MAECENAS atavis edite regibus,

O et praesidium et dulce decus meum,
Sunt quos curriculo pulverem Olympicum
Collegisse juvat, metaque fervidis
Evitata rotis palmaque nobilis
Terrarum dominos evehit ad deos;
Hunc, si mobilium turba Quiritium
Certat tergeminis tollere honoribus ;
Illum, si proprio condidit horreo,
Quidquid de Libycis verritur areis.
Gaudentem patrios findere sarculo
Agros Attalicis conditionibus

Nunquam dimoveas, ut trabe Cypria
Myrtoum pavidus nauta secet mare.
Luctantem Icariis fluctibus Africum
Mercator metuens, otium et oppidi

3. Olympium.

1

7. nobilium.

13. demoveas.

5

10

15

Detestata. Manet sub Jove frigido
Venator, tenerae conjugis immemor,
Seu visa est catulis cerva fidelibus,
Seu rupit teretes Marsus aper plagas.
Me doctarum hederae praemia frontium
Dis miscent superis; me gelidum nemus
Nympharumque leves cum Satyris chori
Secernunt populo, si neque tibias
Euterpe cohibet, nec Polyhymnia

25

30

Terruit gentes, grave ne rediret

Saeculum Pyrrhae nova monstra questae,

Omne cum Proteus pecus egit altos

Visere montes,

Piscium et summa genus haesit ulmo,
Nóta quae sedes fuerat columbis;

Et superjecto pavidae natarunt
Aequore damae.

Vidimus flavum Tiberim, retortis

Litore Etrusco violenter undis,

Ire dejectum monumenta regis
Templaque Vestae;

Iliae dum se nimium querenti
Jactat ultorem, vagus et sinistra

5

10

15

Labitur ripa, Jove non probante, u

Cui dabit partes scelus expiandi
Jupiter? Tandem venias, precamur,

30

10. palumbis.

Tollat. Hic magnos potius triumphos,
Hic ames dici pater atque princeps,

Neu sinas Medos equitare inultos,

Te duce, Caesar.

31. candenti.

39. Marsi, de conj.

46. Quirino.

50

CARMEN III.

AD NAVEM, QUA VEHEBATUR VIRGILIUS ATHENAS PROFICISCENS.

Sic te diva potens Cypri,

Sic fratres Helenae, lucida sidera,
Ventorumque regat pater,

Obstrictis aliis, praeter Iapyga,

Navis, quae tibi creditum

Debes Virgilium, finibus Atticis
Reddas incolumem, precor,

Et serves animae dimidium meae.
Illi robur et aes triplex

Circa pectus erat, qui fragilem truci
Commisit pelago ratem

Primus, nec timuit praecipitem Africum
Decertantem Aquilonibus,

Nec tristes Hyadas, nec rabiem Noti

Quo non arbiter Hadriae

Major, tollere seu ponere vult freta.

Quem mortis timuit gradum,

5

10

15

Qui siccis oculis monstra natantia,

Qui vidit mare turgidum et

Infames scopulos Acroceraunia?

Nequidquam deus abscidit

Prudens Oceano dissociabili

Terras, si tamen impiae

20

Non tangenda rates transiliunt vada.

25

Audax omnia perpeti

Gens humana ruit per vetitum nefas.

18. rectis, de conj.

19. turbidum.

8. Ut.
20. alta Ceraunia. 22. dissociabiles, de conj.