M. Tullius [sic] Ciceronis de claris oratoribus liber, herausg. von K.G. Kuniss1843 - 80 pages |
Common terms and phrases
Ablativ Aedil aetate andren atque Ausdruck bedeutet Bedeutung beiden Beredtsamkeit Brutus caussa Censor cero chen Cicero Cicero's Consul Consulat Cotta Crassi Crassus daher Demosthenes dern dicendi dicere eben eius eloquentiae enim Ennius erat ersten esset etiam etsi folgenden fuisse fuit Galba gebraucht Gedanken gesagt gewiss gleich gleichfalls gleichsam Gracchus grossen haec Handschriften häufig heisst Hortensius igitur illa ille illis indem ingenio inquam inquit ipse Itaque Jahre Karthago Lesart lich Lysias mihi modo multa neque nihil omnibus oratio orationis orator paullo plebejischen publica quae quam quamquam quibus quidem Quintilian quod quos quum re publica Recht Rede Redner römischen Sache saepe sagt satis Satz Scaevola schen Scipio Senat seyn Sinn Sprache Staate Stelle sunt tamen Terenz Thätigkeit theils verbis vero viel Volk Volkstribun vorzüglich ward Weise Worte
Popular passages
Page 51 - At quern virum, di boni! mitto civem aut senatorem aut imperatorem, oratorem enim hoc loco quaerimus : quis illo gravior in laudando ? acerbior in vituperando? in sententiis argutior? in docendo edisserendoque subtilior? Refertae sunt orationes amplius centum quinquaginta, quas quidem adhuc invenerim et legerim, et verbis et rebus illustribus. Licet ex his eligant ea, quae notatione et laude digna sint, omnes oratoriae virtutes in eis repe66 rientur.
Page 127 - ... alios, quod melius putent dicere se posse quam scribere, quod peringeniosis hominibus neque satis doctis plerumque 03 contingit, ut ipsi Galbae. Quem fortasse vis non ingeni solum sed etiam animi et naturalis quidam dolor dicentem incendebat efficiebatque ut et incitata et gravis et vehemens esset oratio ; dein cum otiosus stilum prenderat motusque omnis animi tamquam ventus hominem defecerat, flaccescebat oratio.
Page 128 - ... qui limatius dicendi consectantur genus, accidere non solet, propterea quod prudentia nunquam deficit oratorem, qua ille utens eodem modo possit et dicere et scribere. Ardor animi non semper adest, isque cum consedit, omnis ilia vis, et quasi flamma oratoris extinguitur. Hanc igitur ob causam videtur Laelii.mens spirare etiam in scripts, Galbae autem vis occidisse.
Page 170 - Sed ecce in manibus vir et praestantissimo ingenio et flagranti studio et doctus a puero C. Gracchus. Noli enim putare quemquam, Brute, pleniorem aut uberiorem ad dicendum fuisse. Et ille : Sic prorsus, inquit, existimo atque istum de superioribus paene solum lego.
Page 225 - ... illa est urbanitas, in qua nihil absonum, nihil agreste, nihil inconditum, nihil peregrinum neque sensu neque verbis neque ore gestuve possit deprehendi; ut non tam sit in singulis dictis quam in toto colore dicendi, qualis apud Graecos amKrojtos ille reddens Athenarum proprium saporem'.
Page 30 - Protagora rerum illustrium disputationes , quae nunc communes appellantur loci; quod idem fecisse Gorgiam, cum singularum rerum laudes vituperationesque conscripsisset ; quod iudicaret hoc oratoris esse maxime proprium, rem augere posse laudando vituperandoque...
Page 7 - Augebat etiam molestiam, quod magna sapientium civium bonorumque penuria, vir egregius, conjunctissimusque mecum consiliorum omnium societate, alienissimo reipublicse tempore extinctus, et auctoritatis, et prudentise suse triste nobis desiderium reliquerat : dolebamque, quod non, ut plerique putabant, adversarium, aut obtrectatorem laudum mearum, sed socium potius et consortem gloriosi laboris amiseram.
Page 302 - Muciorum familiis audiebamus, sed, quamquam id quoque credo fuisse, tarnen ut esset perfecta illa bene loquendi laus , multis literis , et iis quidem reconduis et exquisitis, summoque studio et diligentia est consequutus.
Page 220 - C. Titius, qui meo iudicio eo pervenisse videtur quo potuit fere latinus orator sine graecis litteris et sine multo usu pervenire. huius orationes tantum argutiarum, tantum exemplorum, tantum urbanitatis habent ut paene attico stilo scriptae esse videantur. easdem argutias in tragoedias satis quidem ille acute, sed parum tragice transtulit. If the lex Fannia be the one of a. 593 (and we do not know of another), the definitions of the time of Titius' life given above must be inaccurate as well as...
Page 310 - Caesar autem rationem adhibens consuetudinem vitiosam et corruptam pura et incorrupta consuetudine emendat. Itaque cum ad hanc elegantiam verborum Latinorum — quae, etiam si orator non sis et sis ingenuus civis Romanus, tamen necessaria est— adiungit ilia oratoria ornamenta dicendi, turn videtur tamquam tabulas bene pictas collocare in bono lumine.