Mnemosyne Leiden, Volume 20E.J. Brill, 1892 - Classical philology |
From inside the book
Results 1-5 of 42
Page 49
... ἣν ἔλθῃ μηδὲ εἷς ἀναστήση .... με . . . . αι . . . τοδ . .. δε ἄγριος χειμών κοὐδὲ εἷς οἶδεν ... τὸ μέλλον ἡμέων · ἄστατος γὰρ ἀνθρώποις .. η . ἀλλὰ μή τις ἕστηκε ....... - ΜΗ . οὐδὲ εἷς . ΓΥ . ἄκουσον δή σύνεγγυς ἡμῖν ; ἅ σοι χρονίζουσ ...
... ἣν ἔλθῃ μηδὲ εἷς ἀναστήση .... με . . . . αι . . . τοδ . .. δε ἄγριος χειμών κοὐδὲ εἷς οἶδεν ... τὸ μέλλον ἡμέων · ἄστατος γὰρ ἀνθρώποις .. η . ἀλλὰ μή τις ἕστηκε ....... - ΜΗ . οὐδὲ εἷς . ΓΥ . ἄκουσον δή σύνεγγυς ἡμῖν ; ἅ σοι χρονίζουσ ...
Page 50
... ήν , σφρηγίς . Dedi quod vides , ambigens tamen scribamne Κυθηρίη an Κυθηρίων . Η 58 καθόδω της P , quod recte tuentur Nicholson et Β . καθ ̓ ὁδὸν τὴν R. | 57 sic postea legit K , qui edidit τας γρα . . χιερας .. || 58 ἐπ ̓ ἡμέρην ? Cf ...
... ήν , σφρηγίς . Dedi quod vides , ambigens tamen scribamne Κυθηρίη an Κυθηρίων . Η 58 καθόδω της P , quod recte tuentur Nicholson et Β . καθ ̓ ὁδὸν τὴν R. | 57 sic postea legit K , qui edidit τας γρα . . χιερας .. || 58 ἐπ ̓ ἡμέρην ? Cf ...
Page 54
... ην P. Corr . vLeeuwen . || 20 [ δυνατὸς ἀλή ] θειν Headlam . Lacunam sic fere suppleverim δοκέω , δίδωσιν , ut ms . habeat C non Θ . mento quo onusta est quinque talentis ( iisque ob grave fenus nauticum fructuosissimis ) aestimans ...
... ην P. Corr . vLeeuwen . || 20 [ δυνατὸς ἀλή ] θειν Headlam . Lacunam sic fere suppleverim δοκέω , δίδωσιν , ut ms . habeat C non Θ . mento quo onusta est quinque talentis ( iisque ob grave fenus nauticum fructuosissimis ) aestimans ...
Page 56
... ἣν θύρην δέ τις κόψη μνῆν τινέτω ” , φήσ ' , „ ἣν δὲ πὺξ ἀλοιήσῃ ἄλλην πάλι μνῆν ” . ἣν δέ γ ' οἰκί ̓ ἐμπρήση ἢ οὔρους ὑπερβῇ , χιλίας τὸ τίμημα ἔνειμε , κἢν βλάψῃ τι , διπλόον τίνειν . ΒΑ . ᾤκει πόλιν γάρ , ὦ Θαλῆ , σὺ δ ̓ οὐκ οἶσθας ...
... ἣν θύρην δέ τις κόψη μνῆν τινέτω ” , φήσ ' , „ ἣν δὲ πὺξ ἀλοιήσῃ ἄλλην πάλι μνῆν ” . ἣν δέ γ ' οἰκί ̓ ἐμπρήση ἢ οὔρους ὑπερβῇ , χιλίας τὸ τίμημα ἔνειμε , κἢν βλάψῃ τι , διπλόον τίνειν . ΒΑ . ᾤκει πόλιν γάρ , ὦ Θαλῆ , σὺ δ ̓ οὐκ οἶσθας ...
Page 58
... ἦν μοι Σισύμβρας χὼ πατὴρ Σισυμβίσκος , κἠπορνοβόσκειν πάντες · ἀλλ ̓ ἕκητ ̓ ἀλκῆς θαρσέων λεηλατέοιμ ̓ ἄν , εἰ Θαλῆς εἴην . ἐρᾷς σὺ μὲν ἴσως Μυρτάλης · οὐδὲν δεινόν , ἐγὼ δὲ πυρῶν · ταῦτα δοὺς ἐκεῖν ̓ ἕξεις . * νὴ Δί ̓ εἴ σοι θάλπεταί ...
... ἦν μοι Σισύμβρας χὼ πατὴρ Σισυμβίσκος , κἠπορνοβόσκειν πάντες · ἀλλ ̓ ἕκητ ̓ ἀλκῆς θαρσέων λεηλατέοιμ ̓ ἄν , εἰ Θαλῆς εἴην . ἐρᾷς σὺ μὲν ἴσως Μυρτάλης · οὐδὲν δεινόν , ἐγὼ δὲ πυρῶν · ταῦτα δοὺς ἐκεῖν ̓ ἕξεις . * νὴ Δί ̓ εἴ σοι θάλπεταί ...
Other editions - View all
Popular passages
Page 12 - Transmutât incertos honores, Nunc mihi, nunc alii benigna. Laudo manentem : si céleres quatit Pennas, resigno quae dédit, et mea Virtute me involvo probamque 55 Pauperiem sine dote quaero.
Page 27 - Chloe regit, dulces docta modos et citharae sciens, pro qua non metuam mori, si parcent animae fata superstiti." "me torret face mutua Thurini Calais filius Ornyti, pro quo bis patiar mori, si parcent puero fata superstiti." "quid si prisca redit Venus diductosque iugo cogit aeneo? si flava excutitur Chloe reiectaeque patet ianua Lydiae?" "quamquam sidere pulchrior ille est, tu levior cortice et improbo iracundior Hadria, tecum vivere amem, tecum obeam libens!
Page 173 - Praetor enim utiles actiones ei et in eum qui recepit hereditatem, quasi heredi et in heredem dare coepit, eaeque in edicto proponuntur.
Page 180 - In personam actio est, qua cum eo agimus, qui obligatus est nobis ad faciendum aliquid vel dandum: et semper adversus eundem locum habet.
Page 397 - Überhaupt hat Shakespeare bei seinen Stücken schwerlich daran gedacht, daß sie als gedruckte Buchstaben vorliegen würden, die man überzählen und gegeneinander vergleichen und berechnen möchte ; vielmehr hatte er die Bühne vor Augen, als er schrieb ; er sah seine Stücke als ein Bewegliches, Lebendiges an, das von den Brettern herab den Augen und Ohren rasch vorüberfließen würde, das man nicht festhalten und im einzelnen bekritteln könnte, und wobei es bloß darauf ankam, immer nur im...
Page 18 - Quin ego, vita, tuo limine verba querar; Nec me deficiet nautas rogitare citatos: ' Dicite, quo portu clausa puella mea est...
Page 329 - Maxima dicta suis. sed tamen humanis celebrantur honoribus omnes : hic socium summo cum love nomen habet. sancta vocant augusta patres, augusta vocantur 610 templa sacerdotum rite dicata manu ; huius et augurium dependet origine verbi, et quodcumque sua luppiter auget ope.
Page 271 - Dominus veniam addicere instituit ; hac paenitentiae compensatione redimendam proponit impunitatem. [5] Si ergo qui venditant prius nummum, quo paciscuntur, examinant, ne scalptus, neve rasus, ne adulter, etiam Dominum credimus paenitentiae probationem prius inire, tantam nobis mercedem, perennis scilicet vitae, concessurum. [6] « Sed differamus tantisper paenitentiae veritatem. Tune, opinor, emendatos liquebit, cum absolvimur.
Page 397 - Zwecke wegen da und wollen weiter nichts beweisen, als daß der Dichter seine Personen jedesmal das reden läßt, was eben an dieser Stelle gehörig, wirksam und gut ist, ohne sich viel und ängstlich zu bekümmern und zu kalkulieren, ob diese Worte vielleicht mit einer anderen Stelle in scheinbaren Widerspruch geraten möchten.