Q. HORATII FLACCI

CARMINUM

LIBER III.

ODE İ.

ODI profanum vulgus, et arceo.
Favete linguis carmina non prius.
Audita, musarum sacerdos,
Virginibus puerisque canto.

Regum timendorum in proprios greges,
Reges in ipsos imperium est Jovis,
Clari giganteo triumpho,

Cuncta supercilio moventis.

Est ut viro vir latius ordinet
Arbusta sulcis; hic generosior
Descendat in campum petitor;
Moribus hic meliorque fama
K

TOм. I.

Contendat; illi turba clientium
Sit major aequa lege Necessitas
Sortitur insignes et imos;

Omne capax movet urna nomen.

Destrictus ensis cui super impia
Cervice pendet, non Siculae dapes
Dulcem elaborabunt saporem,

Non avium citharaeque cantus

Somnum reducent. Somnus agrestium
Lenis virorum non humiles domos
Fastidit, umbrosamque ripam;
Non Zephyris agitata Tempe.

Desiderantem, quod satis est, neque
Tumultuosum sollicitat mare,

Nec saevus Arcturi cadentis
Impetus, aut orientis Haedi:

Non verberatae grandine vineae, Fundusque mendax, arbore nunc aquas Culpante, nunc torrentia agros

Sidera, nunc hiemes iniquas.

Contracta pisces aequora sentiunt Jactis in altum molibus: huc frequens Caementa demittit redemtor

Cum famulis, dominusque terrae

Fastidiosus: sed Timor et Minae

Scandunt eodem, quo dominus: neque Decedit aerata triremi, et

Post equitem sedet atra Cura.

Quod si dolentem nec Phrygius lapis, Nec purpurarum sidere clarior Delenit usus, nec Falerna

Vitis, Achaemeniumque costum;

Cur invidendis postibus et novo
Sublime ritu moliar atrium?
Cur valle permutem Sabina
Divitias operosiores?

ODE II.

ANGUSTAM amice pauperiem pati
Robustus acri militia puer
Condiscat, et Parthos feroces

Vexet eques metuendus hasta ;

Vitamque sub divo et trepidis agat
In rebus. Illum ex moenibus hosticis

Matrona bellantis tyranni

Prospiciens, et adulta virgo

Suspiret: Eheu! ne rudis agminum
Sponsus lacessat regius asperum
Tactu leonem, quem cruenta

Per medias rapit ira caedes.

Dulce et decorum est pro patria mori: Mors et fugacem persequitur virum; Nec parcit imbellis juventae Poplitibus, timidove tergo.

Virtus, repulsae nescia sordidae,
Intaminatis fulget honoribus;
Nec sumit aut ponit secures
Arbitrio popularis aurae.

Virtus, recludens immeritis mori Coelum, negata tentat iter via; Coetusque vulgares, et udam Spernit humum fugiente penna.

Est et fideli tuta silentio

Merces: vetabo, qui Cereris sacrum Vulgarit arcanae, sub îsdem

Sit trabibus, fragilemque mecum

Solvat phaselon. Saepe Diespiter Neglectus incesto addidit integrum : Raro antecedentem scelestum Deseruit pede Poena claudo.

ODE III.

JUSTUM et tenacem propositi virum
Non civium ardor prava jubentium,
Non vultus instantis tyranni

Mente quatit solida, neque Auster,

Dux inquieti turbidus Hadriae,

Nec fulminantis

magna manus Jovis :

Si fractus illabatur orbis,

Impavidum ferient ruinae.

Hac arte Pollux, et vagus Hercules,
Enisus, arces attigit igneas:
Quos inter Augustus recumbens
Purpureo bibit ore nectar.

Hac te merentem, Bacche pater, tuae
Vexere tigres, indocili jugum
Collo trahentes: hac Quirinus

Martis equis Acheronta fugit ;

Gratum elocuta consiliantibus
Junone Divis :-Ilion, Ilion
Fatalis incestusque judex,
Et mulier peregrina vertit