Una duas cepit casa cum genitore puellas,

SPES.
Quas Amor undarum crederet esse deas.
Nec tamen inculti gelidis latuere sub antris,

Apr. 16, 1783.
Accola Danubii qualia sævus habet.

Hora sie peragit citata cursum ; Mollia non desunt vacuæ solatia vitæ

Sic diem sequitur dies fugacem ! Sive libros poscant otia, sive iyram.

Spes novas nova lux parit, secunda Pulserat illa dies, legis qua docta supernæ

Spoudens omnia credulis homullis;
Spes hominum et curas gens procul esse jubet. Spes lullit stolidas, inetuque cæco
Ut precibus justas avertat numinis iras

Lux angit, miseros ludeos homullos.
Et summi accendat pectus amore boni.
Ponti inter strepitus non sacri muuera cultus

VERSUS,
Cessarunt, pietas hic quoque cura fuit.
Nil opus est æris sacra de turre sonantis

INSCRIBENDI. Admonitu, ipsa suas nunciat hora vices.

PERPETUI, ambitâ bis terrâ premia lactis
Quid, quod sacrifici versavit foemina libres?

Hæc habet, altrici capra secunda Joris.
Sint pro legitimnis pura labella sacris.
Quo vagor ulterius: quod ubique requiritur

COLLARI CAPRÆ DOMINI BANKS

hic est,

Hic secura quies, hic et honestas amor.

AD FOMINAN QUANDAM GENEROSA QUE

LIBERTATIS CAUSÆ IN SERMOXE PATRO-
CINATA FUERAT.

Liber ut esse velim, suasisti, pulchra Maria:

Ut mancam liber, pulchra Maria, vale.

JACTURA TEJPORIS,
Hora perit furtim lætis, inens temporis ægra

Pigritiam incusat, nec minus hora perit.

Quas naris recipit, quantum sit pondus aqua

rum,
Dimidium tanti ponderis intret onus.

SKIA.
Ponti profundis clausa recessibus,
Strepens procellis, rupibus obsita,
Quam grata defesso virentem,

Skia, sinum nebulosa pandis !
His, cura, creilo, sedibus exulat;
His blanda certe pax habitat locis;
Non ira, non moror quietis

Insidias meditatur horis.
At non cavatâ rupe latescere.
Menti nec ægræ montibus aviis
Prodest vagari, nec frementes

In specula numerare fluctus.
Humana virtus non sibi sufficit;
Datur nec æquum cuique animuin sibi
Parare posse, utcunque jactet

Grandiloquus nimis alta Zeno.
Exæstuantis pectoris impetum
Rex summe, solus tu regis, arbiter;
Mentisque, te tollente, fluctus;

Te, resident, moderante fluctus.

Quot vox missa pedes abit hore parte secunda?
Undecies centum denos quater adde que.

Els BIPXION.
Είδεν 'Αληθειη αρώην χαίρουσα γράφονία

“Ηρώων τε βίους Βίρχιον, ήδέ σοφών,
Και βίον, είπεν, όταν ρίψης θανάτοιο βέλισσι,

Σου σο7ε γραψόμετον Βίρχιον άλλον έχεις,

Εις το της ΈΛΙΣΣΗΣ περί των Ονείρων 'Αιιίμε'.
Τη κάλλες δυνάμει τι τίλο; Ζεύς φάνια δεδωκεν

Κύπριδι, μηδ' αυτά σκήπτρα μίμηλι Θεώ.
'Ex Aids ioliv Ovap, Seiós wol byparfer "O jemps,

'Αλλά τόδ' εις θνηθως Κύπρις έπεμψεν "Όται: Ζεύς μάνζ φλογόεντι πόλεις έκπερσε κεραυνώ,

"Όμμασι λαμπρα Διός Κύπρις οϊσλα φέρει.

IN ELIZA ENIGNA.

ODE DE SKIA INSULA.
Permeo terras ubi naba rupes
Saxeas miscet nebulis ruinas,
Torva ubi rident steriles coloni

Rura labores.
Pervagor gentez hominum ferorum,
Vita ubi nullo decorata cultu
Squallet informis, tigurique fumis

Fæda laiescit.
Inter errorie salebrosa longi,
Inter ignotæ strepitus loquelæ,
Quot modis, mecuin, quid agat, requiro,

Thralia dulcis ?
Sen viri curas, pia nupta mulcet,
Seu fovet mater soboiem benigna,
Sive cum libris novitate pascit

Sedula mentem.
Sit memor nostri, 6 deique solvat
Fida mercedem, neritoque blandum
Toraliæ discaut resonare nomen

Littora Ska

Quis formæ modus imperio ? Venus arrogat

audax Omnia, nec curæ sunt sua sceptra Jovi. Ab Jove Mæonides descendere somnia narrat:

Hæc veniunt Cypriæ somnia missa Dez. Jupiter unus erat, qui stravit fulmine gentes;

Nunc ariant Veneris lumina tela Jovis.

| The Rev. Dr. Thomas Birci, author of the History of the Royal Society, and other works of note.

• The lady on whom these verses, and the Latin ones that imniediately follow, were rritten, is the celebrated Mrs. Elizabeth Carter, who translated the works of Epictetus from the Greek.

Tovu benignus crimina ignoscis, pater
Facilisque semper confitenti ades reo,
Aurein faventein precibus O præbe meis ;
Scelerum caten å me laborantem grare
Æterna tandem liberet clementia,
Ut summa laus sit, summa Christo gloria.

Quæ nos blanda comes, quæ nos perducat eodem,

Volvitur hora mihi, volvitur hora tibi!
Una quidem, sic fata volunt, tibi vivitur æstas,

Eheu, quid decies plus mihi sexta dedit !
Olim præteritæ numeranti tempora vitæ,

Sexaginta annis non minor unus erit.

Per vitæ tenebras rerumque incerta vagantem

1 Habeo: 'edi quod alteri ;
Numine præsenti me tueare pater!
Me ducat lux sancta, Deus, lux sancta sequatur; Sed quod reliqui, perdidi.

Habuique, quod dedi mihi;
Usque regat gressus, gratia fida meos.
Sic peragam tua jussa libens, accinctus ad omne
Mandatum, vivam sic moriarque tibi.

2 E WALTONI PISCATORE PERFEC.

TO EXCERPIUM. Me, pater omnipotens, de puro respice cælo,

Nunc, per gramina fui, Quem mæstum et timidum crimina dira gra

Densà fronde salicti, vant;

Dum defenditur imber, Da veniam pacemque mihi, da, mente serena,

Molles ducimus horas. Ut tibi quæ placeant, omnia promptus agam.

Hic, dum debita morti Solvi, quo Christus cunctis delicta redemit,

Paulum vita moratur,
Et pro me pretium, tu patiare, pater.

Nanc rescire priora,
Nunc instare futuris,

Nunc summi prece sanctå
[Dec. 5, 17842.]

Patris numen adire est. Summe Deus, cui cæca patent penetralia cordis ;

Quicquid quæritur ultra, Quem nulla anxietas, nulla cupido fugit;

Cæco ducit amore, Quem nil vafrities peccantum subdola celat;

Vel spe ludit inani,
Omnia qui spectans, omnia ubique regis;

Luctus mox pariturum.
Mentibus afflatu terrenas ejice sordes
Divino, sanctus regnet ut intus amor :

I These lines are a version of three sentences Eloquiumque potens linguis torpentibus affer, that are said in the manuscript to be, “ On the Ut tibi laus omoi semper ah ore sonet:

monument of Johu of Doncaster;" which are as Sanguine quo gentes, quo secula cuncta piavit, follow : Hæc nobis Christus promeruisse velit !

What I gave that I have;
What I spent that I had;

What I left tbat I lost.
PSALMUS CXVII.

? These lines are a translation of part of a

song in the Complete Angler of Isaac Walton, ANXI qua volucris ducitur orbita,

written by John Chalkbill, a friend of Spenser, Patrem cælicolûm perpetuo coluut

and a good poet in his time. They are but part Quovis sanguine cretæ

of the last stanza, which, that the reader may Gentes undique carmine.

have it entire, is here given at length Patrem, cujus amor blandior in dies

If the Sun's excessive heat
Mortales miseros servat, alit, fovet,

Make our bodies swelter,
Omnes undique gentes,

To an ozier hedge we get
Sancto dicice carmine.

For a friendly shelter !

Where in a dike,

Pearch or pike, 3 SEU te sæva sitis, levitas sive improba fecit,

Roach or dace, Masca, meæ comitem, participemque dapis,

We do chase, Pone metum, rostrum fidens immitte culullo,

Bleak or gudgeon, Nam licet, et toto prolue læta mero.

Withont grudging, Tu, quaincunque tibi velox indulserit annus,

We are still contented. Carpe diem, fugit, heu non revocanda dies !

Or we sometimes pass an hour 1 This and the three following articles are me

Under a green willow, trical versions of collects in the Liturgy; the

That defends us from a shower, first, of that, beginning, “O God, whose na

Making earth our pillow;

Where we may ture and property;" the 2d and 3d, of the collects for the 17th and 21st Sundays after Trinity;

Think and pray,

Before death and the 4th, of the 1st collect in the communion service.

Stops our breath: · The day on which he received the sacra

Other joys ment for the last time; and eight days before his

Are but toys, derease.

And to be lamented. The above is a version of the song, “Busy, curious, thirsty As."

Quisquis iter tendis, vitreas qua lucidus un

Bt. 15. das

Ad Musas Venus hæc ; Veneri parete puellæ, Spelancæ latè Thamesis prætendit opacæ ; In vos ne missus spicula tendat amor. Marmorea trepidant quæ lentæ in fornice guttæ, Hæc Musæ ad Venerem; sic Marti, dita, miners, Christallisque latex fractas seintillat acutis ; Huc nunquant volitat debilis iste puet. Gemmaque, luxuriæ fiondum famulata nitenti Splendit, et incoquitur tectum sine fraude me. tallum;

Br. 19. Ingredere 0! rerum purâ cole mente parentem; PROSPERA sors tec té strepitoso turbine tollat, Auriferas que auri metuens scrutare cavernas.

Nec menti injiciat sordida cura jugum; Ingredere! Egeriæ sacrum en tibi panditur an- Nain vita incertis incerta impellitor auris, trum!

Omnesque in partes tracta, retracta fuit ; Hic, in se totum, longe per opaca futuri Firma manet virtus; virtuti innitere, tatus Temporis, Henricum rapuit vis vivida mentis : Per fluctus vitæ sic tibi cursus erit. Hio pia Vindamius traxit suspiria, in ipså Morte memor patriæ ; hic, Marmonti pectore prima

Br. 24 Cælestis fido caluerunt semina flammæ. Hora bonis quasi nunc instet suprema fruaris, Tempere opes, pretium sceleris, patriamque tueri

Plura ut victurus secula, parce bonis: Fortis, ades; tibi sponte patet venerabile limen. Divitiis, utrinque cavens, qui tempore parcit:

Tempore divitiis utitur, ille sapit.

Br. 5.

GRÆCORUM EPIGRAMMATUM
VERSIONES METRICÆ.

Br. 94.
NUNQUAM jugera messibus opusta, aut
Pag. 2. Brodæi edit. Bas. Ann. 1549. Quos Gyges cumulos habebat auri;
Non Argos pugilem, non me Messapà éreavit; Quod vitæ satis est, peto, Macrine,

Patria Sparta mihi esti, patria clara virûm. Mi, nequid nimis, est pinis probatum.
Arte valent isti, mihi robo revivere solo ést,
Convenit ut natis, inclyta Sparta, tuis.

Br. 24.
Non opto aut precibus pósco ditescere, paucis
Br. 2.

Sit contenta mihi vita dolore carens.
QUANDOQUIDEM passim nulla ratione ferantur,
Cuncta cinis, cuncta et ludicra, cuncta nibil.

Br. 24.
RecrA ad pauperiem tendit; cui corpora cordi

es! PecToRE qui duro, crudos de vité racemos

Multa alere, et multas ædificare domos.
Venturiexsecuit, vascula prima meri,
Labraque constricius, semnesos, jamque tererdos
Sub pedibus, populo prætereunte, jacit.

Br. 24. Suppliciam huie, quoniam crescentia gaudia Tu neque dulce putes alienæ accumbere mensa, læsit,

Nec probrosa avidæ grata sit offa gulæ ;, Det Bacchus, dederat quale, Lycarge, tibi. Nec ficto fletu, fictis solvare cachionis, Hæ poterant uvæ læt convivia cantu,

Arridens domino, collacryniansque tuo. Mulcere, aut pectus triste levare malis. Lætior haud tecum, tecum neque tristiot une

quam,

Sed Miliæ ridens, atque dolens Viliæ.

Br. 8. Fert humeris claudum validis per compita cæcus, Hic oculos socio commodat, ille peues.

Br. 26 Nur non thortale est mortalibus; omne quod

est hi

Br. 10. Prætereunt, aut hos præterit omne bonum. Qui, mutare vias ausus terræque marisque,

Trajecit montes nauta, fretumque pedes, Xerxi, tercentum Sparlæ Mars obstitit acris

Br. 26 Militibus; terris sit pelagoque pudor! DEMOCRITE, invisas bonnes majóre cachiono,

Plus tibi ridenduin sècula nostra dabunt.

Heraclite, fuat lacrymarui crébrior imber;

Br. 11. Vita hominum nunc plus quod misereris ba. Sit tibi, Calliope, Parvassum, cura, tenenti,

bet. Alter ut acisit Homerus, adest etenim alter Interea &nbito; tecúm me causa nec ulla Achilles,

Ridere, aut tecum me lacrimare jubet,

The above lines are a version of Pope's verses on his own grotto, which begin, “ Thou

Br. 26. who shalt stop where Thames translucent Elige: iter vitæ ut possis : rixisque dolisque wave.”

Perstrepit oinne forum ; cera molesta doini esti

dus;

Rara labor lassat; mare mille pericula terrent ; | Cum procul est, optat, cum venit, quisque seVerte solum, fient causa timoris opes;

nectam, Panpertas misera est ; multæ cum conjuge lites Incusat, semper spe meliora videt.

Tecta ineunt; coelebs omnia solus ages. [est Proles aucta gravat, rapta orbat, cæca juventæ

Br. 46. Virtus, canities cauta vigore caret. Ergo optent homines, aut nunquam in lu. Omnis vita nimis brevis est felicibus, una

Nox miseris longi temporis instar habet. minis oras Venisse, aut visâ luce repente mori.

Br. 55. Elige iter vitæ ut mavis, prudentia lausque

GRATIA ter grata est velox, sin forte moretur,

Gratia vix restat nomine digna suo.
Permeat omne forum; vita quieta domi est.
Ras ornat natura; levat maris aspera Lucrum,
Verte solum, donet plena crumena decus :

Br. 36. Pauperies laritat, cum eonjnge gaudia multa

Seu prece poscatur, seu non, da Jupiter omne, Tecta ineunt, celebs impediere minus; Mulcet amor prolis, sopor est sine prole profun. Magne, bonum, omne malum, et poscentibus

abnue nobis. Præcellit juvenis vi, pietate senex. Nemo optet nutiqaam venisse in luminis oras,

Br. 60. Aut periisse; scatet vita benigna bonis.

Me, cane vitato, canis excipit alter ; eodem

In me animo tellus gignit et unda feras,

Nec mirum; restat lepori conscendere colam,
Br. 27.

Sidereus tamen hie territat, ecce canis !
VITA ompis scena est ludusque, aut ludere disce
Seria seponens, aut mala dura pati.

Br. 70.
Telluri, arboribus ver frondens, sidera cælo
Br. 27,

Græciæ et urbs, urbi est ista propago, decus. Quæ sine morte fuga est vitæ, quam turba ma

lorum Non vitanda gravem, non toleranda facit?

Br. 15. Dulcia dat natura quidem, mare, sidera terras, Impla facta patrans, homines fortasse latebis, Lunaque quas et sol itque reditque vias.

Non poteris, meditans prava, latere Deos. Terror inest aliis, mærorque, et siquid habebis Forte boni, ultrices experieve vices.

Br. 75. Antiope satyrum, Danáč aurum, Europa ju. Br. 27.

vencum, TERRAM adii mudus, de terra nudus abibo.

Et cycnum fecit, Leda petita Jorem. Quid labor efficiet ? non nisi midos ero.

Br. 92.

Br. 27. Ævi sat novi quam sim brevis ; astra tuenti, stus eram laerymans, facrymans e luce re. Per certas stabili lege voluta vices, cedo:

Tangitur haud pedibus tellus : conviva Deorum Sunt quibus a lacrymis vix vacat ulla dies.

Expleor ambrosiis exhilarorque cibis. Tale hominum genus est, infirmum, triste, mi

sellum. Quod mors in cineres solvit, et abdit humo.

Br. 96. Quod nimium est sit ineptum, hinc, ut dixere

priores,
Br. 29.

Et melli nimio fellis amaror inest.
QUISQUIS adit lectos elatâ uxore secundos.
Naufragus iratas ille retentat aquas.

Br. 103.
Puppe gubernatrix sedisti, audacia, prima

Br. So. Divitiis acuens aspera corda virum; Felix ante alios nullius debitor æris,

Sola rates struis infidas, et dulcis amorem
Houc sequitur cælebs; tertius, orbe, venis. Lucri ulciscendum mox nece sola doces.
Nec male res cessit, subito si funere sponsam Aurea gecia hominum,quorum spectandusocellis
Ditatus magna dote, recondis humo.

E longinquo itidem pontus et orcus erat.
His sapiens lectis, Epicurum quærere frustra
Quales sint monades, quà fit inane, sinas.

Br. 126.
DITESCIS, credo, quid restat ? quicquid habebis

Br. 31. In tumulom tecum, morte jubente, trahes ? Opranit quicunque senex sibi longius ævum, Divitias cumulas, pereuntes negligis horas,

Dignus qui multa in lustra senescat, erit. Incrementa ævi non cumulare potes.

Br. 126.

Br. 91: MATER adulantum, prolesque pecunia curæ,

HERMEM Deorum nuncium, pennis levem, Teque frui timor est, teque carere dolor. Quo rege gaudent Arcades, furem bonm,

Hujus palestræ qui vigil custos stetit,

Clam nocte tollit Aulus, et ridens ait;

Br. 126. | Præstat magistro sæpe discipulus suo.
Me miseriin sors omnis habet ; forentibus annis
Pauper eram, nummis diffluit rca senis;

Br. 228 Queis uti poteram quondam Fortuna negavit,

Qur jacet bic, servus vixit, nunc, lumine cassus, Queis uti nequeo, nunc mihi prebet opes.

Dario magno non minus ille potest.

Br. 127. MNEMOSYNE, ut Sappho mellita voce canentem,

Audiit, irata est ne nova Musa foret.

Br. 297 Funus Alexandri mentitur fama; fidesque

Si Phobo, victor nescit obire diem.

Br. 152. Com tacet indoctus, sapientior esse videtur,

Et morbus tegitur, dum premit ora pudor.

Br. 241. Nauta, quis hoc jaceat ue percontere sepulchre,

Eveniat tantum mitior uoda tibi !

Br. 256.
Br. 155.
Nunc huic, nunc aliis cedens, cui farra Menippus Cur opulentus eges? tua cuncta in fænore ponis.

Sic aliis dives, tu tibi pauper agis.
Credit, Achæmenidæ nuper agellus eram.
Quod nulli proprium versat Fortuna, putabat
Ille suum stolidus, nunc putat ille suum.

Br. 262
Qui pascit barbam si crescit mente, Platoni,

Hirce, parem nitido tua barba facit.

Br. 156.
Non Fortuna sibi te gratam tollit in altum ;
At docet, exemplo, vis sibi quanta, tuo.

Br. 266.
CLARUS Joannes, reginæ affinis, ab alto

Sanguine Anastasii ; cuncta sepulta jacent ; Br. 162.

Et pius, et recti cultor : non illa jacere Hic, aurum ut reperit, laqueum abjicit, alter ut Dicam : stat virtus non subigenda neci.

aorum Non reperit, nectit quem reperit, laqueum.

Br. 267.
CUNCHI'ARENS tellus salve, levis esto pusillo

Br, 167. Lysigeni, fuerat non gravis ille tibi.
Vive tuo ex animo, vario rumore loquetur
De te plebs audax, hic bene, et ille male.

Br. 285.
NAUFRAGUs hic jaceo ; contra, jacet ecce colonus !

Br. 168. Idem orcus terræ, sic, pelagoque subest. VITÆ rosa brevis est, properans si carpere nolis. Quærenti obveniet mox sine flore rubus.

Br. 301.
Quid salvere jubes me, pessime? Corripe grese

Br. 170.
POLICIBUS morsus, restinctâ lampade, stultus Est mihi quod non te ridec, plena salus.

Exclamat; nunc me cernere desinitis.

sus;

Br. 524. Br. 202. Er ferus est Timon sub terris : janitor orci, MENODOTUM pinxit Diodorus, et exit imago, Cerbere, te morsu ne, petat ille, care. Præter Menodotuin, nullius absimilis.

Br. 307. Br. 205.

Vytam a terdecimo sextus mihi finiet apous, Haup lavit Phido, haud tetigit, mihi febre calenti Sufficit hoc vocis, Alos hic pulcherrimus æri est,

Astra mathematicos si modo vera docent. la mentem ut-venit ooininis, interii.

Et senium triplex Nestoris urna capit.