APPENDIX. No. I. HISTORIA FUNDATIONIS CONOBII DE TWYNHAM. [Ex Registro de Twynham, in Bibl. Cotton. (sub Effigie Tiberii, D. 6.) fol. 194. a.] Dugdale's "Monasticon," vol. vi. p. i. p. 303. Edit. 1830. ANNO ab incarnatione Domini M.xlii. Edwardus filius Edelredi suscepit regnum Angliæ, Anno Dominicæ Incarnationis м.lxvi. Willielmus Comes Normanniæ, cognatus Regis Edwardi prædicti, qui tumulatus est apud Westmonasterium, venit in Angliam, et pugnando Haroldum devicit, et Angliam adquisivit, et regnavit xxi. annis. Quo mortuo successit ei Willielmus filius ejus, qui dicitur Rufus, qui regnavit xiii. annis; qui quidem anno regni sui septimo, transfretavit in Normanniam, et regnum commisit Walkelino episcopo Wintoniæ, et Randulpho Flammard Dunelmensi episcopo; qui Randulphus antea fuerat Decanus in Ecclesia Christi de Twynham, cujus tempore et ante ecclesiæ de Bolre, Brokenhurst, et Hordhull pertinebant ad Ecclesiam Christi de Twynham, et Canonicos Seculares ibidem existentes. Prædictus Willielmus Rex xxx. ecclesias prostravit, et cimiteria redegit in pascua in Nova Foresta. Idem Rex anno regni sui xiii. in eadem Nova Foresta venando, interfectus est. Quo mortuo, Henricus frater ejus successit et regnavit xxvi. annos. Cui successit Rex Stephanus, nepos ejusdem Henrici senioris. Quo regnante introducti sunt Canonici Regulares in hanc Christi Ecclesiam. [Ibid. fol. 193. b.] Relatu antiquorum orthodoxorum patrum, avorum, attavorum, tam clericorum, quam laicorum suis successoribus, de Ecclesia Sanctæ Trinitatis, quæ sita est in villa quæ vocatur Twynham, et de conventu ejusdem ecclesiæ, hujusmodi verba traduntur verissima. Tempore enim Willielmi Rufi in Anglia regnantis, præfuit quidam Clericus nomine Godricus præfatæ ecclesiæ de Twynham vitâ et honestate præclarus, cum xxiiii. a Canonicis more suo horas noctis et totius diei cotidie summo complentibus diluculo. Hunc etenim Godricum sui tunc temporis clerici, non pro Decano, quasi nominis ignorantes, sed pro seniore et patrono venerabantur. Horum verò Canonicorum talis ecclesiastica erat consuetudo, quatinus ejusdem Godrici senioris oblationes missæ matutinalis et magnæ missæ undecunque allatæ propriæ absque alicujus forent participatione ; cæteras equidem oblationes, ante missas et infra, et usque ad vesperas illatas, æquanimiter inter se divident. Similiter et terris ecclesiæ adjacentibus, scilicet Herna, Buretona, Prestona, sub divisione participarentur. Præterea, Canonicus missam quilibet celebrans omnimodas ejusdem missæ oblationes post cappæ suæ oblationem, quousque eam indueret, sine alicujus haberet communione huc accedente fortuna. Randulphus episcopus hanc ecclesiam, cum villa, à Rege Willielmo impetravit. Cui quoniam ibidem Deus in multis multa operebatur miracula, gazas multimodas et sanctorum reliquias contulit prætiosas. Tandem idem cupiens et disponens Episcopus Randulphus præfatam Sanctæ Trinitatis Ecclesiam de Twynham funditùs eruere, et meliorem, decentioremque cuilibet ædificare religioni, Godricum ejusdem loci seniorem, et totum in hiis convenit verbis conventum, ut ei ad futuræ perfectionem ecclesiæ oblationes tantummodo ecclesiasticas peregrinorum, et totius parochiæ, tam vivorum quam mortuorum, concederent, exceptis illis quæ cibi essent, atque potus, et suis terris forensibus quousque eis ecclesiam plenam et perfectam et Deo dicatam cum oblationibus receptis redderet. Interim verò eis victum inveniret insuper sufficientem, cujus voluntati et dispensationi cuncti obsecundaverunt Canonici; Godrico tamen seniore obvianti protervè et tam diu contradicente quousque ab ecclesia defugatum, et per Angliam vexatum, nec regis, nec episcopi sui gratiam et auxilium in hoc impetrantem. Sed redeundo pontificis Randulphi miserecordiam exhorantem in pristinum inter Canonicos de sub se idem ut fuit ante antistes constituit locum. Fregit verò episcopus illius loci primitivam Ecclesiam, novemque alias quæ infra cimiterium steterant, cum quorundam domibus Canonicorum propè locum ecclesiæ cimiterii, et officinarum compenciorem faciendum et Canonicis in villa congruum immutationem ut dominus adaptavit locum. Fundavit equidem hanc ecclesiam episcopus Randulphus, quæ nunc est apud Twynham, et domos et officinas cuilibet religioni. Obeunte Canonicorum aliquo, ejus beneficium in sua retinebat potestate, nulli tribuens alii volens unamquamque dare præbendam religioni, si eos omnes mortis fortuna in suo tulisset tempore. Obiit ergo verò Godricus senior, non multo tempore post elapso simul et decem ex conventu canonici, quorum præbendas ipsis xiii. remanentibus ad sui victus supplementum vita illorum superstite concessit episcopus. Denique migrante Willielmo Anglorum rege Henricus frater ejus successit in regnum, ipsumque Randulphum episcopum, graviter à multis sibi accusatum cepit; captumque apud Londonias in carcerem detrusit, ejusque ecclesiam S. Trinitatis de Twynham, priùs omnibus gazis intus ab episcopo illatis, vi et violentia spoliavit, ipsamque ab inde cuidam clerico, Gilleberto de Dousgunels nuncupato, solam et solitariam omnibusque canonicis quinque exceptis, morte irruente deliberatam, in elemosinam dedit perpetuam. Suscepit igitur Gilbertus in perfectam ecclesiam Canonicorum salva libertate et omni suo jure, tam in victu à Randulpho pontifice constituto, quàm in elemosinis cibi atque potus; et terris forensibus coeptum opus imperfectæ peragebat ecclesiæ. Tandem verò quoniam situm loci cum ecclesia jam surgente competens viderat, et idoneum religioni faciendæ, communi illorum quinque canonicorum assensu, Romam petiit, ut gratia Domini Papæ et licentia et privilegio, honoris et dignitatis ecclesiæ accepto ibidem canonicum poneret ordinem; sed in redeundo migravit à seculo. Interea Ricardus senior de Redvers dominationi ecclesiæ et totius provinciæ à rege adeptus Henrico, præfatæ ecclesiæ de Twynham quendam clericum de Oglandres nomine Petrum constituit, qui salva canonicorum conditione et jure, secundùm Randulphi episcopi et Gilleberti constitutionem prædecessorum, supradictam suscepit ecclesiam regendam et perficiendam. Dedit enim illi ecclesiæ Ricardus de Redvers ad sui augmentum et canonicorum, quandam terram in insula [de Wight] quæ vocatur Ningweda. Dedit etiam quidam ejus baronum aliam terram, nomine Absam. Dederunt et parochiani omnes suas decimas, prout Gilbertus constituit. Ipse enim Gilbertus, diurnum, ut nunc, et nocturnum complens servicium, ordinavit conventum. Præscriptus igitur Petrus, sinistra imbutus ambitione, proh dolor! universa operi ecclesiæ, more antiquorum et canonicis quinque inventis pro oblationibus ad ecclesiæ perfectionem commodatis promissa subtraxit, sibi suisque clericis secum adductis mensam curialem vita ejus concedendo superstite in suos et illorum transferendo usus, non canonicè sed potestativè distribuit. Hujus rei gratia, obeunte eodem Petro, mensam prælocutam idem clerici adventicii, aliis consortio et concilio expulsis, inter se occupaverunt et oblationes operi ecclesiæ constitutas astutè subripientes, singulis alteri testimonium quasi rei ratæ perhibentibus, et à Decano concessæ et confirmatæ. Hactenus in alterius regnum militaverunt. Hæc ita gesta sequens Radulphus indiscussa, et indeterminata, et sub judicii futuri examine posita, more tamen boni prælati, quam plures tegens officinas cum parte ecclesiæ, cum vita reliquit. Successit Hillarius Wyntoniensis episcopi clericus, vitæ humilitatisque honestate præclarus, qui etiam prælibatam in melius transferre cupiens, superna providente gratia Romam ductus, et Domini Papæ electione apud Cicestriam pontificali decoratus infula, in rationis discretionem omnia proposuit futura. No. II. CARTA BALDEWINI DE REDVERIIS SENIORIS, COMITIS DEVONIÆ. BALDEWINUS DE REDVERIIS Omnibus hominibus, Francis et Anglis, cæterisq. Christi Fidelibus ad quos præsens scriptum pervenerit universis, salutem. Sciatis me, pro Dei amore et pro salute animæ meæ, et pro animabus omnium, tam antecessorum, quam successorum, et amicorum meorum, concessisse, et præsenti cartâ meâ confirmasse, Hyllario decano et cæteris omnibus in Christi ecclesiâ de Twynham Deo servientibus et servituris, ecclesias, decimas, chersez, terras, redditus, homines, cum tenementis suis et eorum sequelis, omnes, tam Ecclesiasticas possessiones, quàm seculares tenuras, et omnia quæcunque illorum sunt et esse debent super feudum meum de quibus saisita est ecclesia, vel quæcumque clamant rationabiliter ac debent habere de feudo meo, sicut in terris, hominibus, pratis, pascuis, in aquis, in omnibus aliis libertatibus et liberis consuetudinibus ac acquitanciis, et omnia benè in pace, liberè et quietè, de me et de hæredibus meis teneant, quæ sua sunt, et quæ sua esse debent, omnia integrè habeant in liberam, puram, et perpetuam elemosinam perpetuò plenè possideant, sicut melius, pleniùs, et liberiùs possunt possideri, ut dignitatem suam plenam, et omnes suas liberas consuetudines in omnibus rebus honorificè habeant, sicut antiquitùs semper habere solebant; villæ scilicet ipsius scolam; suam liberam curiam, cum soce et sace, tol et tem, et infangenethef, ita plenè, liberè, et quietè, sicut Rex Henricus patri meo Ricardo de Redveriis pleniùs et liberiùs habere concessit, quando ei primum hæreditario jure habendum, totum contulit feodum, ipsam videlicet Christescherchiam de Twynham, cum omnibus suis pertinentiis, in qua Deo serviunt; totam terram quam habent in duobus vicis ejusdem villæ de Twynham, messuagiis, cortilagiis, cum hominibus et eorum sequelis pertingentem usque in aquam de Stures; terram quam habent juxta cimiterium ex dono Alurici de Brochleja; totam exinde terram usque in aquam de Havene, quæ est inter cimiterium et fossatum Castelli; messuagium supra ipsius Castelli fossatum quod habent ex dono Gamelini. Messuagium cum pertinentiis quod habent adversus la Borram. Ecclesiam de Bolra, cum Capellis suis de Limneton, et de Brockenherst; ecclesiam de Hordhull et de Mulneford, cum pertinentiis; ecclesiam de Stoppele, cum omnibus quæ ad eam spectant, unam virgatam terræ cum appendiciis in eadem villa ex dono Godwini comitis, quam Orricus de Stanton eidem Christi Ecclesiæ violenter surripuit. Capellam de Holeherst; ecclesiam de Pideleton, cum omnibus ad eam spectantibus. Præbendam quam habent ex antiquo in ipsa villa Pideleton: totum tenementum quod tenuit Alsy Præsbyter in Bailocusleia, et quod Alnod in Bostell: totam terram de Hurne. Terram de la Grave cum ipso Bostell. Bradefeld et Richedon, cum suis pertinentiis. Hedenes buriam, [Hengistbury Head] cum omnibus quæ sibi adjacent. Terram de Stamputta, et de Huberne, et de Prestetone, cum omnibus suis pertinentiis.. In insula Wiht, ex dono Ricardi de Redveriis, manerium de Ningwode cum Hamstede, Presteton, et cum quadem terra in Southampton cum suis pertinentiis. Totam terram de Apsa, ex dono Rogeri del Estre: decimam de dominio Alurichæ de Brochle in Ernemua. Decimam thelonei de feria de Cristeschurche; decimam de Wrek, quicquid illud fuerit quod super feudum meum in parochia eorum evenerit, præter de Grespeis, cujus sinistram noam de jure antiquo habere debent. Primum annuatim salmonem, tam decimam salmonum et omnis capturæ piscium, quam omnium novalium meorum per annum intra villam et extra. Duas cotidie carectas euntes propter brueriam super terram meam. Centum annuatim carectas turbarum ad coquinam suam de feudo meo, si super terram suam non habuerint ubique super terram meam liberi esse à teloneo, sive vendant sive emant, primam omnium emptionem in villa de Cristechurche, si ego vel hæredes mei absentes fuerimus, si verò præsentes fuerimus secundam habere debent. Nullum mercenarium dabent baillivi mei ibidem pati emere vel vendere ad dampnum vel exhonerationem ecclesiæ causa lucri mihi vel hæredibus meis, nec de mercenario telonum in ecclesia aliquando recipere per totum annum. Ubicunque voluerint piscabunt Christi ecclesiæ servientes; sub propter salmones meos subtus Twynham, ubi duæ aquæ conveniunt, Havene scilicet, et Sture; quia hæc omnia cum eorum pertinentiis ante me, testibus multis, habuerunt liberè et quietè de me et de hæredibus meis tenenda, et integrè habenda sibi et successoribus suis, concessi, et præsenti Cartâ meâ, et sigello meo confirmavi; meis hæredumque meorum baillivis firmiter præcipiens, ut nullus eos exinde vexet, vel ad contrarium eis fieri permittat. Hiis testibus:-Huberto de Vaus; Stephano de Mandeivill; Jordano del Estre; et multis aliis.* No. III. CARTA BALDEWINI DE REDVERIIS ET RICARDI FILII SUI, DE INTRODUCTIONE CANONICORUM REGULARIUM. BALDEWINUS DE REDVERIIS Comes Devoniæ, et Ricardus filius et hæres ejus, domino suo Henrico [Blesensi] Episcopo Wintoniæ, et omnibus Baronibus et Hominibus suis Francis et Anglis, salutem. Vestræ dilectioni notificamus, quod quando Deus inspiravit nobis, ut ordo Canonicorum Regularium ad honorem Dei, et pro salute animarum nostrarum, et antecessorum nostrorum, in Christi ecclesia de Twynham institueretur; concessimus atque dedimus eisdem Canonicis Regularibus, et suis posteris ibidem Deo servientibus atque servituris, liberè et quietè ac inconcussè possidere, quicquid tenuit præfata ecclesia in die qua Rex Henricus dedit eam Ricardo seniori de Redveriis prædecessori nostro, tam in ecclesiasticis beneficiis, quam in terris vel in aliis quibuslibet redditibus. Scilicet, ecclesiam de Bolra, cum capellis suis de Brokeherst et de Limnetona; ecclesiam de Hordhull, et ecclesiam de Milneford; ecclesiam de Stoppele; ecclesiam de Pideletone; capellam de Holeherst. Has omnes ecclesias et capellas confirmavimus prædictis Canonicis, cum omnibus pertinentiis ac libertatibus suis. In insula, quæ dicitur Wecta, villam quæ vocatur Ningweda, cum terris et redditibus suis; terram de Apsa, cum omnibus pertinentiis suis; terram de Presteton, quæ est in eadem insula ; villam de Hurna, cum pertinentiis suis omnibus; terram de Borstell, et virgatam terræ juxta pontem de Huver; et aliam virgatam terræ, quam Ailmerus præsbyter tenuit; terram de Presteton; terram de Huberna; hydam terræ et virgatam de Suineford; unam terram in Hamptone, quæ pertinet ad manerium de Ningwede. Hiis testibus:-Lucia Comitissa; Henrico de Redveriis, et Willielmo fratre ejus; et multis aliis. * Vide Pat. 1 Hen. IV. p. 8, m. 19; et Pat. 3 Hen. V. p. 2, m. 3. |