Page images
PDF
EPUB
[blocks in formation]

'O CURAS hominum! O quantum est in rebus inane! Quis leget hæc?' Min' tu istud ais? Nemo hercule.' Nemo? 'Vel duo, vel nemo: turpe et miserabile.'

Ne mihi Pulydamas et Troïades Labeonem

Quare?

Prætulerint? nugæ: non, si quid turbida Roma

Elevet, accedas, examenve improbum in illâ
Castiges trutinâ: nec te quæsiveris extrà.
Nam Romæ quis non? ah, si fas dicere! sed fas
Tunc, quum ad canitiem et nostrum istud vivere triste
Aspexi, et nucibus facimus quæcunque relictis,
Quum sapimus patruos: tunc, tunc, ignoscite.
Quid faciam? sed sum petulanti splene cachinno.

[ocr errors]

Nolo.'

5

10

́Scribimus inclusi, numeros ille, hic pede liber,
Grande aliquid, quod pulmo animæ prælargus anhelet.
Scilicet hæc populo, pexusque togâque recenti,
Et natalitiâ tandem cum sardonyche, albus
Sede leges celsâ, liquido quum plasmate guttur
Mobile collueris, patranti fractus ocello.
Hîc neque more probo videas neque voce serenâ
Ingentes trepidare Titos, quum carmina lumbum
Intrant, et tremulo scalpuntur ubi intima versu.
Tun', vetule, auriculis alienis colligis escas?
Auriculis, quibus et dicas cute perditus, ohe?
'Quo didicisse, nisi hoc fermentum et quæ semel intus
Innata est, rupto jecore exierit caprificus?'

Scire tuum nihil est, nisi te scire hoc sciat alter?

[blocks in formation]

En pallor seniumque! O mores! usque adeòne

'At pulchrum est digito monstrari, et dicier, Hic est ! Ten' cirratorum centum dictata fuisse

Pro nihilo pendas?' Ecce inter pocula quærunt
Romulidæ saturi, quid dia poëmata narrent.

30

Hîc aliquis, cui circum humeros hyacinthina læna est,

Rancidulum quiddam balbâ de nare locutus,

Phyllidas, Hypsipylas, vatum et plorabile si quid,

Eliquat, et tenero supplantat verba palato.
Assensêre viri: nunc non cinis ille poëtæ
Felix? non levior cippus nunc imprimit ossa?
Laudant convivæ : nunc non e manibus illis,
Nunc non e tumulo fortunatâque favillâ

35

Nascentur viola? Rides, ait, et nimis uncis
Naribus indulges. An erit, qui velle recuset
Os populi meruisse? et, cedro digna locutus,

40

Linquere nec scombros metuentia carmina, nec thus?
Quisquis es, O modò quem ex adverso dicere feci,
Non ego, quum scribo, si fortè quid aptius exit,
Quando hæc rara avis est, si quid tamen aptius exit,
Laudari metuam neque enim mihi cornea fibra est:
Sed recti finemque extremumque esse recuso
EUGE tuum et BELLE: nam BELLE hoc excute totum:
Quid non intus habet? non hic est Ilias Accî
Ebria veratro? non si qua elegidia crudi
Dictârunt proceres? non quicquid denique lectis
Scribitur in citreis? Calidum scis ponere sumen:
Scis comitem horridulum tritâ donare lacernâ :
Et, Verum, inquis, amo: verum mihi dicite de me.
Qui pote? vis dicam? nugaris, quum tibi, calve,

45

50

55

Pinguis aqualiculus propenso sesquipede exstet.
O Jane, a tergo quem nulla ciconia pinsit,
Nec manus auriculas imitata est mobilis altas,
Nec linguæ, quantùm sitiat canis Appula, tantùm!
Vos, O patricius sanguis, quos vivere fas est
Occipiti cæco, posticæ occurrite sannæ.

Quis populi sermo est? quis enim? nisi carmina molli
Nunc demum numero fluere, ut per leve severos
Effundat junctura ungues: scit tendere versum
Non secus, ac si oculo rubricam dirigat uno.
Sive opus in mores, in luxum, in prandia regum,
Dicere, res grandes nostro dat Musa poëtæ.
Ecce modò heroas sensus afferre videmus
Nugari solitos Græcè, nec ponere lucum
Artifices, nec rus saturum laudare, ubi corbes,
Et focus, et porci, et fumosa Palilia fœno:
Unde Remus, sulcoque terens dentalia, Quinti,
Quum trepida ante boves dictatorem induit uxor,
Et tua aratra domum lictor tulit: euge poëta!
Est nunc, Briseïs quem venosus liber Accî,
Sunt, quos Pacuviusque et verrucosa moretur
Antiopa, ærumnis cor luctificabile fulta.
Hos pueris monitus patres infundere lippos

[blocks in formation]

Quum videas, quærisne, unde hæc sartago loquendi

80

Venerit in linguas ? unde istud dedecus, in quo
Trossulus exsultat tibi per subsellia levis?
Nilne pudet, capiti non posse pericula cano

Pellere, quin tepidum hoc optes audire, DECENTER?
Fur es, ait Pedio. Pedius quid? crimina rasis

85

Librat in antithetis: doctas posuisse figuras

Laudatur: bellum hoc: hoc bellum? an, Romule, ceves?

Men' moveat? quippe et, cantet si naufragus, assem

Protulerim? cantas, quum fractâ te in trabe pictum

Ex humero portes. Verum, nec nocte paratum

90

Plorabit, qui me volet incurvàsse querelâ.

Sed numeris decor est et junctura addita crudis. Claudere sic versum didicit, Berecynthius Attin :

Et, Qui cæruleum dirimebat Nerea delphin:
Sic, Costam longo subduximus Apennino.

95

Arma virum, nonne hoc spumosum et cortice pingui?

Ut ramale vetus prægrandi subere coctum.

Quidnam igitur tenerum, et laxâ cervice legendum?
Torva Mimalloneis implêrunt cornua bombis:
Et raptum vitulo caput ablatura superbo
Bassaris, et Lyncem Manas flexura corymbis

100

Euion ingeminat: reparabilis assonat Echo.

Hæc fierent, si testiculi vena ulla paterni
Viveret in nobis? summâ delumbe salivâ

Hoc natat in labris, et in udo est Mænas et Attin :

105

Nec pluteum cædit, nec demorsos sapit ungues.
'Sed quid opus teneras mordaci radere vero
Auriculas? vide sis, ne majorum tibi fortè
Limina frigescant: sonat hîc de nare canina
Littera.' Per me equidem sint omnia protinus alba,
Nil moror. Euge! omnes, omnes bene miræ eritis res.
Hoc juvat? Hic, inquis, veto quisquam faxit oletum.
Pinge duos angues: pueri, sacer est locus: extrà
Meiite: discedo. Secuit Lucilius Urbem,

110

115

'Nusquam.'

120

Te, Lupe, te, Muci, et genuinum fregit in illis.
Omne vafer vitium ridenti Flaccus amico
Tangit, et admissus circum præcordia ludit,
Callidus excusso populum suspendere naso.
Men' mutire nefas, nec clàm, nec cum scrobe?
Hic tamen infodiam : Vidi, vidi ipse, libelle,
Auriculas asini Mida rex habet: hoc ego opertum,
Hoc ridere meum, tam nil, nullâ tibi vendo
Iliade. Audaci, quicunque, afflate Cratino,
Iratum Eupolidem prægrandi cum sene palles,
Aspice et hæc, si fortè aliquid decoctius audis.
Indè vaporatâ lector mihi feṛveat aure:
Non hic, qui in crepidas Graiorum ludere gestit
Sordidus, et lusco qui poscit dicere, Lusce,
Sese aliquem credens, Italo quòd honore supinus
Fregerit heminas Aretî ædilis iniquas:

Nec qui abaco numeros, et secto in pulvere metas,
Scit risisse vafer, multùm gaudere paratus,
Si Cynico barbam petulans nonaria vellat.
His mane edictum, post prandia Callirhoën do.

125

30

SATIRA II.

AD PLOTIUM MACRINUM

DE BONA MENTE.

HUNC, Macrine, diem numera meliore lapillo,
Qui tibi labentes apponit candidus annos.
Funde merum Genio : non tu prece poscis emaci

« PreviousContinue »