CARMEN XXXV. 8 O DIVA, gratum quae regis Antium, Vertere funeribus triumphos, Te Dacus asper, te profugi Scythae Injurioso ne pede proruas Stantem columnam, neu populus frequens Ad arma cessantes, ad arma Concitet imperiumque frangat. Te semper anteit saeva Necessitas Uncus abest, liquidumque plumbum. Te Spes et albo rara Fides colit Veste domos inimica linquis. Ferre jugum pariter dolosi. Serves iturum Caesarem in ultimos Partibus Oceanoque rubro. Eheu cicatricum et sceleris pudet Aetas? quid intactum nefasti etu deorum continuit? quibus 35 40 CARMEN XXXVI. Er thure et fidibus juvat i nunc Hesperia sospes ab ultima lli plura tamen dividit oscula Quam dulci Lamiae, memor tae non alio rege puertiae Mutataeque simul togae. essa ne careat pulchra dies nota, Neu promptae modus amphorae, u morem in Salium sit requies pedum, Neu multi Damalis meri ssum Threïcia vincat amystide, u vivax apium, neu breve lilium. scivis hederis ambitiosior. 3* 5 10. 15 20 CARMEN XXXVII. NUNC est bibendum, nunc pede libero Tempus erat dapibus, sodales. Antehac nefas depromere Caecubum Regina dementes ruinas Funus et imperio parabat Contaminato cum grege turpium Morbo virorum, quidlibet impotens Sperare fortunaque dulci Ebria. Sed minuit furorem Vix una sospes navis ab ignibus, Mentemque lymphatam Mareotico Redegit in veros timores Caesar, ab Italia volantem Remis adurgens, accipiter velut Molles columbas, aut leporem citus Venator in campis nivalis Haemoniae, daret ut catenis Fatale monstrum: quae generosius Non humilis mulier triumpho. CARMEN XXXVIII. " PERSICOS odi, puer, apparatus, Simplici myrto nihil allabores 5 Q. HORATII FLACCI CARMINUM LIBER SECUNDUS. CARMEN I. MOTUM ex Metello consule civicum Cui laurus aeternos honores Jam nunc minaci murmure cornuum Terret equos equitumque voltus : 5 10 15 20 |