C. SULPITII APOLLIN.

PERIOCHA IN TERENT.

EUNUCHUM.

SOROREM falso dictitatam Thaidis,
Id ipsum ignorans, miles advexit Thraso,
Ipsique donat. erat hæc civis Attica.
Eidem Eunuchum, quem emerat, tradi jubet
Thaidis amator Phædria, ac rus ipse abit,
Thrasoni oratus biduum concederet.
Ephebus frater Phædriæ, puellulam

Cum deperiret, dono missam Thaidi,

Ornatu Eunuchi induitur: suadet Parmeno:
Introiit: vitiat virginem. sed Atticus
Civis repertus frater ejus collocat

Vitiatam ephebo; Phædriam exorat Thraso.

ÆLII DONATI V. C. ORATORIS URBIS

ROMÆ PRÆFATIO IN EUNUCHUM TERENTII.

HÆC masculini generis nomine nuncupata fabula est EUNUCHUS: et est Palliata Menandri vetus: quam ille auctor de facto adolescentis, qui se pro Eunucho deduci ad meretricem passus est, nominavit. Itaque ex magna parte motoria est. Atque in hac comœdia qui personam Parmenonis actor sustinet, primas habet partes. Secundæ sunt Chæreæ. Tertiæ ad Phædriam spectant. Hujus prologus sane est concitatior. Nam et obiicit crimina adversantibus: et comminatur in posterum: et accusatorie narrat injuriam Terentio factam et ad ultimum tumultuose, et cum magna invidia defendit poetam. Hæc et πρότασιν et ἐπίτασιν, et καταστρο pǹv ita æquales habet, ut nusquam dicas longitudine operis Terentium delassatum dormitasse. Actus sane implicatiores sunt in ea, et qui non facile a parum doctis distingui possint : ideo quia tenendi spectatoris causa vult poeta noster omnes quinque actus velut unum fieri, ne respiret quodammodo : atque distincta alicubi continuatione succedentium rerum, ante aulæa sublata fastidiosus spectator exsurgat. Acta plane est Ludis Megalensibus, L. Posthumio, L. Cornelio Ædilibus curulibus: etiam tunc personatis L. Numidio Posthumio, L. Ambivio Turpione: item modulante Flacco Claudio tibiis dextra et sinistra ob jocularia, multa permixta gravitate. Et acta est tanto successu ac plausu atque suffragio, ut rursus esset vendita, et ageretur iterum pro nova: proque ea pretium, quod nulli ante ipsam fabulam contigit, octo millibus sestertium numerarent poetæ. Proverbia (Legendum arbitror, diverbia. Vid. supra ad argument. Andr. pag. 249. L.) multa sæpe pronunciata, et cantica sæpe mutatis modis exhibita sunt. ПlротатIKоν проσшrov nusquam habet: sed suis tantum personis utitur. In hac Terentius delectat fa

cetiis, prodest exemplis, et vitia hominum paulo mordacius, quam in cæteris, carpit. Exempla autem morum hic tria præcipua proponuntur, urbani scilicet, parasiti, militaris. Hæc edita tertium est: et pronunciata, TERENTII EUNUCHUS: quippe jam adulta commendatione poetæ, ac meritis ingenii notioribus populo. Facta autem ex duabus Græcis una est Latina. Nam ex EUNUCHO et COLACE, MENANDRI fabulis, hæc Eunuchus Terentiana scripta est, non sine crimine, quod multa in hanc translata sint ex multis poetis Latinis. quod totum, per prologum purgat atque defendit.