Latinum,

Barbite, carmen,

5 Lesbio primum modulate civi,

Qui ferox bello, tamen inter arma,
Sive iactatam religarat udo

nl.!! Sive

Litore navim, Avian Liberum et Musas Veneremque et illi 10 Semper haerentem puerum canebat

1

Manilius I 767, As

Vergil.

et

Augeraque nigrum partum : +

similis volucri mox

am.

vera volu

tot que bovu totidemque nigran. ses tirgu vor. a inven cos. Wyl. auch Ord. Metaprimo cris und Manil. I, 675 sidera quadraty efficiunt, non lege quadrati censentur, Lucr 1V, 2 invat in tigres acreding fontes, at Hor. I, 26, 6 a quae fontibus intignis gaudes. Epipharmus

ko

+

Aen. IV, 525. pirtar que volen

or. Tamil. I, 43. pirtas volucres.

まと

Empedocles 1. (Brgh. 468 d. 2) Akpor inteèr Άκρων, Ακραγαντίνον πατρός Άκρου

άκρου, κρύπ

34007X7

кроз патрівсь

708

Tigris.

Jat. I, 2, 11 ADALBIUM TIBULLUM.

Albi, ne doleas plus nimio, memor
Immitis Glycerae neu miserabiles
Decantes elegos, cur tibi iunior

Laesa praeniteat fide.

Insignem tenui fronte Lycorida
Cyri torret amor, Cyrus in asperam
Declinat Pholoën; sed prius Appulis
Iungentur capreae lupis

Quam turpi Pholoë peccet adultero.
Sic visum Veneri, cui placet impares
Formas atque animos sub iuga aënea
Saevo mittere cum ioco.

Ipsum me melior quum peteret Venus,
Grata detinuit compede Myrtale

Libertina, fretis acrior Hadriae

Curvantis Calabros sinus.

10

15

!

Quo bruta tellus et vaga flumina,
10 Quo Styx et invisi horrida Taenari
Sedes Atlanteusque finis

Concutitur. Valet ima summis
Mutare et insignem attenuat deus
Obscura promens. Hinc apicem rapax
15 Fortuna cum stridore acuto
Sustulit, hic posuisse gaudet.

XXXV.

AD FORTUNAM.

O diva, gratum quae regis Antium,
Praesens vel imo tollere de gradu
Mortale corpus vel superbos
Vertere funeribus triumphos,

5 Te pauper ambit sollicita prece
Ruris colonus, te dominam, aequoris,
Quicunque Bithyna lacessit
Carpathium pelagus carina.

Te Dacus asper, te profugi Scythae
10 Urbesque gentesque et Latium ferox
Regumque matres barbarorum et
Purpurei metuunt tyranni,

15

20

Iniurioso ne pede proruas

Stantem columnam, neu populus frequens
Ad arma cessantes ad arma

Concitet imperiumque frangat.
Te semper anteit saeva Necessitas,
Clavos trabales et cuneos manu
Gestans aëna, nec severus

Uncus abest liquidumque plumbum.

Te Spes et albo rara Fides colit
Velata panno, nec comitem abnegat,
Utcunque mutala potentes

Veste domos inimica linquis.