Barthol. de Zanis, nec non 1498. & 1508. fol. Parmenfem laudat quoque Nic. Heinfius ad Valer. Flaccum, pag. 316. Romanam Perizonius legavit Bibl. Leidenfi. Hine memo randæ editiones Aldina 1502. & 1519. 8. Parifienfis Simonis Colinai 1530. 8. Lugdunenfis Gryphiana 1547. 12. Bafileenfis 1541.8. apud Henr. Petri. Lugdunenfis 1559. 12. apud heredes Seb. Gryphii, Plantiniana cum annotationibus eruditis Joannis Bernartii 1595. 8. recufa hæc editio Lugd. 1598. 12. Genev. 1605. & 1612. 12. Parifienfis, ex diligenti recenfione Friderici TiLiobroge five Lindebrogii cum Variis Lect. & LuBatii five Lactantii (e) Placidii fcholiis anti

(e) Ab aliis Lutatius vel Lutatius Placidus, aliis Placidus Lactantius appellatur, fub quo nomine gloffæ veteres latinæ & in Ovidii Metamorph. argumenta exftant. Longe quidem diverfus eft ab elegantiffimo fcriptore Lactantio Firmiano, Arnobii difcipulo, cujus eloquentiæ & eruditioni pauca fimilia in iftis ad Statium fcholiis leguntur. Theodofii Imp. æqualem fuiffe affirmat Joh. Rhodius diff. de acia p. 25. At non tantum meminit Sedulii fed Boethii quoque, unde juniorem effe recte colligit Voffius de Poetis Latinis cap. 46. Perfeum præceptorem fuum in VI. Thebaid. p. 213. laudare videtur his verbis: Sed de his rebus (de Antipodibus ibi fermo) prout ingenio meo connecbere potui, ex libris ine Fabilis doctrine Perfei preceptoris feorfim libellum compofui. Voffii judicio commentaria ejus funt centones ex Servio, Hygini My. thologicis & Aftronomico ejufdem Arateo, & aliis quibufdam, quod de eod. Luctatio ante Voffium etiam pronunciaverat Jof. Scaliger p. 19. ad Eufeb. adde Voffium pag. 736. de Hift. latinis. Merito tamen Nicolao Loenfi doctus lectuque dignus exegetes audit," præter quidem gloffemata. Confer Barthii commentar. in Statium T. 2. p. 871. & LII. 13. Adverfar. Prio re loco Voffium quoque reprehendit Barthius, quod fcripferat Lutatium a Lindebrogio primum editum, & centones vocaverat ex Servio & Hygino, quorum tamen commentationes vix centefimam illius pariem bi poffint vindicare. Lutatius in Thebaidem jam Ve net. 1490. fol. cum Statio lucem viderat, fed in Achilleidem primus edidit Lindebrogius e MS. Codice Francifci Pithai. In catalogo Pfeudonymorum viri Cl. Vincentii Placcii p. 216. pro Luctatii Commentario in Statium typographus perperam in Tacitum excudit. Porro Chriftianum fcriptorem fuiffe apparer ex iis quæ in IV. Thebaidos fcribit p. 144. Dei vocabu lum fciri a nullo hominum poteft, fed quid veritas babeat, percipe. Hujufne Dei nomen feiri poteft, qui nutu tantum regit, continet cuneta, cujus arbitrio defer viunt, cujus nec eftimari poteft mundus, nec finibus claudi? Sed cum magi vellent virtutis ejus ut putabant fefe comprehendere fingulas appellationes, quas per naturarum poteftates abufivo modo defignarunt, quafi plurimorum nominum nobilitate Deum appellare conati funt quafi ab efectu, cujufque rei ductis vocabulis, ficut Or pheus fecit Moyfes Dei fummi antiftes; Efajas, his fimiles. Plura hujus Scholiaftæ loca illuftravit emendavitque Thomas Munkerus notis ad Mythogra phos latinos.

quis in Thebaidem emendatius editis atque in Achilleidem nunc primum vulgatis e Codice MS. Francifci Pithoei (f) 1600. 4. & Genevæ anno eodem: Commeliniana cum notis Jani Gruteri, Heidelbergæ 1600.

Fed. Morelli & Domitii: Calderini obferva tiones ad Statii fylvas, cum Lindebrogii annotationum ad eafdem corollario, Parif. 1602. 4. Joannis Barclaji notæ in Statii Thebaidem incaffum hactenus a me perquifita, Muffiponti 1601. 8. Georgii Merule notas in Statium memorant Gefnerus in Bibl. & Jac. Gaddius T. 2. de fcriptoribus non Ecclef. p. 72. Marci Mufuri Orthographia Statiana fubjicitur editioni Aldinæ A. 1502. 8. Sed & Lutații fcholia in Statium ab Aldo excufa A. 1508. notavit Jo. Maffon in Hift. Critica Reip. literar. T. I pag. 191. Commentarius Bernartii in Sylvas Statii (a fcholiis & notis antea editis diverfus) lucem vidit Antuerp. ex officina Plantini 1599. 8.

.

Statius cum notis Emerici Crucei, Parif. 1618. 4. additis Scholiis Lustatii, & recentium animadverf. Barthio T. 1. p. 233. judice Cruceus Papinium prius diligentius legere & penitius intelligere debebat, quam in tantum fcriptorem commentarium moliri, tam male propitiato ejus genio. Cafp. Gevartius III. 9. elector. pag. 113. Miferet me profecto, quoties illius interpretis notationes lego, qui meris commenta riorum fuorum fenticetis aureolas elegantiffimi Poeta Sylvas nuper obduxit. Plures ibidem in Crucei fcholiis, five ut vocat scoriis ad Statium admiffos errores caftigat ufque ad p. 153.

Cum Papinianis lectionibus Cafparis Gevartii, Lugd. Bat. 1616. 8. Statius minori forma excufus Amft. 1624. ex recenfione Danielis ni fallor Heinfii. Cum notis Francifci Guieti & verfione Gallica Michaelis Morollefii, Parif. 1658. 8. tribus vol. Editio Statii Daumiana, quam cum locupletiffimis Cafp. Barthii commentariis, infperfis ad Thebaida & Achilleida commentariis ac gloffis veterum hactenus bonam partem ineditis, & Scholiafte Luctatio multis locis corruptis caftigato, Chriftianus Daumius curavit Cygneæ 1664. 4. 2. volum. In hac editione Poeta ex recenfione. Joh. Frid. Gronovii defcriptus præmittitur, cujus Papinium

Am-...

(f) Hæc editio cum novis emendationibus & obfer. vationibus Lind ebrogii MSS. tum ad Starium tum ad ejus commentatorem fervatur Hamburgi in Bibliotheca Joannea.

.

Amftelodami An. 1653. 12. editum impenfe laudat Thomas Reinefius p.151. Epift. ad Daumium. Valde me delectarunt nota tam accurate & in pondere non magno fatis ponderofa, viri ad reftituendum genuinum auctoris fenfum, peculiari quopiam genio nati a Charitibufque educati. Confer Hugonis Grotii Epift. 673. ubi fuas ad loca quædam Statii conjecturas ad Gronovium tranfmittit. Ejufdem Gronovii in Statium diatriba feorfim prodierant Hage Co. mitis 1637. 8. Hinc ipfi lites intercefferunt cum Emerico Cruceo, qui illi Antidiatribam Parif. 1639. forma minore, & deinde Mufcarium ad Statii fylvas, Parif. 1640. 8. oppofuit. At Gronovius cum probe depexum dedit edito elencho antidiatribes Mercurii Frondatoris, Parif. 1640. 8. Denique Statium felectis variorum notis illustratum edidit Job. Veenhuysen Lugd. Bat. ex officina Hackiana 1671. 8. Claudius vero Beraldus in ufum Delphini notis, paraphrafi, & indice omnium verborum ornavit Parif. 1684. 4. Ex Jof. Scaligeri Epiftola 374 apparet cum quoque & Joh. Wovverium jun&tis operis novam Statii, veterumque in eum

Scholiorum editionem molitos Anno 1600. At enim eorum conatus, vulgato Parifiis Linde brogii, æmuli Wovveriani, Statio fufflaminati videntur. Lipfius quoque in Epistola ad Janum Lernutium teftatus est sibi notata quædam fuiffe ad fublimem hunc Poetám.

Verfioni Gallica profariæ Marollefii adjunctæ notæ Franc. Gujeti, Po. Peyrarredi, aliorumque. Italico carmine Thebaidem expreffit Hyacinthus Nini, Senenfis. Habeo excufam Senæ 1630. 8. Lexicon & paraphrafin Statianam adornavit Henricus Schævius. Specimen Lexici illius pridem produxit, qui Schavio qui Schævio præceptore ufus fuit Morhofius lib. 3. polyhiftoris cap. 10. fed integrum ab auctore abfolutum exftare Setini apud filios teftatus eft A. 1696. Michael Filitzius in fpecimine Analectorum ad Olaum Borrichium de Poetis. Hinc A. 1702. in Novis literariis pag. 73. ejus vulgandi fpes facta eft a Frederico Redtelio fcholæ Setinenfis Conrectore. Inveniet etiam amicus quidam nofter, inquit Rodolphus Martinus Meelfuhrerus præfat. Acceffionum ad Bibl. promiffam Almeloveenii A. 1696. quas e MSto quodam, quo olim Jo. Trithemius Abbas Spanheimenfis ufus fuit, aliorum in Statium obfervationibus addet.

C

Vale

b:2

P. 80.

Scripfit

(g) Alius L. Valerius Flaccus Conful de quo Be gerus T. 2. thefauri Brandenburgici. p. 591. Namn poe tam noftrum Confulem haud fuiffe recte docet Barthi us adverfus Carrion. Fuit & Valerius Flaccus quidam Viterbienfis, Medicus Sixti IV. Pontificis, æqualis Raph. Volaterrani, qui eum laudat lib. 1. commentar. Urban.

forte malint fuiffe Patavinum, qua in urbe etiam of(b) E Setia Campania urbe, etfi alii & verius

fa ejus condita effe memorant. Certe domicilio Patavinus fuit, unde fpes alumnus Antenorei laris voeatur Martiali lib. 1. Epigr. 77 confer. lib. r. Epigr. 62. ubi Patavium Apona tellus dicitur ab Apono fonte Antenorea vitam qui porrigit urbe, ut ait Claudianus. Eft & ad Flaccum Epigramma Martialis 49. libri IV. ad quod confer Voff. Inftitut. Poetic. lib. 3. c. 20. S.-10. Porro Argonautica Flacci perftringi a Ju venale Sat. 1. v. 1o. feq. notavit Parrhafius Epift. 2. At Varronis Atacini Argonautica intelligit Statius 2. Silvar.

Cedet Mufa rudis ferocis Enni

Et docti furor arduus Lucreti. Et qui per freta duxit Argonautas. Græcos Argonauticon fcriptores retuli lib. III. Bibl. Græcæ cap. 21. Latini præter, Varronem & Flaccum funt L. Accius, cujus fex verfus proferuntur a Prifciano de metris Comicis, & Catullus Epithalam. 65.

() Alius Valerius Flaccus Catonis majoris commendator, de quo Plutarchus pag. 337. notat quod fuerit εἰρετὴν φυομένην μὲν αἰσθάνεσθαι δεινὸς, ἐυμενὴς δέ καὶ θρέψαι καὶ προαγαγεῖν εἰς δόξαν. Alius Valerius Flaccus adolefcens nobilis, de que Vopifcus in Probo, c. ́s.

U. G. Petro Burmanno. (q) Prætereo Francofurtenfem Anno 1698. 8. quæ Parifios natales mentitur. Corpora Poetarum junctim editorum, in quibus & ipfis Flacco locus datus eft, recenfeo infra lib. IV. cap. 1. Michael quoque Piccartus commentarium in Flaccum molitus fuit, ut ex Jani Gebhardi litteris ineditis patet apud Rodolphum Martinum Meelfuhrerum in acceff. ad Clariff. Almeloveenii Bibl. promiffam & latentem pag. 83. Varia Flacci loca tentant vel illuftrant Juftus Zinzerlingius MS. Codice ufus in Criticorum Juvenilium promulfide cap. zz. . Mich. Piccartus :- pasi culis Criticis & Jo. Frid. Gronovius in Obfervationum libris. Jani Parrhafii commentaria inedita in hunc Poetam exftant Neapoli in monafterio S. Joannis Carbonarii. Gerbardi Voffii Filii notas ineditas in Flaccum memorat Colomefius pag. 140. Opufc. Eas brevi a fe in lucem edendas () promifit frater If. Voffius pag. 12. ad Melam. Atque in eundem Poefam annotationes fuas exfpectare nos jubet Clariff. Bu rmannus pag. 409. ad Petronium. Dicitur etiam Jo. Baptifta Egnatius olim in Flacco expoliendo elaboraffe, & non ita pridem U. C. Jo. Ulricus Meurerus corpus fcriptorum Argonauticorum, atque in eo Flaccum recenfere promifit.

25252525252 252525

rat, Domitianum (+) offendiffet, per honorem militiæ quamquam octogenarius urbe fummotus eft, miffufque ad præfecturam cohortis in extrema parte tendentis Ægypti, ut narrat Svetonius in ejus vita, quamobrem Hiftrionis exful vocatur a Sidonio IX. 270. Aquinatem se profitetur Juvenalis ipfe III. 319. Ethici nomine paffim laudant fequioris ætatis fcriptores, ut Petrus Blæfenfis in Epiftolis, Jo. Sarisberienfis, Vincentius Bellov. & alii. Honorius Augu ftod. præf. ad lib. 4. de philofophia Mundi : ut jam verbis Verbicii (leg. Umbricii) poffit ati atque iden nulli comos ex eo tamquam man“ cus & exiftens (u) corpus non utile dextræ. Petrus, Epift. 77. Non fumus ergo pares, dicit Umbricius Blafenfis melior qui femper & omni notte dieque &c. Juvenal. III. 104. Scripfiffe pleraque Trajani imperio, imo Hadriani, jam obfervavit Lipfius quem vide lib. IV. Epifto licarum quæft. 20. & Salmafius ad Solini c. 32. pag. 319. feq. Marium Prifcum, qui fub Trajano condemnatus eft, tangi Sat. 1. v. 47. notat Camillus Silvefter Comes Rhodiginus in notis ad Italicam Juvenalis Metaphrafin pag. 47.

DE JUVENALI. Juvenalis ætas. 1. Satyra. 2. Earum editiones atque interpretes. 3. Index Scriptorum in Scholiis antiquis ad Juvenalem laudatorum. 4.

con

(+) Fallitur vetus Scholiaftes, qui ad fat. 7. vers. 92. notat Neronem a Juvenale tangi, & hunc propterea miflum effe in exfilium a Claudio Nerone. Forte legendum: a Calvo Nerone, id eft a Domitiano. In Pentapolin Libya relegatum effe a Domitiano Ju venalem fcribit Jo. Malalas T. 1. Chronographie p. 341. cujus verba repetit Svidas in Lexico. Henricus vero Dodvvellus V. C. qui Juvenalis vitam perfequitur in Annalibus Quintilianeis, contendit eum fub Hadriano demum fatyras edidiffe, in exfilium ab eodem miffum A. C. 119.

(u) Extinte Juvenal. III. 48.

x) Tarteronus præfat. ad Juvenal, la septieme quinzieme, feizieme Satire ne furent pour lui que des coups d'effay. Il commenca fes coups de maitre agè d environ quarante trois ans, & fit les treize autres dans le cours de vingt années, c'eft a dire jusqu'à la troi. fieme du regne de P Empereur Adrien, fe repofa en fuite, ou mourut. Confer quæ de Juvenali Francifcus Vavaffor libro de ludicra dictione pag. 242. feq.