Page images
PDF
EPUB
[ocr errors]

[ocr errors]
[ocr errors]

facit - ea secus frument. porrigit- quae ut (i. e. vel) tra se iao. occecatio- p. 62. vel umor (corr. humor) - lexiuŭ vocatur sumministret - graeci. ligna dic. conflugae ubi conventum c. - inumigant- a consedendo (ut assedeo superscr.) - multi sunt miri - per artum (corr. artus) – aut curiosus p. 63. inc. locaretur - Brumae sunt quattuor . congr. grumma mens. • diriguntur (gruma dir.) viam quae degrumauis proelium ego (te supersc.) certo. caneforo - caelabis - extispicis (superadd. et aruspicis) ita quod esset pasc. d. feculentum - p. 46. e vitiis locum Proluvium (bis) neuius colace in proluuio est; lauerius - pudure proluv. de lingua (superadd. latina) lib. IIII. proluuiem et proluuidinem libentina dicatur indem in diss. - fenerat .. fenore - id est (corr. idem) fratriis et afflictio propagare genus iuge (sic) longe m. nouis unde florent vitae quae (corr. que) propaginem p. 65. neuius TPINOYNTIBOTC (sic) promicando orat. est mensarcus (corr. musarcus) - idem tertio Meniana corum monia (corr. moenio) (maenia) - Interim ille academ. viam sec. estanges (corr. angues) impraessit - Exultare

[ocr errors]

[ocr errors]
[ocr errors]

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

[ocr errors]

P.

66. pisculosque videamus harenae ex quo excor des suae (corr. uae) cordes leuchothea - et fodere a fodiendo - agrum (agrorum corr.) cultus - eiciuntur praeficasq; alios conclaudare cantoris solatam at tib. - cursicassent Parectato a graeco vocabulum pa

[ocr errors]
[merged small][ocr errors][ocr errors]
[ocr errors][ocr errors][merged small][ocr errors]

efoebum quendam (sic) - voparrectate assunt - Proletari d. - exhibebant plebeium (in marg. atque proletarium) - cassius emina - qui sint honesti - quotquot ascitos p. 68. existimat subiant plene essent

[ocr errors][ocr errors][ocr errors][merged small][merged small][merged small]

Notae criticae in Q. Horatii Flacci opera manu Joannis Clerici marginibus exemplaris editionis Torentii adscriptae. *)

Carmina Lib. I. Ode I. V. 7. Nempe hunc et illum iuvat et evehit ad Deos, si cupitis fruan

[ocr errors]

*) In pura charta, exadversus titulum posita, eadem, qua in marginibus, maau exarata leguntur haec: In margini

tar. Absurde emendat Bentleius, evehere. Post areis debet esse punctum. Non animadvertit repetitionem ἀπὸ τῇ κοινῇ τῶν iuvat et evehit, et loqui Horatium ex aliorum sententia.

Imitatus est Pindari locum, ut animadvertit P. Petitus Obs. Misc. L. III. c. 2. 9. quem exscripsit non nominatum Bentleius.

[ocr errors]

V. 32. F. sed, quod melius connectitur, cum sequentibus, Quodsi, v. 35. Od e. II. V. 10. Columborum genere continentur palumbes, hoc est, silvestres columbi. Nihil hic reprehendas, licet aliter Bentleio videatur.

Ode III. V. 18. Siccis oculis." Rectè, non rectis, quod minus est. Vide Bentleium.

Ode IV. V. 8. Urit. Vide Statium L. I. Silv. ▼. 33.

Ode VI. V. 2. F. aliti, in Dativo, ut Passeratius. Vid. not.

V. 7. E. reducis. Vide Statium Lib. II. Silv. VII, 49. Lib. III. Silv. II, 4. quod et suspicatur Bentleius.

V. 18. Noli mutare in strictis, iocus est Horatii, dicentis tam acres esse puellas in iuvenes, ut secent ungues, ne cutem iuvenum lacerent, dum eis resistere videri volunt. Damp 309, 1

Ode VII. V. 28. Cui Apollo promissit etc. Cave mutes Phoebo, in ant. versu, sed distingue: auspice, Teucro, hoc sensu: nihil Teucri ductum et auspicia sequutis desperandum; Apollo enim, qui non fallit, futuram Teucro in tellure nova Salamina veteri cognominem promisit.

Ode VIII. V. 4. L. impatiens. Vide v. 8.

Ode XI. V. 5. F. quid nunc debilitas etc. addito interrogationis signo post mare; ut intelligatur agger a Leuconoë structus. Alioqui nihil hoc versu frigidius. Ode XII. V. 35. Ne mutes in anne Curti, nam et Catonem laudare licuit, et Poëtae ordinem parum

bus
Is manus est Ioannis Clerici. Usum huius exem-
plaris editionis Torrentii, e Bibliotheca Commu-
nitatis Regiae Hafniensis deprompti, debemus hu-
manitati viri doctissimi atque elegantisssmi 0. Theod.
Bloch, D. Philos., Biblioth. Univers. Hafn. praefecti
secundarii, cuius diligenti curae etiam illa bibliotheca tra-
dita est.

Scr. Hafniae.

S. Salomonsen.

observant, ut e sequentibus liquet, contra quam putabat Bentleius. Laudem Catonis vide Aen. VIII, 670. **

Ode XIII. V. 2. Cerea sunt pinguia. Vide P. Scriverium ad Martial. Lib. III. Ep. 60.

Ode XVI. V. 9. Tristes ut irae, supple, mentem quatiunt. Nihil mutandum, quidquid dicat Bentleius. Dithyrambicum quiddam habet hîc stylus, nec ad adcuratam Analogiam refingendus.

Ode XXIV. V. 2. F. praecine.

Ode XXXI. V. 5. F. laeta, út Virg. Georg. II, 144. Aptius certè est Epitheton quam grata.

V. 12. Reparata merx hîc videtur dici merx geminâ permutatione parata; et priore quidem pecuniae in mercem Syram insumtae, posterore verò in vinum, quod reparatum propterea dicitur, datâ Syriacâ merce.

V. 14. Atlanticum non convenit huic loco, nam qui id mare petebant Syriacas merces non advehebant. F. aequora turbida.

Ode XXXII. V. 15. F. utcumque, hoc est, salve quotiescunque te voco. Vid. L. II. Od. XVII, 11. Ode XXXV. V. 15. Hoc est, eos qui è plebe

[ocr errors]

arma capere, quales sunt semper multi. Horatium malè carpit hic Bentleius. Vid. Georg. IV, 70. V. 21. Hoc est fideles amici et reditum tuum sperantes, non abnegant eos, quibus secundâ te, & Fortuna, comites fuerunt, quamvis eos reliqueris. Hic frustra aestuat Bentleius.

V. 30. Noli mutare orbis in oro cum Bentleio. Britanni tam bene dicuntur ultimi orbis, quam Morini Virgilio dicuntur extremi hominum Aeneïd. VIII, 727.

V. 39. L. reffingas, pro quo Codd. nonnulli habent defingas. Vide Gifanii Ind. Lucret. in reducere et refugit. Sic et 2 Sat. I, 79. Refinge extat Virg. Geor. IV. 102 in Ed. Heins.

Ode XXXVII. V. g. Ordo est: cum grege turpium virorum, qui erat contaminatus morbo. Frustra hic est Bentleius. Molles viros habet Livius Lib. XXXIII, 21, 2.

V. 24. F. properavit. Supple IN. V. L. Bos. V. 25. Melius iacentem, hoc est, abiectam et humilem. Cave scribas tacentem.

Lib. II. Ode I. V. 21. Audire, nempe, Pollionem recitantem historiam, in qua duces pulvere sordidi. Bentleius frustra videre. Primus pes debet esse spondaeus, aut ei tempore par..

1

Ode III. V. 26. L. urná, serias, ocyus, sors exitura. I. F. Gronovius ad Senecae H. F. v. 191.

Ode V. V. 13. F. velox.

Ode VI. V. 18. Amicus fertili Baccho est aptus vitibus, ita ut illic fertiles sint. Frustra haec mutat Bentleius.

Ode. VIII. V. 24. Fortè adludit ad magnetem ferrum aurâ tenace retinentem. Vide Claudiani Epig. XIV. Vel ad equos, qui equarum aurâ, vel adflatu, seu odore adficiuntur. Sic apud Statium V. Silv. III, 42 aura croci. V. Georg III, 251. Martial. L. III, 65.

Ode XIII. V. I. Ordo est: quicunque te, arbos, produxit, ille et nefasto die et sacrilega manu posuit. Frustra Bentleius: Illum, ô, contra Codd. omnes.

V.3. Produxit suspectum mihi est. F. Repanxit. V. 17. Timet miles celerem fugam Pasthi, quia seit eam fugere, non prae metu, sed ut Romanum avidius sequutum, conversis equis, opprimat. Nihil hic cum Bentleio mutandum. Perinde est ac, non audet fugientem sequi.

Ode XIV. V. 27. Malim superbis, hoc sensu: quod potius in superbis Pontificum coenis bibi oporteret. Superbae coenae sunt opipara e.

Ode XVI. V. 26. Lento risu, est contemtu hominis qui lentus, id est, moveri non facilis talia excipit. Vide Pedonem El. I, 279. Frustra mutat haeo Bentleius.

7

Lib. III. Ode I. V. 7. Adde et, ut v. 39. Vitatur sic douvdarov duplicis Epitheti. Sic legit Acron.

Ode III. V. 54. F. frangat, propter to obstitit. Mundo est avti te in mundo, hoc est, in terris. Frigidum est tangat.

[ocr errors]

Ode IV. V. 9. F. Volturis angulo.

V. 11. Mirum loquendi genus, pro ludo fatigatum et somno, oppressum. Vult Ioan. Savaro ad Sidonii Lib. IX. Ep. 13. fatigare esse hic recreare, sed frustra. Vide X, 5.

Ode VI. V. 20. Patria et populus sunt idem, ut genus et domi versu 18. Est ev dia dvoir, qualia δυοῖν, multa apud Poëtas.

Ode VIII. V. 26. F. privatis, aut rebus, aut hominibus. Sed vide Cuperum in Lact. de M. P. p. 172. Ode X. V. 5. Verbum audis priori membro aptè convenit, posteriori impropriè. Vid. IV, 11.

V. 7. Possis et legere: en positas ut glaciat.

V. 8. Puro numine, hoc est, dum aër est sere nus, Aquilone nubes abigente. Nihil hic mutandum.

Ode XI. V. 18. Vult Bentleius exeatque. Dam-1 nat eius, ut indignum poëmate Heroico, et quo usus non sit Virgilius. Eodem iure damnet illius, quo ter usus est. Praeterea atque spiritus teter refert ad sequens verbum, quod ad prius referendum.

Ode. XIII. V. 6. F. calefaciet, propter ante[ce]dentia et consequentia. Vid. Livium Lib. XXII, 36, 7.

Ode XIV. V. 5. Non est Livià, sed quae uni viro nupta fuit. Vide 1. Tim. III, 2. Vel vir unicus est vir singularis, ut Caesar dictus est a Catullo Imperator unicus.

Ode XVI. V.31. Hoc est, beatior est eo qui Africao dominus esset, quamvis aliter sentiret diues. Vide suprà L. i. Od. I, 9, 10. L. II, Od. II, 10, 11. Nec de Rege ullo Africae, qui vixerit, nec de Proconsule sermo est. Sed in hac Strophe est aliquid Dithyrambicum.

Ode. XXI. V. 5. Hoc est, quocumque nomine (vocandum) servas lectum Massicum; seu vocetur rixosum, seu iocosum, seu eroticum, seu narcoti cum. Sic, nempe, a iocantibus poterat adpellari. Nihil mutandum. Vide V5.

Ode XXIII. V. 18. Blandior, hoc est, Diis acceptior ope hostiae non sumtuosae mollibit etc. Ode XXIV. V. 5. Summis verticibus intelli git absurde Bentleius de capitibus clavorum. Torrentium melius haec explicantem.

Vide

V. 25. Cave mutes quisquis, in quis, quis. Sententia melior, et Latinior multo: quisquis volet caedes tollere, audeat refrenare licentiam. Quis, quis volet? barbarum est.

V. 39. Duratae solo nives, sunt ita duratae, at semper aut ferè semper solo adhaereant; non simpliciter gelu duratae, per quas facilius incedimus, quam per cedentes vestigiis.

V. 44. Deserit. Recte, non deserere ut Bentleius. Virgilius: labor omnia vincit improbus et duris urgens in rebus egestas; hoc est, homo industrius et egens.

V. 60. Consortem, qui simul socius sit fallere gravius delictum, quam qui sit alterutrum. Ne ergo legas, consortem et socium cum Bentleio.

Ode XXV. V. 9. Leg. cum nonnullis Codd. divisim ex somnis, Graeco more vnvs, hoc est, post 40mnum. Latini frequentius à somno. Vide Tor..

« PreviousContinue »