Page images
PDF
EPUB

tentiae tenor hic postulat — οὐδάμ' ανοισι (i. e. ανθρώποισι). 9. Vice τοῦτο syntaxis exigit αὐτοὺς λίσσεσθαι. Mox utinam MSS. praebeant οὔκων δὴ πείθειν δυνατὸν λόγοισι ἀλλὰ κελεύειν τοὺς πορθμέας αὐτὸν διαχρῆσθαί μιν. Vice ταφῆς MS. ταφείς. Ineptias loci videt Reiske, neque rem explicuit Wess. Herodotus scripsit ὅκα ἀφανὴς ἡ γῆ τύχῃ, quum procul e conspectu terra fuerit: alioqui metuere poterant nautae, ne insidiae essent patefactae. 12. Voces ἤ ἐκπηδῶν ἐς τὴν θάλασσαν manifesto inseri debent post (13) κατεργάζεσθαι; etenim non erat, cur nautae de mortis genere dissiderent, optionemque darent Arioni: qui plane falsus esset, se in mare proiiciens, postquam sibi manus inferre promiserat. Atqui is ὑπεδέχετο, ut opinor, ἑαυτὸν κατεργάζεσθαι ἤ ἐκπηδῶν εἰς τὴν θάλασσαν. Quod ad τὴν ταχίστην, eae voces iungi debent cum διαχράσθαι· Etenim in tali re, ubi argentum est caede quaerendum, quisque solet esse impatiens morae. 14. Notam prolixam scripsit Schweighaeuser ad tuendam lectionem, quam T. Hemsterh. merito offenderat. Cum Schweighaeusero facit quoque Hermannus, sed nihil proficit. E versione Vallae lectio vera erui potest. Καὶ τούτους, ἐσῆλθε γὰρ ἡδονὴ, εἰ μέλλοιεν, ἀκούσεσθαι: quod convenit ad amussim cum verbis Vallae. Istos igitur invaserat enim libido audiendi praestantissimum modulatorem: convenit quoque ἐσῆλθε - ἡδονὴ cum ἵμερος -ἐπῆλθε in I.30. Μox εἰ μέλλοιεν, quae verba collide Interpres praeterit, redde si cunctati fuerint. 15. Graece dici nequit ἀρίστου ἀνθρώπων ἀοιδοῦ. Scripsit Herodotus vel ἀρίστου δι θυραμβοποίου vel κιθαρῳδοῦ.

T

Diu nimis in hoc loco sum moratus. Pergam ad Ι. 86. Ibi legitur: Ἔλεγε δὴ ὡς ἦλθε ἀρχὴν ὁ Σόλων ἐὼν Ἀθηναῖος. Ubi quid sit do v exputare nequeo. Saepe apud Herodotum exstat dozny vice adverbii, et redditur omnino. Verum semper cum particula, quae negationem significat, aut iungitur aut iungi debet. Cf. IV. 25. τοῦτο δὲ οὐκ ἐνδέκομαι ἀρχήν: ita enim MS. Arch. et similiter in IV. 28. ὄνοι οὐκ ἀνέχονται ἀρχὴν; et IV. 29. οὐ φύει κέρεα τὰ κτήνεα ἀρχὴν ; VL. 33. οὐδὲ ἔπλωσαν ἀρχήν. Hic vero άρχην tueri volunt Wessel. et Schweigh. locis plane dissimilibus, nempe I. 140. καὶ ἀμφὶ μὲν τῷ νόμῳ τούτῳ ἐχέτω ὡς καὶ ἀρχὴν ἐνομίσθη: verumibi debet legi ὡς κατ' ἀρχὴν; etenim respicit Herodotus ad sua verba τάδε λέγεται καὶ οὐ σαφηνέως dicta sub initio excursus. In II. 23. τὴν ἀρχὴν exhibet Arch. et recipi debet. Hic vero ulcus latet altius: verum collato I. 29. καὶ δὴ καὶ Σόλων ανὴρ Αθηναῖος, medicina se prodit: ἦλθε ὁ Σόλων ̓ΑΝΗΡ ἐὼν Αθηναῖος.

Minori negotio restitui potest I. 93. Θαύματα δὲ γῆ Αυδίη ἐς συγγραφὴν οὐ μάλα ἔχει, οἷάτε καὶ ἀλλη χώρη, πάρεξ τοῦ ἐκ τοῦ Τμώλου καταφερομένου ψήγματος. Inter haec nego dici posse Θαύματα - μάλα ἔχει. Debuit esse πολλά vel οὐκ ἄλλα. Neque

.

intelligo satis οἷά τε καὶ ἄλλη χώρη. Intelligere poteram oἷά τι καὶ μεγάλη χώρη. Μox post ψήγματος abesse nequit χρυσοῦ. Id unice comprobatur locis quam maxime similibus. Agmen ducit ipse Herodotus IV. 195. ψῆγμα ἀναφέρουσι χρυσοῦ. Γ. 101. Πακτωλὸν ποταμὸν ὅς σφι ψῆγμα χρυσοῦ καταφορέων ἐκ τοῦ Τμώλου. Adde Athen. VI. p. 233. Ε. ποτάμια τυχόντα ψήγματα χρυσοῦ καταφέρει. Incertus ap. Harpocrat. V. Χρυσοχοείον ὡς ἐν Ὑμήττῳ χρυσοῦ ψῆγμα πολὺ φανείη. Etymol. V. Εχέδωρος χρυσοῦ γὰρ καταφέρων ψήγματα. Nihil hic annotavit Schweigh., neque aliter fecit in II. 33. quod sane miror. Etenim ne Larchero quidem lectio vulgata omni parte satisfacere videtur. Loca tamen ab eo allegata, quibus adde et IV. 27. nequeunt ista.

[ocr errors]

Καὶ δὴ καὶ ὁ λόγος οὕτω αἱρέει· ῥέει γὰρ κ. τ. λ. Scripsit enim Herodotus ὁ λόγος οἰκώς ἐστι· ρέει γὰρ — cf. v. 10. μοὶ μέν νυν ταῦτα λέγοντες δοκέουσι λέγειν οὐκ οἰκότα· τὰ γὰρ κ. τ. λ. neque distat IV. 195. οἰκότα ἐστὶ ἀληθίῃ. Manifesto litterae ρεει e voce proxima oriuntur.

Non eodem, quo praecedentia, silentium praetereunt Editores locum difficilem in II. 135. Sermo est de Rhodopide meretrice: Καὶ κάρτα ἐπαφρόδιτος γενομένη μεγάλα ἐκτήσατο χρήσ ματα ὡς ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΡΟΔΩΠΙΝ, ἀτὰρ οὐκ ὡς γε ἐς πυραμίδα ταύτην ἐξικέσθαι — Ibi Valckenaeri coniecturam Ροδώπιος male edidit Schaefer. Manifesto scripsit Herod. ὡς ANA ΘΕΙΝΑΙ ΔΩΡΟΝ ΤΙ, ἀτὰρ οὐκ ὡς — ἐξικέσθαι. Donum illud mox commemorat Historicus, nempe ὀβελοὺς βουπόρους πολλοὺς σιδηρέους. Οuale fuerit illud meretricis donum, alibi exponam. Etenim de rebus impudicis, quas Herodot. usque aversatus est, ut verbis Herodoteis utar, εὔστομά μοι κείσθω. Lectionem vulgatam frustra tuentur cum Wessel.Schweighaeuser, qui felicior fuit in exponendo III. 104. ubi solis tempore ardentissimi ἐν ὕδατι λόγος αυτούς [scil. Indos] ἐστι βρέχεσθαι. At non intellexit ille veram esse lectionem ἄνευ ὕδατος βρέχεσθαι. Etenim sudor Indis pro aqua fuit.

Sed locus ille, qui Criticos mirum in modum implicitos habet in III. 105. est facillime expediendus. Ibi vulgatur: Τοὺς μὲν ἔρσενας τῶν καμήλων, εἶναι γὰρ ἤσσονας θεῖν, τῶν θηλέων, καὶ παραλύεσθαι, ἐπελκομένους οὐκ ὁμοῦ ἀμφοτέρους. At MS. Arch. omittit καί. Rectius sedem mutasset loco οὐκ: nisi quis potius censeat inde subsidium trahi posse ad tuendum i Reiskianum κου. Mihi vero certo certius videtur Herodotum scripsisse παραλύεσθαί κοτε ἑλκομένους καὶ ὄνου ἀμβλυτέρους. Redde ἑλκομένους, se trahentes. Scripsisset Tragicus κώλον ἕλκοντας, ut patet e Med. 1178. Vel βάσιν : cf. Phoen. 311. at Bucolicus, πόδας: cf. Theocrit. Id. v. 21. Quod ad αμβλυτέ ρους, satis est allegare Hesych. 'Αμβλύτερον ὀκνηρότερον.

LXXX.

t

INDEX VERBORUM.

Absque pro sine 76.

absurditas vox barb. 78.

ac nunquam ante vocalem 68.

accedere ad 70.

acceptio pro significatio dubitatur 78. accuratio 73.

ἀκόρεστος et ακόρητος 641.

ἀκταινόμενος 22.

adducere locum, rationem 70. 74.

adhuc c- comparat. 79.

aestimator et existimator quid diff. 69. 75.

ἄιστον τιθέναι, ποιεῖν 19.

aiden att. 16.

afferre iusiurandum 73.

alias pro alio tempore 78. ἄλλως λέγειν 17.

amens dolore 543.

ἄμολγος quid 11.

[ocr errors]

v quid valeat secundum vett. Gramm. 30. coniuncta c. imperat. 31. frequens eius c. optat. coniunctio ib. ap. Tragicos interdum omittitur 32. post ons et as a librariis vel admissa vel omissa 41. avaßiáoaodai, serm. communi i. q. ávaßiævai att. 536. ávalvear quid 734.

avapovɛiv quid 274.

animalculum 78.

animare pro incendere 71.

anterior vitup. 78.

ἄνθος ἥβης 148.

ἀντίσιγμα quid 84. ἀντίσ. ἄστικτον ib. αντ. περιεστιγμένον ib. antisima s. antissima ap. Priscian. 83.

ἀπεκρινάμην aoristi usus 263.

ἀποψᾶν et αποψᾶσθαι 20.

ἀπρόςδεκτος 645.

50

angósodos dubitatur 645.

arcus explicatur 360.

"Apεvs et 'Apɛús 762. 763. "Aonos genit. unde derivasdus 763. Αρης ὀξύς 405.

ἀρχηγέται s. γενάρχαι θεοί 521.

dozýv ap. Herod. omnino 765. asserere pro dicere vitup. 77. ἀστερωπός 15.

attentio 73. averrunci dii 730.

αὐλαία et παραπέτασμα idem signif. 299. αὐλαῖαν quid

303. not.

aulaeum quid 301. not. 302..

b in inscriptt. pro v 738.

b.

Bányos s. "Iaxxos nomen unde ductum 240.

bibitus vox nihili 78.

bombardae ap. Gratian. 408.

buccula, quid 409.

C. x.

caeteri adi. usus 183 sq.

calvaster vitup. 82.

xaτázenois, abusio. zatajeŋstixos, abusive 298. 299.

causa discussa pro c. cognita 70.

κεραυνίω πλαγα 16.

citare 539.

xlayyý de avium clangore 647.

coaevus vitup. 74.

coenacula ap. vett. 739.

cognitio et cogitatio confusae 74.

Κόγκ Ομπαξ explicatur 626 sq.

collimare et collineare 76.

colos pro color 413.

columen 414. columen et columna 71.

complices dii 731.

compotare 413.

condere locum 540.

confovere vox nihili 80.

coniux i. q. sponsa 744.

[blocks in formation]

densus i. q. frequens 744.

depraedicare 72.

desiderare 68.

Siagórza, interstitia 272.

δι' αὑτῶν, per se 100.

dii patrii 521. dii genitales 616. 618. dii medioxumi, penetrales, genii, praestites, indigetes,

runci 730.

[blocks in formation]

aver

« PreviousContinue »