Cum tot sustineas et tanta negotia solus, res Italas armis tuteris, moribus ornes, legibus emendes, in publica commoda peccem, si longo sermone morer tua tempora, Caesar. Romulus et Liber pater et cum Castore Pollux, post ingentia facta deorum in templa recepti, dum terras hominumque colunt genus, aspera bella componunt, agros assignant, oppida condunt, ploravere suis non respondere favorem
speratum meritis. diram qui contudit hydram notaque fatali portenta labore subegit, comperit invidiam supremo fine domari. urit enim fulgore suo qui praegravat artes infra se positas: extinctus amabitur idem. praesenti tibi maturos largimur honores iurandasque tuum per numen ponimus aras nil oriturum alias, nil ortum tale fatentes.
Sed tuus hoc populus sapiens et iustus in uno [te nostris ducibus, te Grais anteferendo]
cetera nequaquam simili ratione modoque aestimat, et nisi quae terris semota suisque temporibus defuncta videt, fastidit et odit,
sic fautor veterum, ut tabulas peccare vetantis,
VARIA LECTIO. 18 hoc cod. ex collegio Trinitatis, scholl. hic ceteri libri.
quas bis quinque viri sanxerunt, foedera regum vel Gabiis vel cum rigidis aequata Sabinis, pontificum libros, annosa volumina vatum dictitet Albano Musas in monte locutas.
Si, quia Graiorum sunt antiquissima quaeque scripta vel optima, Romani pensantur eadem scriptores trutina, non est quod multa loquamur: nil intra est olea, nil extra est in nuce duri. si meliora dies, ut vina, poëmata reddit, scire velim, chartis pretium quotus arroget annus. scriptor abhinc annos centum qui decidit, inter perfectos veteresque referri debet an inter viles atque novos? excludat iurgia finis.
'est vetus atque probus centum qui perficit annos. quid? qui deperiit minor uno mense vel anno, inter quos referendus erit? veteresne probosque, an quos et praesens et postera respuat aetas? 'iste quidem veteres inter ponetur honeste,
qui vel mense brevi vel toto est iunior anno.' utor permisso, caudaeque pilos ut equinae paullatim vello et demo unum, demo etiam unum, dum cadat elusus ratione ruentis acervi qui redit ad fastos et virtutem aestimat annis miraturque nihil nisi quod Libitina sacravit.
Ennius et sapiens et fortis et alter Homerus, ut critici dicunt, leviter curare videtur quo promissa cadant et somnia Pythagorea. Naevius in manibus non est et mentibus haeret paene recens? adeo sanctum est vetus omne poëma. ambigitur quotiens uter utro sit prior, aufert
VARIA LECTIO. 31 olea 5, Bentleius oleam (oleā g) ceteri libri bosque Bentleius poetas libri.
Pacuvius docti famam senis, Accius alti;
dicitur Afrani toga convenisse Menandro,
Plautus ad exemplar Siculi properare Epicharmi, vincere Caecilius gravitate, Terentius arte.
hos ediscit et hos arto stipata theatro
spectat Roma potens; habet hos numeratque poëtas ad nostrum tempus Livi scriptoris ab aevo.
Interdum volgus rectum videt, est ubi peccat.
si veteres ita miratur laudatque poëtas,
ut nihil anteferat, nihil illis comparet, errat; si quaedam nimis antique, si pleraque dure dicere cedit eos, ignave multa fatetur,
et sapit et mecum facit et Iove iudicat aequo. non equidem insector delendave carmina Livi esse reor, memini quae plagosum mihi parvo Orbilium dictare: sed emendata videri pulchraque et exactis minimum distantia miror. inter quae verbum emicuit si forte decorum, si versus paullo concinnior unus et alter, iniuste totum ducit venditque poëma.
indignor quidquam reprehendi, non quia crasse compositum inlepideve putetur, sed quia nuper; nec veniam antiquis, sed honorem et praemia posci. recte necne crocum floresque perambulet Attae fabula si dubitem, clament periisse pudorem cuncti paene patres, ea cum reprehendere coner quae gravis Aesopus, quae doctus Roscius egit; vel quia nil rectum nisi quod placuit sibi ducunt, vel quia turpe putant parere minoribus et quae imberbi didicere senes perdenda fateri. iam Saliare Numae carmen qui laudat et illud, quod mecum ignorat, solus volt scire videri,
Varia Lectio. 65 cedit cod. regiae societatis, Bentleius credit ceteri libri.
ingeniis non ille favet plauditque sepultis,
nostra sed impugnat, nos nostraque lividus odit.
quodsi tam Graecis novitas invisa fuisset
quam nobis, quid nunc esset vetus? aut quid haberet quod legeret tereretque viritim publicus usus?
Ut primum positis nugari Graecia bellis coepit et in vitium fortuna labier aequa, nunc athletarum studiis, nunc arsit equorum, marmoris aut eboris fabros aut aeris amavit, suspendit picta voltum mentemque tabella, nunc tibicinibus nunc est gavisa tragoedis: sub nutrice puella velut si luderet infans, quod cupide petiit mature plena reliquit. hoc paces habuere bonae ventique secundi. res gestae regumque ducumque et tristia bella quo scribi possent numero, monstravit Homerus. versibus inpariter iunctis querimonia primum, post etiam inclusa est voti sententia compos. quis tamen exiguos elegos emiserit auctor, grammatici certant, et adhuc sub iudice lis est. Archilochum proprio rabies armavit iambo: hunc socci cepere pedem grandesque cothurni, alternis aptum sermonibus et popularis vincentem strepitus et natum rebus agendis. Musa dedit fidibus divos puerosque deorum
et pugilem victorem et equum certamine primum et iuvenum curas et libera vina referre.
Romae dulce diu fuit et sollemne reclusa mane domo vigilare, clienti promere iura, cautos nominibus rectis expendere nummos, maiores audire, minori dicere per quae
quid placet aut odio est, quod non mutabile credas?
« PreviousContinue » |