EPISTOLAR V M 1 LIBER I. EPISTOLAI. AD PRIMA MAECENATEM. RIMA dicte mihi, fumma dicende camena, Spectatum fatis, et donatum iam rude, quaeris, Maecenas, iterum antiquo me includere ludo. Non eadem eft aetas, non mens. Veianius, armis 5 Herculis ad poftem fixis, latet abditus agro; Ne populum extrema totiens exoret arena. Eft mihi purgatam crebro qui perfonet aurem; Solue fenefcentem mature fanus equum, ne Peccet ad extremum ridendus, et ilia ducat. 10 Nunc itaque et verfus et cetera ludicra pono: Quid verum atque decens, curo et rogo, et omnis in hoc Condo, et conpono, quae mox depromere poffim. 15 Quo me cumque rapit tempeftas, deferor hofpes. v. 21. Vulg. Longa vid. 21 Diefque Longa videtur opus debentibus] Satis inconcinna repetitio, Nox longa, dies longa. Quamobrem libens amplector, quod ex vetufto codice protulit Barthius Aduers, XXXVII. 19. Vt nox longa quibus mentitur amica, diefque Tom. II. Pupil Pupillis, quos dura premit cuftodia matrum: Reftat, vt his ego me ipfe regam folerque elementis: v. 28. Vulg. Oculo. lenta hic eft, quae lente fiue tarde procedere videtur. Ouid. Heroid. 1, v. 8. Nec quererer tardos ire relicta dies. Silius Ital. XIII, 487. At gente in Scythica fuffixa cadauera truncis Lenta dies fepelit, putri liquentia tabo. Sollemnis autem fcribarum lapfus a lentus ad longus. Sic Ouid. Faft. 11, 722. Et patitur lentas obfidione moras. Ita Nic. Heinfius nave ex melioribus membranis repofuit; cum prius longas circumferretur. Sic Martialis Spectac. XXIII. I nunc, et lentas corripe, turba, moras. Idem tamen alibi inconfulte, ex pluribus licet codicibus, longa in contextu edidit, vbi antea recte habebatur lenta, Trift. IV, 1. v. 86. Hic ego follicitae iaceo nouus incola fedis : Heu nimium fati temporalenta mei. Queritur poëta diem mortis, quae fe tantis malis eriperet, nimis lente et tarde accedere; aut certe, verbis Suetonii in Caefare c. 87. lentum boc genus mortis (exilium) afpernatus, fubitam fibi celeremque optat. 28. Non poffis oculo quantum contendere Lynceus] Lambini codex a prima manu oculos; quod ille admifit: ceteri omnes, vt noftri et aliorum, oculo. Vtrumque recte dici videtur. Contendere oculo, vt voce contenderé: Cicero pro Ligario cap. III. Quantum potero voce contendam vt populus boc Romanus exaudiat. Sed et hic vocem ex coniectura dedit Lambinus, inuitis membranis. Atqui eo pacto et Gelfi locus interpolandus fuerit, 1, 4. Scribere, legere, voce contendere, buic minime opus eft; vrique poft Eft cenam. Neque tamen dubito, quin vocem contendere probe dicatur; vnde vox contenta eidem Ciceroni in Oratore c. XVII. Et contenta voce atrociter dicere; et fummissa, leniter. Sic et oculi contenti Suetonio in lib. VII. Et femel omnino ex occurfu vifam Agrippinam adeo contentis et tumentibus oculis profecutus eft. Et acies oculorum contenta Lucretio, I, 324. Nulla poteft oculorum acies contenta tueri. Vnde etiam rite colligas, contendere oculos legitimam effe locutionem. Poëta vetus apud Nonium in Derepente : Contendit oculos: derepente abiit celox. Seneca Epift. CX. Tanti putemus oculos intendere: iam apparebit quam breuis res, quam incerta, quam tuta timeatur. Lucretius IV, 806. Nonne vides oculos etiam, cum, tenuia quae fint Cernere coeperunt, contendere fe atque Idem 1, 66. vt Nonio Marcello citatur, contra Eft oculos aufus. Alta petens, pariterque oculos telum- Sic vtrumque apud fcriptores inuenias, Hic oculis ego nigra meis collyria lippus Nollet ergo fingulari ambigue vti. Eft quadam prodire tenus, fi non datur vltra. 45 Inpiger extremos curris mercator ad Indos, Difcere, et audire, et meliori credere non vis? v. 32. Vulg. Quodam. 52. Vilius arg. est auro. 32. Eft quodam prodire tenus] Editiones prifcae quoddam; codices plerique quodam : quod et plures editiones occupauit. At in vetuftiffimo Blandinio alteroque notae optimae libro quadam inuenitCruquius: idquerecte in contextum recepit; vt prior illo Lambinus ex coniectura, Germana fine dubio haec lectio eft; ceterae ne Latinae quidem funt. Tenus enim, vbi pronominibus iungitur, ablatiuum femininum femper exigit," Hactenus, Eatenus, Quate nus, Aiquatenus, Quadamtenus. Ergo hoc vult, Ef, 851, licet, quadamtenus, five aliquatenus prodire; fi non datur vltra: Aliquantum faltem in philofophia proficere licet, fi non plurimum, Plinius XIII, 7. Huic fimilis quadamtenus quae vocatur Cypria ficus. XV, 28. Citreis odor acerrimus, fapor afperrimus, qua damtenus et Cotoneis. XXIV, 14. Al 55 Pro terum Rbamni genus eft filueftre, nigrius, et quadamtenus rubens. Et alibi. 52. Vilius argentum eft auro] Meliores codices Torrentii, Vilius eft argentum auro, virtutibus aurum. Liber Collegii Trinitatis, Vilius eft auro argentum, virtutibus aurum. quod dulcius nefcio quid et numerofius in fe habet. 54. Haec Ianus fummus ab imo Perdocet] Editiones veteres Praedocet; inde perdocet paullatim obtinuit. At Membranae fere omnes prodocet, vt praeter alias veterrimae noftrae Graeuianae, Leidenfes, Reginenfes. Quod, etfi haud alibi quod fciam occurrat, recte tamen admififfe videntur Lambinus Cruquiufque, ob vnanimem tot prifcorum codicum A 2 confen |