1) fr. Vat. § 202. c. 4. C. h. t. e. 2. C. qui dare tut.

2) cf. tit. C. si tutor falsis.

3) (cf. Gai I. 182.)

4) ex Ulp. fr. 1. D. de susp. tut.

5) fr. 7. pr. eod. c. 6. C. eod.

6) fr. 3. § 5. fr. 7. § 1. D. c. 2.3. C. eod.

7) c. 9. C. eod.

5) c. 7. C. eod.

9) fr. 11. D. eod.

10) fr. 7. § 2., 3. eod.

se eundem curatorem dare, tamen invitum eum curam suscipere non cogendum divi Severus et Antoninus rescripserunt. ($ 19.') Iidem rescripserunt maritum uxori suae curatorem datum excusare se posse, licet se immisceat. (§ 20.2) Si quis autem falsis allegationibus excusationem tutelae meruit, non est liberatus onere tutelae.

Tit. XXVI. DE SUSPECTIS TUTORIBUS VEL CU-
RATORIBUS.3

'Sciendum est suspecti crimen ex lege duodecim tabularum descendere. (§ 1.4) Datum est autem ius removendi suspectos tutores Romae Praetori et in provinciis Praesidibus earum et Legato Proconsulis. (§ 2.4) Ostendimus qui possunt de suspecto cognoscere: nunc videamus qui suspecti fieri possunt. Et quidem omnes tutores possunt, sive testamentarii sint, sive [non, sed] alterius generis tutores. quare etsi legitimus sit tutor, accusari poterit. quid si patronus? adhuc idem erit dicendum; dummodo meminerimus famae patroni parcendum, licet ut suspectus remotus fuerit. (§ 3.4) Consequens est, ut videamus qui possunt suspectos postulare. Et sciendum est quasi publicam esse hanc actionem, hoc est omnibus patere. quinimo et mulieres admittuntur ex rescripto divorum Severi et Antonini, sed hae solae quae pietatis necessitudine [al. pietate necessitudinis] ductae ad hoc procedunt, ut puta mater; nutrix quoque et avia possunt, potest et soror; sed et si qua mulier fuerit, cuius Praetor propensam pietatem intellexerit non sexus verecundiam egredientis, sed pietate productae non continere iniuriam pupillorum, admittet eam ad accusationem. ($ 4.5) impuberes non possunt tutores suos suspectos postulare; puberes autem curatores suos ex consilio necessariorum suspectos possunt arguere: et ita divi Severus et Antoninus rescripserunt. ($ 5.) Suspectus est autem qui non ex fide tutelam gerit, licet solvendo est, ut Iulianus quoque rescripsit. Sed et ante quam incipiat gerere tutelam tutor, posse eum quasi suspectum removeri idem Iulianus rescripsit, et secundum eum constitutum est. (§ 6.7) Suspectus autem remotus, si quidem ob dolum, famosus est; si ob culpam, non aeque. (§ 7.) Si quis autem suspectus postulatur, quoad cognitio finiatur, interdicitur ei administratio, ut Papiniano visum est. ($8.9) Sed si suspecti cognitio suscepta fuerit, posteaque tutor vel curator decesserit, extinguitur cognitio suspecti. (§ 9.10) Si quis

1) fr. 3. § 15. D. de susp. tut.

2) ex Ulp. fr. 2. eod.

3) e fr. 5. 6. eod.

4) ex Ulp. fr. 8. eod.

tutor copiam sui non faciat, ut alimenta pupillo decernantur, cavetur epistola divorum Severi et Antonini, ut in possessionem bonorum eius pupillus mittatur; et quae mora deteriora futura sunt dato curatore distrahi iubentur. ergo ut suspectus removeri poterit qui non praestat alimenta. (S 10.) Sed si quis praesens negat propter inopiam alimenta non posse decerni, si hoc per mendacium dicat, remittendum eum esse ad Praefectum urbis puniendum placuit, sicut ille remittitur qui data pecunia ministerium tutelae redemerit. ($ 11.2) Libertus quoque, si fraudulenter gessisse tutelam filiorum vel nepotum patroni probetur, ad Praefectum urbis remittetur puniendus. (§ 12.3) Novissime sciendum est eos qui fraudulenter tutelam vel curam administrant, etiam si satis offerant, removendos a tutela: quia satisdatio propositum tutoris malevolum non mutat, sed diutius grassandi in re familiari facultatem praestat. ($ 13.4) Suspectum enim eum putamus qui moribus talis est, ut suspectus sit: enimvero tutor vel curator, quamvis pauper est, fidelis tamen et diligens, removendus non est quasi suspectus.