CARMEN SECULARE. PHOEBE silvarumque potens Diana, Quo Sibyllini monuere versus Alme Sol, curru nitido diem qui Rite maturos aperire partus 5 10 Sive tu Lucina probas vocari Seu Genitalis. Diva, producas subolem patrumque Feminis prolisque novae feraci Lege marita, Certus undenos decies per annos Nocte frequentes. Vosque veraces cecinisse, Parcae, Quod semel dictum est stabilisque rerum Terminus servat, bona jam peractis Jungite fata. Fertilis frugum pecorisque Tellus Spicea donet Cererem corona; Et Jovis aurae. Condito mitis placidusque telo 15 20 25 30 35 Roma si vestrum est opus, Iliaeque Cui per ardentem sine fraude Trojam Liberum munivit iter, daturus Jam mari terraque manus potentes Jam Fides et Pax et Honos Pudorque Priscus et neglecta redire Virtus Audet, apparetque beata pleno Copia cornu. Augur et fulgente decorus arcu Phoebus acceptusque novem Camenis, Corporis artus, Si Palatinas videt aequus arces. Remque Romanam Latiumque, felix Proroget aevum. Quaeque Aventinum tenet Algidumque, Curet et votis puerorum amicas Applicet aures. Haec Jovem sentire deosque cunctos Spem bonam certamque domum reporto, Dicere laudes. 40 45 50 55 60 65 70 75 EPODON LIBER. I. IBIS Liburnis inter alta navium, Paratus omne Caesaris periculum Subire, Maecenas, tuo. Quid nos, quibus te vita sit superstite An hunc laborem mente laturi decet Feremus et te vel per Alpium juga Vel Occidentis usque ad ultimum sinum Roges tuum labore quid juvem meo, Comes minore sum futurus in metu, Ut assidens implumibus pullis avis 10 15 20 Non ut juvencis illigata pluribus 25 Aratra nitantur mea, Pecusve Calabris ante sidus fervidum Lucana mutet pascuis, Neque ut superni villa candens Tusculi Circaea tangat moenia. 30 5 10 15 Satis superque me benignitas tua Quod aut avarus ut Chremes terra premam, II. BEATUS ille qui procul negotiis, Neque excitatur classico miles truci, Potentiorum limina. Ergo aut adulta vitium propagine Aut in reducta valle mugientium Aut pressa puris mella condit amphoris, Vel cum decorum mitibus pomis caput Ut gaudet insitiva decerpens pira, Qua muneretur te, Priape, et te, pater Libet jacere modo sub antiqua ilice, Labuntur altis interim ripis aquae, Fontesque lymphis obstrepunt manantibus, At cum tonantis annus hibernus Jovis Imbres nivesque comparat, Aut trudit acres hinc et hinc multa cane Apros in obstantes plagas, Aut amite levi rara tendit retia, Turdis edacibus dolos, Pavidumque leporem et advenam laqueo gruem 35 Jucunda captat praemia. Quis non malarum quas amor curas habet Haec inter obliviscitur? Quodsi pudica mulier in partem juvet Domum atque dulces liberos, Sabina qualis aut perusta solibus Pernicis uxor Apuli, Sacrum vetustis exstruat lignis focum Lassi sub adventum viri, Claudensque textis cratibus laetum pecus Et horna dulci vina promens dolio Non me Lucrina juverint conchylia Si quos Eois intonata fluctibus Hiems ad hoc vertat mare; Non Afra avis descendat in ventrem meum, Non attagen Ionicus Jucundior, quam lecta de pinguissimis Oliva ramis arborum Aut herba lapathi prata amantis et gravi Vel haedus ereptus lupo. 40 45 50 55 Vel agna festis caesa Terminalibus, 60 Has inter epulas ut juvat pastas oves Videre fessos vomerem inversum boves Positosque vernas, ditis examen domus, Haec ubi locutus fenerator Alphius, Jam jam futurus rusticus, Omnem redegit Idibus pecuniam, Quaerit Kalendis ponere. III. PARENTIS olim si quis impia manu 65 70 އ |