Q. HORATII FLACCI

CARMINUM

LIBER PRIMUS.

CARMEN I.

AD MAECENATEM.

Maecenas atavis edite regibus,

O et praesidium et dulce decus meum,
Sunt, quos, curviculo pulverem Olympicum,
Collegisse juvat, metaque fervidis
Evitata rotis palmaque nobilis
Terrarum dominos evehit ad Deos;
Hunc, si mobilium turba Quiritium
Certat tergeminis tollere honoribus:

5

Spernit, nunc viridi membra sub arbuto
Stratus, nunc ad aquae lene caput sacrae.
Multos castra juvant, et lituo tubae
Permixtus sonitus, bellaque matribus
Detestata. Manet sub Jove frigido
Venator, tenerae conjugis immemor,
Seu visa est catulis cerva fidelibus,
Seu rupit teretes Marsus aper plagas.
Me doctarum ederae praemia frontium
Dîs miscent superis: me gelidum nemus
Nympharumque leves cum Satyris chori
Secernunt populo: si neque tibias
Euterpe cohibet, nec Polyhymnia

25

30

Lesboum refugit tendere barbiton.

Terruit gentes, grave ne rediret ·

Saeculum Pyrrhae nova monstra questae;

A

5

. 10

Navis, quae tibi creditum

Debes Virgilium finibus Atticis, Reddas incolumem, precor,

27

2.

Et serves animae dimidium mede. Illi robur et aes triplex

Circa pectus erat, qui fragilem truei Commisit pelago ratem

Primus, nec timuit praecipitem Africum Decertantem Aquilonibus,

Nec tristes Hyadas, nec rabiem Noti, Quo non arbiter Adriae

Major, tollere seu ponere vult freta. Quem Mortis timuit gradum,

Qui rectis oculis monstra natantia, .Qui vidit mare turgidum et

Infames scopulos Acroceraunia? Nequidquam Deus abscidit

Prudens Oceano dissociabili

45

50

5

10

1

15

20

Terras, si tamen impiae

Non tangenda rates transsiliunt vada.
Audax omnia perpeti

Gens humana ruit per vetitum et nefas.
Atrox Iapeti genus

Ignem fraude mala gentibus intulit:

Post ignem aetheria domo

25

Nil mortalibus arduum est:

Coelum ipsum petimus stultitia: neque

Per nostrum patimur scelus

Iracunda Jovem ponere fulmina.

Archilochian Adept armeter. I
Jambic Tometer Catalestu 5.1.
CARMEN IV.

AD L. SEXTIUM:

Solvitur/acris hiems grata vice veris et Favont,
Trahuntque siccas machinae carinas.

Ac neque jam stabulis gaudet pecus, aut arator,igni;
Nec prata canis albicant pruinis,

Jam Cytherea choros ducit Venus, imminente Luna:
Junctaeque Nymphis Gratiae decentes, Raq
Alterno terram, quatiunt pede; dum graves Cyclopum
Vulcanus ardens urit officinas.

Nunc decet, aut viridi nitidum caput, impedire myrto,
Aut flore, terrae quem ferunt solutae.

Nunc et in umbrosis Fauno decet, immolare lucis,
Seu postat agna, sive malit haedo.

1

40

5

10

in our

5