Ensem, atque insignem galeam, solatia victo.
Nec mora, continuò vastis cum viribus effert
Ora Dares, magnoque virûm se murmure tollit;
Solus qui Paridem solitus contendere contra ;
Idemque, ad tumulum quo maximus occubat Hector,
Victorem Buten immani corpore, qui se
Bebryciâ veniens Amyci de gente ferebat,
Perculit, et fulvâ moribundum extendit arenâ.
Talis prima Dares caput altum in prælia tollit,
'ય
Ostenditque humeros latos, alternaque jactat
Brachia protendens, et verberat ictibus auras.
Quæritur huic alius; nec quisquam ex agmine tanto
Audet adire virum, manibusque inducere cæstus.
Ergò alacris, cunctosque putans excedere palma,pil
ispbl
Æneæ stetit ante pedes, nec plura moratus,
Tum læva taurum cornu tenet, atque ita fatur:
<< Nate Deâ, si nemo audet se credere pugnæ,
Quæ finis standi? quò me decet usque teneri ?
Ducere dona jube. » Cuncti simul ore fremebantxA
Dardanide, reddique viro promissa jubebant.

Hic gravis Entellum dictis castigat Acestes, 2 Proximus ut viridante toro consederat herbæ << Entelle, heroum quondam fortissime frustràl Tantane tam patiens nullo certamine tolli Dona sines? Ubi nunc nobis Deus ille, magisterial Nequidquam memoratus Eryx? ubi fama per omnem Trinacriam, et spolia illa tuis pendentia tectis? Ille sub hæc : « Non laudis amor, nec gloria cessit Pulsa metu; sed enim gelidus tardante senectâ Sanguis hebet, frigentque effetær in corpore vires;ste Si mihi, quæ quondam fuerat, quâque improbus Exsultat fidens, si nunc foret illa juventa," Haud equidem pretio inductus pulchroque juvenco Venissem; nec dona moror. >> Sic deindè locutus, In medium geminos immani pondere cæstus Projecit, quibus acer Eryx in prælia suetus sem Ju Ferre manum, duroque intendere brachia tergo. Obstupuêre animi: tantorum ingentia septem << Terga boum plumbo insuto ferroque rigebant.

Ante omnes stupet ipse Dares, longèque recusat;9)
Magnanimusque Anchisiades et pondus, et ipsa
Huc illuc vinclorum immensa volumina versat.cz
Tum senior tales referebat pectore voces: Suprash!
« Quid, si quis cæstus ipsius et Herculis armaa
Vidisset, tristemque hoc ipso in littore pugnam?
Hæc germanus Eryx quondàm tuus arma gerebat;189
Sanguine cernis adhuc sparsoque infecta cerebro; it'
His magnum Alciden contra stetit; his ego suetus,20
Dùm melior vires sanguis dabat, æmula necdùm dosad
Temporibus geminis canebat sparsa senectus.
Sed, si nostra Dares hæc Troius arma recusat, buÁ
Idque pio sedet Æneæ, probat auctor Acestes, elk og
Equamus pugnas. Erycis tibi terga remitto,
Solve metus; et tu trojanos exue cæstus. »
Hæc fatus, duplicem ex humeris rejecit amictum,
Et magnos membrorum artus, magna ossa, lacertosque
Exuit, atque ingens mediâ consistit arena.
anoh sisond
Tüm satus Anchisâ cæstus pater extulit æquos,stric
Et paribus palmas amborum innexuit armis.

Constitit in digitos extemplò arrectus uterque, on Brachiaque ad superas interritus extulit auras: d Abduxêre retrò longè capita ardua ab ictu,

Immiscentque manus manibus, pugnamque lacessunt.
Ille pedum melior motu, fretusque juventâ ; hipo
Hic membris et mole valens, sed tarda trementinisT
Genua labant; vastos quatit æger anhelitus artus. of
Multa viri nequidquam inter se vulnera jactant,
Multa cavo lateri ingeminant, et pectore vastos
Dant sonitus; erratque aures et tempora circum i
Crebra manus; duro crepitant sub vulnere male.
Stat gravis Entellus, nisuque immotus eodem,
bunk
Corpore tela modò atque oculis vigilantibus exit.o!
Ille, velut celsam oppugnat qui molibus urbem,
Aut montana sedet circum castella sub armis ;
Nunc hos, nunc illos aditus, omnemque pererrat
Arte locum, et variis assultibus irritus urget.
Ostendit dextram insurgens Entellus, et altè
Extulit: ille ictum venientem à vertice velox

Prævidit, celerique elapsus corpore cessit.
Entellus vires in ventum effudit, et ultrò
Ipse gravis graviterque ad terram pondere vasto
Concidit, ut quondam cava concidit, aut Erymantho,
Aut idâ in magnâ, radicibus eruta, pinus.
Consurgunt studiis Teucri et trinacria pubes :
It clamor cœlo; primusque accurrit Acestes,
Equævumque ab humo miserans attolit amicum.
At non tardatus casu, neque territus, heros
Acrior ad pugnam redit, ac vim suscitat ira
Tùm pudor incendit vires et conscia virtus ;
Præcipitemque Daren ardens agit æquore toto,
Nunc dextrâ ingeminans ictus, nunc ille sinistrâ;
Nec mora, nec requies: quàm multa grandine nimbi
Culminibus crepitant, sic densis ictibus heros
Creber utrâque manu pulsat versatque Dareta.
Tùm pater Æneas procedere longiùs iras
Et sævire animis Entellum haud passus acerbis ;
Sed finem imposuit pugnæ, fessumque Darela
Eripuit, mulcens dictis, ac talia fatur :
<< Infelix! quæ tanta animum dementia cepit ?
Non vires alias, conversaque numina sentis?
Cede Deo. >> Dixitque, et prælia voce diremit.
Ast illum fidi æquales, genua ægra trahentem,
Jactantemque utròque caput, crassumque cruorem
Ore rejectantem mixtosque in sanguine dentes,
Ducunt ad naves, galeamque ensemque vocati
Accipiunt; palmam Entello taurumque relinquunt.
Hic victor, superans animis, tauroque superbus :
<< Nate Deâ, vosque hæc, inquit, cognoscite, Teucri,
Et mihi quæ fuerint juvenili in corpore vires,
Et quâ servetis revocatum à morte Dareta. »
Dixit, et adversi contra stetit ora juvenci
Qui donum adstabat pugnæ, durosque reductâ
Libravit dextrâ media inter cornua cæstus
Arduus, effractoque illisit in ossa cerebro.
Sternitur, exanimisque tremens procumbit humi bos.
Ille super tales effundit pectore voces:

« llanc tibi, Eryx, meliorem animam pro morte Darelis

Persolvo: hic victor cæstus artemque repono. »
Protinùs Eneas celeri certare sagittâ
Invitat qui fortè velint, et præmia ponit;
Ingentique manu malum de nave Seresti
Erigit, et volucrem trajecto in fune columbam,
Quo tendant ferrum, malo suspendit ab alto.
Convenêre viri, dejectamque ærea sortem
Accepit galea: et primus clamore secundo
Hyrtacidæ ante omnes exit locus Hippocoontis;
Quem modò navali Mnestheus certamine victor
Consequitur, viridi Mnestheus evinctus oliva.
Tertius Eurytion, tuus, ò clarissime, frater,
Pandare, qui quondam, jussus confundere fœdus,
In medios telum torsisti primus Achivos.
Extremus galeâque imâ subsedit Acestes,
Ausus et ipse manu juvenum tentare laborem.
Tum validis flexos incurvant viribus arcus
Pro se quisque viri, et depromunt tela pharetris.
Primaque per cœlum, nervo stridente, sagitta
Hyrtacidæ juvenis volucres diverberat auras,
Et venit, adversique infigitur arbore mali.
Intremuit malus, timuitque exterrita pennis
Ales, et ingenti sonuerunt omnia plausu.
Post acer Mnestheus adducto constitit arcu,
Alta petens, pariterque oculos telumque tetendit :
Ast ipsam miserandus avem contingere ferro
Non valuit; nodos et vincula linea rupit,
Quis innexa pedem malo pendebat ab alto:
Illa Notos atque atra volans in nubila fugit.
Tùm rapidus, jamdudùm arcu contenta parato
Tela tenens, fratrem Eurytion in vota vocavit :
Jam vacuo lætam cœlo speculatus, et alis
Plaudentem, nigrâ figit sub nube columbam.
Decidit exanimis, vitamque reliquit in astris
Aeriis, fixamque refert delapsa sagittam.

Amissâ solus palmâ superabat Acestes;
Qui tamen æthereas telum contendit in auras,
Ostentans artem pariter, arcumque sonantem.
Hic oculis subitum objicitur magnoque futurum

Augurio monstrum: docuit pòst exitus ingens,
Seraque terrifici cecinerunt omina vates.
Namque volans liquidis in nubibus arsit arundo,
Signavitque viam flammis, tenuesque recessit
Consumpta in ventos: cœlo cen sæpè refixa
Transcurrunt crinemque volantia sidera ducunt.
Attonitis hæsêre animis, Superosque precati
Trinacrii teucrique viri: nec maximus omen
Abnuit Æneas; sed lætum amplexus Acesten,
Muneribus cumulat magnis, ac talia fatur :
<< Sume, pater, nam te voluit rex magnus Olympi
Talibus auspiciis exsortem ducere honorem.
Ipsius Anchise longævi hoc munus habebis,
Cratera impressum signis, quem Thracius olim
Anchise genitori in magno munere Cisseus
Ferre sui dederat monumentum et pignus amoris. >>
Sic fatus, cingit viridanti tempora lauro,
Et primum ante omnes victorem appellat Acesten.
Nec bonus Eurytion prælato invidit honori,
Quamvis solus avem cœlo dejecit ab alto.
Proximus ingreditur donis, qui vincula rupit ;
Extremus, volucri qui fixit arundine malum.
At pater Eneas, nondùm certamine misso,
Custodem ad sese comitemque impubis Iuli
Epytiden vocat, et fidam sic fatur ad aurem :
<< Vade age, et Ascanio, si jam puerile paratum
Agmen habet secum cursusque instruxit equorum,
Ducat avo turmas, et sese ostendat in armis,
Dic,» ait. Ipse omnem longo decedere circo
Infusum populum et campos jubet esse patentes.
Incedunt pueri, pariterque ante ora parentum
Frenatis lucent in equis quos omnis eontes
Trinacriæ mirata fremit Trojæque juventus.
Omnibus in morem tonsâ coma pressa corona;
Cornea bina ferunt præfixa hastilia ferro;
Pars læves humero pharetras; it pectore summo
Flexilis obtorti per collum circulus auri.
Tres equitum numero turmæ, ternique vagantur
Ductores; pueri bis seni quemque secuti