Page images
PDF
EPUB

98

The Vengeance of Demeter

100. The Vengeance of Demeter

When Demeter was wandering over the earth in search of her daughter, Persephone, who had been carried off by Pluto, the god of the nether world, she was mocked by a rude boy and punished him by turning him into a lizard.

Interea pavidae nēquiquam filia mātrī Omnibus est terris, omni quaesīta profundō. Illam nōn ūdīs veniens Aurōra capillis Cessantem vidit, non Hesperus. Illa duabus 5 Flammiferās pīnūs manibus succendit ab Aetnā, Perque pruinōsās tulit inrequiēta tenēbrās. Rursus ubi alma dies hebetârat sīdera, nātam Sōlis ab occāsū, sõlis quaerēbat ad ortūs. Fessa labōre sitim collegerat, ōraque nulli 10 Colluerant fontes, cum tectam stramine vidit Forte casam, parvāsque forēs pulsavit. At inde Prōdit anus, dīvamque videt, lymphamque roganti Dulce dedit, tosta quod texerat ante polentă. Dum bibit illa datum, dūrī puer ōris et audax 15 Constitit ante deam, rīsitque, avidamque vocavit. Offensa est; neque adhuc ēpōtā parte loquentem Cum liquido mixtă perfūdit dīva polentā.

Combibit ōs maculas, et quae modo bracchia gessit, Crura gerit. Cauda est mūtātīs addita membrīs; 20 Inque brevem formam, nē sit vis magna nocendi, Contrahitur, parvāque minor mensūra lacertā est.

OVID, Metamorphoses v 438-458.

The Warning of a Vision

99

101. The Warning of a Vision

Aeneas was faltering in his purpose and inclined to settle in Sicily, when the ghost of his father, Anchises, appeared to him and warned him that he must go to Italy but first descend to Hades and meet his father.

"Nāte, mihī vītā quondam, dum vīta manēbat,
Care magis, nāte, Iliacīs exercite fātīs,
Imperio Iovis hūc veniō, qui classibus ignem
Dēpulit, et caelō tandem miserātus ab altō est.
Consiliis pārē, quae nunc pulcherrima Nautēs
Dat senior; lectōs iuvenes, fortissima corda,
Dēfer in Italiam. Gens dūra atque aspera cultu
Debellanda tibi Latio est. Dītis tamen ante
Infernās accede domos, et Averna per alta
Congressus pete, nate, meōs. Nōn mē impia

namque

Tartara habent tristesve umbrae, sed amoena piōrum

Concilia Elysiumque colō.. Hūc casta Sibylla Nīgrārum multo pecudum te sanguine ducet. Tum genus omne tuum et, quae dentur moenia, discēs.

[merged small][ocr errors]

Iamque vale; torquet mediōs nox ūmida cursūs, 15 Et me saevus equīs Oriens adflāvit anhēlīs.'

Dixerat, et tenues fugit ceu fūmus in aurās.

VIRGIL, Aeneid v 724-741.

100

Athens, Sparta, Massilia

102. Athens, Sparta, Massilia®

In 59 B. C. Cicero defended Lucius Flaccus, who was accused of extortion in his province of Asia. The witnesses from Asia bore hard on Flaccus; but Cicero brought evidence in favour of the accused from Athens and Sparta, and poured scorn on the testimony of the Asiatic Greeks.

Adsunt Athenienses, unde humānitās, doctrina, religiō, frūgēs, iūra, lēgēs ortae atque in omnes terras distribūtae putantur; de quōrum urbis possessione propter pulchritudinem etiam inter 5 deōs certamen fuisse proditum est; quae vetustate eã est, ut ipsa ex sēsē suōs cīvēs genuisse dīcātur, auctōritāte autem tanta est, ut iam fractum prope et debilitātum Graeciae nomen huius urbis laude nītātur. Adsunt Lacedaemonii, cuius civitatis 10 spectata ac nōbilitāta virtus non solum nātūrā corrōborāta vērum etiam disciplīnā putātur; qui sōli tōtō orbe terrarum septingentōs iam annōs amplius ūnīs mōribus et numquam mūtātīs lēgibus vivunt. Adsunt ex Achaia cuncta multī lēgātī, 15 Boeōtia, Thessalia, quibus locis nuper lēgātus Flaccus imperātōre Metello praefuit. Neque vērō tē, Massilia, praetereo, quae L. Flaccum tribūnum militum quaestōremque cognôsti; cuius ego cīvitātis disciplīnam atque gravitātem nōn sōlum 20 Graeciae sed haud scio an cunctis gentibus anteponendam dicam; quae tam procul a Graecōrum omnium regionibus, disciplīnīs, linguaque dīvīsa, cum in ultimis terris, cincta Gallōrum gentibus,

[blocks in formation]

barbariae fluctibus alluatur, sic optimātium consiliō gubernatur, ut omnēs ēius institūta laudāre 25 facilius possint quam imitārī. Hisce utitur laudătōribus Flaccus, hīs innocentiae testibus, ut Graecōrum cupiditātī Graecōrum auxiliō resistāmus. CICERO, Pro Flacco 62-64.

103. A Client's Duty

Candidus expects Martial to escort him through the streets and to applaud his speeches in the law-court. Martial offers to send his freedman instead and says that he will do that kind of work much better.

Exigis ā nōbīs operam sine fine togātam. Nōn eo, libertum sed tibi mitto meum. 'Nōn est' inquis 'idem.' Multō plūs esse probābō.

Vix ego lecticam subsequar, ille feret.

In turbam incideris, cunctos umbōne repellet; 5
Invalidum est nobis ingenuumque latus.
Quidlibet in causa narraveris, ipse tacēbō;
At tibi tergeminum mūgiet ille sophōs.
Līs erit, ingenti faciet convīcia vōce;
Esse pudor vetuit fortia verba mihi.
'Ergo nihil nōbīs' inquis 'praestābis amīcus?'
Quidquid libertus, Candide, nōn poterit.

MARTIAL iii 46.

ΙΟ

102

Eumenes Warns the Senate

104. Eumenes Warns the Senate

Philip, king of Macedonia, died in 179 B.c. and was succeeded by his son, Perseus. Perseus tried in all ways to increase his power, in view of a conflict with Rome. Eumenes, king of Pergamus, who had received from Rome great accessions of territory after the defeat of Antiochus, came to warn the senate of what Perseus was doing.

Eumenes ut Romam venit, exceptus cum tantō honōre, quantum non meritīs tantum eius sed beneficiis etiam suis, ingentia quae in eum congesta erant, existimāret dēbērī populus Rōmānus, 5 in senatum est introductus. Causam veniendi sibi Rōmam fuisse dixit, praeter cupiditatem vīsendi deōs hominēsque, quōrum beneficiō in eā fortūna esset, sūprā quam nē optare quidem auderet, etiam ut coram moneret senatum, ut 10 Persei cōnātīs obviam īret. Orsus inde à Philippi consiliis, necem Dēmētriī fīliī rettulit, adversantis Rōmānō bello: Bastarnārum gentem excītam sedibus suis, quorum auxiliis frētus in Italiam transiret; haec secum volutantem in animō, 15 oppressum fato, regnum ei reliquisse, quem infestissimum esse sensisset Rōmānīs. Itaque Persea hereditarium à patre relictum bellum, et simul cum imperio traditum, alere ac fovere omnibus consiliis. Flōrēre praeterea iuventute, quam stirpem longa 20 pax ediderit, flōrēre opibus regni, flōrēre etiam aetāte. Quae cum corporis robore ac vīribus. vigeat, animum esse inveterātum diutinā arte

« PreviousContinue »