Page images
PDF
EPUB

Lesbio primum modulate civi;

Qui, ferox bello, tamen inter arma,

Sive jactatam religarat udo

Littore navim,

Liberum et Musas, Veneremque et illi

Semper haerentem Puerum canebat,
Et Lycum nigris oculis nigroque
Crine decorum.

O decus Phoebi, et dapibus supremi
Grata testudo Jovis, o laborum

Dulce lenimen, mihi cumque salve

Rite vocanti.

10

15

15 Cuique conj. Benth, nunc resolve Heum. conj. mihi eumque Anchers. conj. G. Conjicit Grusius corda solve, aut, jynga solve.

batur enim Dicta sua edere. Vet. Schol. Alter. Forsan a Maecenate. Bentleius tamen pro Postimur reposuit Poscimus, invito Scholiaste atque optimis Libris. B. Poscimur, jubemur scribere. Si quid ergo unquam carmen victurum cecinimus, nunc optamus tale nobis contingere. Votum hoc exprimitur allocutione ad Barbitum Alcaei, cujus laude oden absolvit. G.

Etsi et Diomedes et Servius, vetustissimi Grammatici, habeant sub umbra, Bentleius tamen autoritate unius Manuscripti motus, reposuit sub antro. Quid? an nullae sunt umbrae praeterquam sub antris? Potuit esse vel patula arbor vel pergula. Sed mirifice placent illi quae nova sunt.

Sic

2 Bene Lusimus, cum jam dixerit vacui. fere Poetae verecunde carmina sua lusus vocant. Vet. Schol.

3 Latinum potest respectum habere ad ferias Latinas, quas eo tempore studiose celebrari solitas, constat. Sed vid. argumentum. G.

4 Carmen, nunc Melos vel Oden dicit, et Latinum dicit, quasi sibi proprium inventum.

6 Alcaeus res bellicas adversus Tyrannos gessit, Pittacum et Myrsilum. Vet. Schol. Cruq.

Alcaeus navali proelio plerumque cum hosti bus agebat: quasi diceret, sive in alto mari, sive in portu erat.

10 Haerentem, assidentem. Erat enim Cupido fere semper Veneri Пágsdgos, seu in Templis Assessor.

11 Lycus Alcaei amasius.

15 Cunque, quandocunque. Vet. Schol. Componitur a cum et que.

16 Rite vocanti. Ac si numen aliquod inesset Lyrae, quia decus, seu gestamen Phoebi erat. B.

[ocr errors]

Non puto opus esse defendere lectionem omnium librorum post ea, quae in Thesauro L. L. dedimus. Sententiam aperiet paraphrasis, Salve, o Lyra, honorata et propitia esto mihi, quae es mibi dulce lenimen laborum, cumque quandoque, quocunque tempore, quoties collibuit, te rise vocanti, et solatium vel ayocamenta molestiarum a te petenti. G.

[ocr errors]

ODE XXXIII.

AD ALBIUM TIBULLUM.

Albium Tibullum Elegorum Poetam ob amicae suae (quam Glyceram appellat) inconstantiam plus nimio dolentem solatur, ostendens Venerem perversum quendam ex amantibus mimum sibi exhibere.

METRUM TRIBUS PRIORIBUS VERSIBUS CHORIAMBICUM ASCLEPIADEUM, QUARTOQUE

ALBI,

GLYCONICUM.

ne doleas plus nimio, memor

Immitis Glycerae; neu miserabiles

Decantes elegos, cur tibi junior
Laesa praeniteat fide.

Insignem tenui fronte Lycorida
Cyri torret amor: Cyrus in asperam
Declinat Pholoën: sed prius Appulis
Jungentur capreae lupis,

Quam turpi Pholoë peccet adultero.
Sic visum Veneri; cui placet impares
Formas atque animos sub juga ahenea
Saevo mittere cum joco.

Ipsum me melior cum peteret Venus,
Grata detinuit compede Myrtale
Libertina, fretis acrior Adriae

Curvantis Calabros sinus.

5

10

15

1 Fiduciam tibi assumit nominando eum. 2 Immitis pro crudelis per Charientismum. 3 Elegos, aga rii quae vox est lamentantium. Vet. Schol. Bene igitur miserabiles.

Cur tibi junior, Ethopoeia; erant enim verba ipsius Tibulli; Cur mibi junior, &c. Est autem jam junior pro posterior.

4 Praeniteat tibi, magis quam tu puellae placeat, ut 1. 5. 19. G.

7 Sed; supple aliquis dicat.

9 Turpi et forma et moribus, per Dilogian. 10 Quotiescunque ratio non apparet, sic visum, interponitur. Vet. Schol

11 Sub jugum mittit qui domat cum turpitudine. Vet. Schol. Milites qui sub jugum mittebantur, exinde pro mancipiis habebantur. B.

12 Saevo joco; sunt qui Jocum intelligant de Deo Cupidine: sed alii rectius interpretantur, 5 Apud Italos et Graecos puellae longe am- crudeli oblectamento, quod quidem Venus capliori facie sunt, quam in Gallia atque Britan-pit ex dolore amantium, qui non voti sui comnia nostra: possunt igitur illis esse tenues frontes quae nobis satis amplae videantur.-Reddes Forte latus nigros angusta fronte capillos. Epist. 7. Lib. I. Ob calvitiem hoc dicit. B.

Sic castigatae collecta modestia frontis laudatur | Stat. Sil. 2. 1. 44. G. [Bene Intt. vett. angusta et parva fronte; quod in pulchritudinis forma commendari solet.]

6 Asper, proprie de dentibus, figurate de mo

ribue.

potes fiunt. Z.

13 Forsan uxor cum grandi dote et ingenio etiam dulci; per Dilogiam.

14 Bene compede, erat enim Libertina Myrtale, h. e. ex servis nata. Attendendum autem compedem singulari numero eum dixisse, quod non facile apud veteres invenitur. Vet. Schol.

15 Acrior, h. e, ingenio ferocior, figu

rate.

[ocr errors]

ODE XXXIV.

Antonio et Cleopatra praeter spem omnem suparatis, Horatius fingit se renuntiare Epicureismo, et Providentiam agnoscere; quo facilius persuadeat populo Augusti Imperium deorum voluntate stabilitum. (Non persuadet mihi vir doctus, hoc fuisse consilium poetae. Sed vel serio, ad tempus certe, ab Epicuri grege se confert ad saniorem de providentia sententiam: aut ludum sibi facit suo cum tonitru Jovem. Prius puto verius. V. ad v. 5. G.)

[blocks in formation]

2 Insanientis, res sacrilegas suadentis. Vet. Schol. Estque etiam Figura 'Ogov, ut notavit Lambinus.

Sapientia, Graecis Eopía, Philosophia est. 3 Consultus erat quem nos Professorem, vel Dectorem nominamus. Qui vel ipse jam ab aliis consulitur.

5 Relictos, praeteritos, vel post se relictos. Ingenio suo debet magnus Bentleius relectos pro relictos. Quis dicat cursum esse relectum antequam relictus fuerat? Neque enim ferri potest relectos pro relegendos. B. Relectos necessarium puto esse, licet sit ex sola conjectura N. Heinsii, (ad Ovid. Met. 8. 173. et Advers. 2. 4. p. 236.) et R. Bentleii. Nam relictos cursus iterare hoc tantum significat, viam, eandem ab initio, vel ab eo loco, ubi reliqueras, repetere et denuo percurrere. Hic autem oportet intelligi non hoc, quod diximus, sed retractationem. Relictos cursus iterat, qui v. g. bis Puteolis navigat Alexandream; relectos qui Puteolis Alexandream cum tetenderit, mutato cursu redit Puteolos. Sic vurgixew, àvadgaμῖν, ἀναδραμείσθαι est mutare et emendare superiorem agendi rationem, tanquam navigationem. G.

[blocks in formation]

impia illa cohorte (in cerebro viri enata et nidulante) in honorem Christi ex ignorabilibus mihi Hebraicis, quae interpretatur, qui conteren tes se conteret inimicos. Forte volebaty na wy Editum vero est . Ceterum nomen Diespiter, quași diei patrem dicas, pulchre convenit Jovi, cum claro coelo tonat: quale tonitru aut fulmen, sereno coelo missum, in prodigiis habitum ab Homericis inde temporibus, quod copiose ostendit Lambinus. Add. Jul. Obseq. c. 83. 107. 122. et Plin. 2. 52. Burm. Jóve Fulgerat. c. 9. Epicurei hoc negabant, v. g. Lucr. 6. 245. sq. Horatius cum tale quid expertus ipse esset, motus certe ad tempus videtur. Facit huc, quod eam velut conditionem fert Jovi impius apud Aristophanem Socrates, ut sereno pluat sine nubibus, Nep. 370. Eandem putabant Epicurei rationem tonitruum: quare refelluntur, si tonet sereno. Non est hic sermo, quid verum sit; sed quid sentiant homines. Vidi ego fortes, ut sibi videbantur, Spiritus contremiscere ad subitum tonitru e nube, et impias nugas statim desinere. Quid si his sereno tonuisset? G.

7 Distinguendum procul dubio post Plerumque, quod videtur ipse Vet. Schol. fecisse, Diespiter fictum videtur nomen Harduino ab | cum ita de Jove scribat." Qui nubile coelo corus

Mutare et insignem attenuat deus,

Obscura promens: hinc apicem rapax
Fortuna cum stridore acuto

Sustulit; hic posuisse gaudet.

15

ODE XXXV.

AD FORTUNAM.

Post Varianam cladem, qua exercitus P. R. cum ipso duce Quintilio Varo a Germanis deletus est, ingens Romae trepidatio fuit, adeoque magnus tumultuum metus, ut Augustus ipse furiata mente identidem exclamaverit, Quintili Vare, legiones redde. Quae mala Poeta in bac Ode impotentiae Fortunae tribuit; quam tandem precatur, ut praeterita mala futuris successibus resarciat. (Etiam haec conjectura videtur non valde firma. Nihil aliud, quam locum de Fortuna tractat poeta. G. Nempe de Fortuna Antiate, qualis quidem fuerit in templo Antii. Z)

[ocr errors]

METRUM UT IN PRAECEDENTE.

DIVA, gratum quae regis Antium, Praesens vel imo tollere de gradu

13 Insigne Bentl. e codd. Hinc insignia conj. Guning. quod recepit Jan. Atque sane sic bene cobaerent ima, summa, insignia, obscura. Z.-14 Hic it. huic call. Sax.

care consuevit. Vir magnus atque ingenuus Richardus Bentleius maluit emendationem is tam deberi nescio cui Bangio peregrino, quam mihi noto et conterraneo suo.

Quod philosophiae naturali contrarium erat. M. Herennius sereno die fulmine ictus est. Mancinellus ex Plinio.

'Aginλov μvíðu, ut monstravit Ant. Muretus, vir doctus. Insignem dicit M. Antonium. Pro insignem Bentleius solo novandi studio reposuit insigne, quo sit eodem genere quo obscura; atque hoc sine ullo grano salis. B.

Potuit cogitare Antonium et Augustum Horatius. Sed si alios quoque cogitare voluit, de8 Volucremque currum; ex vulgi opinione, to- buit aliter loqui. Interpretatur Hesiodi carnitrua, dicuntur strepitus esse currus et quadrigarum | men Oper. pr. tractat locum communem de Jovis. Vet. Schol. providentia Epicureis oppositum, &c. G.

9 Bruti graves et tardi dicuntur quod terrae perpetuum est. Vet. Schol. B. Bruta, h. e. ca

rens sensu et ratione. Z.

10 Taenarus pr. promontorium in Peloponneso, per quod descensus putabatur ad inferos. H. I. sedes Taenari est locus inferorum. Invisi, non visi. Z.

11 Atlanteus finis, Atlas mons Africae, qui ex vett. opinione finem terrae constituebat. Z. 12 Aesopus interrogatus a Chilone quam rem ageret Jupiter; ille respondit; rà raяvà inλοῖ, καὶ τὰ ὑψηλὰ ταπεινοῖ. Laertius, Vita Chilonis. Hoc responsum Chiloni tribuitur a docto viro Ludovico Desprez. Verum hic ex incuria lapsus.

13 Insignem attenuat, Hesiodum expressit

;

14 Obscura promens, dissimulat se velle Augustum, equestri ordine virum, dum ponit Neutrum genus pro Masculino.

Phrahati Parthorum Regi tiaram (multis apicibus circumseptam ablatam significat, et Tiridatis capiti impositam. B.

15 Bene cum stridore acuto, cum ante posue. rit rapax: ad instar scilicet procellosi turbinis. Psal. LVIII. 10.

16 Sustulit, dagisws, ut solet: consuevit tollere. G.

ODE XXXV.

1 Antium erat in tutela Fortunae, quod ideo gratum dicit. B. Non temere turbabit quemquam delira Harduini temeritas, totam Âutia

Mortale corpus, vel superbos

Vertere funeribus triumphos:
Te pauper ambit sollicita prece
Ruris colonus; te dominam aequoris,
Quicunque Bithyna lacessit
Carpathium pelagus carina.

Te Dacus asper, te profugi Scythae,
Urbesque, gentesque, et Latium ferox,
Regumque matres barbarorum, et
Purpurei metuunt tyranni,

Injurioso ne pede proruas

Stantem columnam, neu populus frequens

Ad arma cessantes, ad arma

Concitet, imperiumque frangat.

Te semper anteit serva Necessitas,
Clavos trabales et cuneos manu

Gestans ahena; nec severus

Uncus abest, liquidumque plumbum.

14 Fremens ad arma cursantes conj. Bentl.—17 Serva etiam Cott, et collat. Sax.

[merged small][ocr errors]

5

10

157

20

9 Profugi, quia nusquam certam sedem babent Vet. Schol. Cruq. Jam movebant Scythae bellum, quo restitueretur Phrahati regnum. B. Cf. infra III. 24. 9. Z.

11 Crediderim eum de Phrahatis matre lecutum, atque etiam de ipso Phrahate sequentibus verbis.

13 Injurioso, h. e. fastuoso et fastidioso.

14 Stantem columnar; innuit emphatice Augustum esse unjcam Reip. columnam, subtractis jam aliis, praesertim Quintilio Varo. B.

Ego unumquemque hominem intelligam, quo alii ut columna nituntur. G.

15 Bene tumultum vulgarem expressit repeten do. Vet. Schol.

Gessantes, jam otio fruentes. Cessantes modo dicit locupletiores cives, et otio gaudentes. Frustra igitur Bentleius vitio dat Horatio, quod populus ipsum populum ad arma concitet. B. Cessantes insanis videntur qui non insafiunt, vel furunt minus. G.

6 Notum Mathematicis Lunam esse xangov Túxas, i. e. Sortem Fortunae, quae dominatur mari. B. Non invenio, quod ait vir doctus, ipsam Lunam esse sortem Fortunae; sed sic vocari comparationem quandam Lunae ad alias partes coeli. Vid. Ptolemaei Tetrabibl. L. 3. peculiari capite, et Scalig. ad Manil. p. 187. seqq. Nec Horatius rimatus videtur nur eros illos Babylonios, a quibus Leuconoen suam avocat 1. 11. Sed cum maris motus ac tem pestates oriantur a causis latentibus, quare nec praevideri ullo modo neque caveri possunt: ideo videntur illos peculiariter Fortunae assignasse. 17 Cum Vet. Schol. et MSS. Cruq. reposui Hinc Fortunae reduci in nummis dedere guber-serva pro sacva: est enim mers (quam hic, ut naculum, quo maritimos cursus regat, ut ro- etiam alibi per Euphemismum Necessitatem apam ad pedestres. G. pellat) Fortunae carnifex et suppliciorum minis Hoc loco haeret aqua Bentleio, neque me legere dignatus est. D. Serva Fortunae, quae

7 Lacessit, remis impellit. Bithyna car. nave a Bithynia profecta. Z.

tra.

16 Frangat pro dissolvat.

« PreviousContinue »