παῖς ἀνακεχώρηκεν ἐν ̓Αλεξανδρείᾳ, ᾧ ὄνομα Ἕρμων,

ὡς ἐτῶν ιη',

ἔχων

περὶ τὸ σῶμα χλαμύδα και περί

ζωμα. τοῦτον ὃς ἂν ἀναγάγῃ, λήψεται χαλκοῦ τ(α)λ(αντα) β,γ, ἐφ' ἱεροῦ δείξας τλ. α,β, παρ' ἀνδρὶ ἀξιόχρεῳ· καὶ δωσιδίκῳ, τλ. γε. Μηνύειν δὲ τὸν βουλόμενον τοῖς παρὰ τοῦ στρατηγοῦ.

Ἔστιν δὲ καὶ ὁ συναποδεδρακὼς αὐτῷ Βίων, δοῦλος —, τοῦ τον ὃς ἂν ἀναγ(άγη, λήψεται ὅσα καὶ ὑπὲρ τοῦ προγεγραμμένου. Μηνύειν δὲ καὶ ὑπὲρ τούτου τοῖς παρὰ τοῦ στρατηγοῦ.

annorum

Puer aufugit Alexandriae, cui nomen Hermo circa duodeviginti habens circa corpus tunicam et subligaculum. Eum qui reduxerit, accipiet aeris talenta duo tria milia drachmarum, in templo indicans talentum unum drachmarum duo milia, apud hominem idoneum et iudicio responsuarum, talenta tria drachmarum quinque milia. Indicato autem qui volet officio strategi.

Indi

Est etiam qui simul cum illo fugit Bio, servus - hunc qui reduxerit eadem accipiet quae etiam pro supra scripto. cato autem etiam hunc officio strategi.

haec

no

4. (Petron. sat. 97:) praeco cum servo publico proclamavit: 'Puer aberravit annorum circa XVI, mine Giton. Si quis eum reddere aut commonstrare voluerit, accipiet nummos mille.'

5. (Iulius Victor, ars rhet. 4,4:)2 Is cuius filius non comparebat, edixit se certam pecuniam daturum ei, qui filium sibi exhibuisset: quidam mortuum ostendit, petet indicivam. Contra dicitur. An cum promiserit, exsolvere debeat; an non debeat, quod mortuum ostendit?

6. (Chirius Fortunatianus, ars rhet. 1,18:)3 Cuiusdam servus fugerat; libello proposito vel per praeconem nuntians dixit daturum se denarios mille ei, qui ad se servum perduxisset. Quidam perduxit; perductus in libertatem adsertus est et liber pronuntiatus. Petit ille mille denarios; contra dicit qui dominus fuerat.

1) sc. in quod refugerit.

2) Rhet. lat. min. ed. Halm. p. 390. 3) Ibidem p. 95. Alia exempla v. Tzschirner in exordio prom. 3.

BRUNS, Fontes iuris. Ed. VI.

21

CAPUT VIII.

EMPTIONES SINE MANCIPATIONE PERACTAE1.

+133. Emptio areae scalis sepulcri faciendis a. 211 p. C. C. I. L. 6,2,1355 n. 10233. Prope Romam. Ad apographum saec. XV Orell. 4570.

P. Aelius Chrestus et Cornelia Paula (2) hoc scalare adplicitum huic sepulchro (3) quod' emerunt a fisco, agente Agathonico (4) proc(uratore) Augustorum nostrorum, quod habet (5) scriptura infra scripta.

8

Gentiano (6) et Basso cons. VII kal. April. (7) Martialis Augg. lib(ertus) prox(imus) tab(ulariorum) scripsi me (8) accepisse ab Ael(io) Chresto pro podismo stru(9)ctionis scalaris, quod est via Ostiensi (10) parte leva inter mil(iaria) I et II, quod conductum (11) habet Sulpicianus ex bonis Aeliorum Onesi(12)mi et Fortis, in praedis Amarantianis secun(13)dum renuntiationem mensor(um) pro are(a) ped(um) . . n(ummos) C.5

†134. Emptio praedii a. 153/54.

E papyro Aegyptiaca in insula Elephantine reperta quam edidit cum tabula Letronne Notices et extraits des manuscrits de la bibl. imp. 18,2 n. 17 pl. XXI; quaedam correxit K. Wessely, Wiener Studien 7 (1885) p. 70 sq., plura qui nostra causa instrumentum ad tabulam recognovit U. Wilcken.

[_ις' αὐτοκρ]άτορος Καίσαρος Τίτου Αἰλίου Αδριανοῦ ̓Αντωνίνου Σεβαστοῦ Εὐσεβοῦς, Φαρμουθὶ λ. 6 (2) [. . . . ἐπὶ τῆς Θ]ηβαΐδος [τ]οῦ περὶ Ελεφαντίνην νομοῦ, ἐπὶ Ῥουφίλλου Νίγρου ἀγορανόμου.

Απέθετο (*) [Πάρις Παρίου] μητρός Ταναπῶτις τῶν ἀπὸ

[Anno XVI] imp. Caes. T. Aelii Hadriani Antonini Aug. Pii, Pharmuthi XXX.. [in] Thebaide, nomi Elephantine, sub Rufillo Nigri f. Aedile.

Vendidit [Paris Pariu], matris Tanapotis, ex Elephantine

1) Mancipationes v. cap. III.

2) quod abundat.

3) Scilicet cum

vendit fiscus, venditionem ipsam perficit procurator puta praediorum Amarantianorum, pecunia solvitur proximo tabulariorum.

mini fuerunt praediorum antequam fisci facta sunt.

4) Hi fortasse do

5) Quod traditur

pedes n. c sic fere emendandum ped(um) L s(estertios) n(ummos) C. 6) i. e. a. 153 Apr. 25.

Ελεφαντίνης τῆς μητροπόλεως κληρονόμος (4) [ . . .] ερ τοῦ μετηλλαχότος αὐτοῦ πατρὸς Πάριδος ώ(ς) (3) | κγ μέσος λευκόχρους) οὐλῇ (5) [...... τ]ὸ ὑπάρχον αὐτῷ μέρος ἡμίσου κελλῶν) δύο, οὐσῶν ἐν τῇ μέσῃ μέριδι Ελεφαντίνης (*) [ἐπ' ἀμφόδου] Ερμωνος, ἀκολούθως τῇ ἐπενεχθείσῃ αὐτοῦ κατὰ χειρόγραφον διαιρέσει, γενομέ(7) [νῃ τῷ ἐνεστῶτι)] μηνὶ Φαρμουθί γείτονες τῆς ὅλης οἰκίας· νότου οἰκία Ταχόμτα Ερμωνος, βορρᾶ (*) [. . . . .] λιβός τόπος καλούμενος Φανκαλατῆις, ἀπηλιώτη οἰκία Πετορζμήθου Ζμεν (9) [. . . . . ἢ] οἱ ἐὰν (sic) ὦσιν γείτονες πάντοθεν, καθὼς ἐπηγόρευσεν ὁ ἀποδόμενος — ἐφ ̓ ᾖ (19) [........] τὴν συνπεφωνημένην τιμὴν ἀργυρίου) Σεβαστῶν νομίσματος δραχ μῶν (11) [είκοσι ὀκτὼ] 3 κη, ἃς καὶ ἀπέσχεν παρὰ τῆς πριαμέ νης διὰ χειρὸς ἐξ' οἴκου. Ἐπρίατο Θινσεν (12)[πῶς Σαραπαμμ]ῶνος μητρός Θινσενπῶτος τῶν ἀπὸ τῆς αὐτῆς Ἐλεφαντίνης, μετὰ κυρίου οὐπα (13) .. ...... [τ]οῦ ἑαυτῆς κατὰ πατέρα ἀδελφοῦ Παχνοῦμις Σαραπαμμῶνος τῶν ἀπὸ τῆς αὐτῆς (14) [Ελεφαντίνης.] προπωλητὴς καὶ βεβαιωτὴς τῶν κατὰ τὴν ὠνὴν ταύτην πάντων (15) [Πάρις Παρίου ὁ ἀπ]οδόμενος, ὃν ἐδέξατο Θινσενπὼς Σαραπαμμῶνος ἡ πριαμένη, ἢ καὶ ἀνέ(16)[δω]κεν τὴν γενομένην κατὰ χειρόγραφον διαίρεσιν.

metropoli, heres

defuncti patris sui Paridis, annorum circiter (?) XXIII, mediae staturae, albus colore, cicatrice . . . partem suam dimidiam cellarum duarum, quae sunt in media regione Elephantines [in via] Hermonis, secundum inlatam suam ad chirographum divisionem, quae facta est [praesenti] mense Pharmuthi. Vicini totius casae: meridie casa Tachomta Hermonis, septentrione . occasu locus dictus Phancalate is, oriente casa Petorzmethu Zmen [sive] qui circumquaque adfines sunt, ut explicavit venditor. Pro qua e[mptrix solvit] pretium de quo convenit argenti Augustorum nummos drachmas [duodetriginta] XXVIII, quas et habuit ab emptrice de manu ex area. Emit Thinsen[pos Sarapamm]onis, matris Thinsenpotis, cum tutore suo consanguineo fratre Pachnumis Sarapammonis ex eadem Elephantine. Fideiussor et confirmator eorum quae ad emptionem hanc pertinent omnium Paris Pariu venditor, quem accepit Thinsenpos Sarapammonis emptrix, quae etiam reddidit factam ad chirographum divisionem.

=

Πάρις Παρίου μητρὸς Ταναπῶτις τῶν ἀπὸ Ἐλεφαντίνης (17) [ὁ π]ρογεγραμμένος τίθιμαι τὴν προκιμένην ὠνὴν τοῦ ὑπάρχοντές μοι μέρος ἡμύσους κελλῶν δύο οὐσῶν ἐν τῇ μέσῃ μέριδι Ελε(18)[φα]ντίνης καὶ ἀπέχω τὴν τειμὴν τὰς τοῦ ἀργυρίου δραχ(μὰς) [ει]κοσι ὀκτὸ διὰ χειρὸς ἐξ οἴκου καὶ βεβαιώσω καθώς πρόκιται. Κοΐντος Κ . . . . ιος ἔγραψα ὑπὲρ (19) [αὐτο]ῦ μὴ εἰδότος γράμματα | ις' αὐτοκράτορος Καίσαρος Τίτου Αἰλίου Αντωνείνου Σεβαστοῦ Εὐσεβοῦς Φαρμουθ λι

Θινσμεμπῶς Σαρα(2 °) [παμμ]ῶνος μητρός Θισμεμπῶτος ἡ προγεγραμμένη μετὰ κυρ[ί]ου τοῦ ὁμοπατρίου μ[ο]υ ἀδελφοῦ Παχνοῦβις Σεραπαμ (21)]μῶ]νος ἐώνημαι καθώς πρόκειται. Σωκράτης Αμμωνίου ἔγραψα ὑπὲρ αὐτῆς ἐρωτηθεὶς διὰ τὸ μὴ εἰδέναι (22) [αὐ]τὴν γράμματα.

Ἑρμογένης Καικιλίου μισθωτής εἴδους ἐγκυκλίου καὶ ὑποκει μένων βασιλικῇ γραμματεία (23) [καὶ] Αμμώνιος Σωκράτους κληρονόμος τοῦ μετηλλαχότος αὐτοῦ πατρὸς κοινωνοῦ μου γεναμένου (24) [Θ]ινσεμπῶτι Σε ρωπίωνος χαίρειν). Ἔσχαμεν παρὰ σοῦ τὸ γεινόμενον τέλος τῆς προκειμένης ὠνῆς. Ι ιζ' (25) [α]τοκράτο ρος Καίσαρος Τίτου Αἰλίου 'Αδριανού Αντωνίνου Σεβαστοῦ Εὐ σεβοῦς Θῶτις.

2

Paris Pariu, matris Tanapotis, ex Elephantine, supra scriptus trado propositam emptionem partis quae mea est dimidiae cellarum duarum quae sunt in media regione Elephantines et habeo pretium drachmarum argenti duodeviginti de manu ex arca et firmabo sicut proponitur. Quintus C.. ius scripsi pro eo litteras nesciente anno XVI imp. Caes. T. Aelii Antonini Aug. Pii Pharmuthi XXX.1

Thinsmempos Sarapammonis, matris Thismempotis, supra scripta cum tutore fratre consanguineo meo Pachnubis Serapammonis emi sicut proponitur. Socrates Ammonii scripsi pro ea rogatus propterea quod litteras ignorat.

Hermogenes Caecilii conductor tributi (?) annui eorumque quae sunt sub scribatu regio et Ammonius Socratis heres patris sui defuncti, qui mihi socius fuit, Thinsempoti Seropionis salutem. Habuimus a te tributum emptionis propositae. A. XVI imp. Caes. T. Aelii Hadriani Antonini Aug. Pii, Thot XVI.2 1) i. e. a. 153 Apr. 25. 2) i. e. a. 154 Aug. 13.

Αμμώνις συνεπίσθην.

Ammonius adsensi.

+135. Emptio servi a. 359.

E papyro reperta Arsinoe in Aegypto, servata Berolini in museo antiquitatum Aegyptiacarum. Edidit eam et illustravit U. Wilcken, Hermes 19, 417. Papyrus continet instrumentum emptionis factae a. 359 Ascalone in Phoenicia; annus indicatus est nominibus c onsulum et aera Ascalonitana, cuius annus 462 incipit a. d. V kal. Nov. a. 358.

Ὑπατείᾳ Φλαουίου) Εὐσεβίου καὶ Φλαουίου) Ὑπατείου τῶν λαμπροτάτων [τῇ πρὸ τεσσά](*)ρων εἰδῶν Ὀκτωβρίων, ἀγαθῇ τύχῃ, ἐν κολωνίᾳ Ἀσκ[αλωνι], (3) τῇ πιστῇ καὶ ἐλευθέρᾳ, ἔτους δευτέρου ἑξηκοστοῦ τετρακοσιοστο[ῦ τοῦ] (4) μηνός Γορπιαίου δι'.

(5) Ἐπρίατο καλῇ αἱρέσει Φλάουτος) Βιταλιανός βίαρχος οὐεξελλ[ατίωνος] (6) ἱππέων καταφρακταρίων, εἰδρυμένων τὰ νῦν ἐν [τῇ ̓Αρσι](7)νοειτῶν πόλει τῆς Αἰγύπτου, ὑπὸ Δωρόθεον τριβοῦ[νον], (*) παρὰ Φλαουίου) 'Αγεμούνδο[υ] σινάτορος νουμέρου αὐσιλ[ιαρίων] (9) Κωνσταντιακῶν, ὑπὸ Βάριον τριβοῦνον – νῦν ἐξ

(10) τῇ ἐνταῦθα διατριβούσῃ φαμιλίᾳ τῶν γεννετ[άτων] (11) Κονσταντιακῶν στρατιωτῶν, δοῦλον αὐτοῦ [ὀνόματι] (12) "Αργουτιν, εἰ καὶ εἴ τινι ἑτέρῳ ὀνόματι καλιτε ἢ κληθ[ήσεται], (13) γένι Γάλλον, ὄντα ὡς ἐτῶν δέκα τεσσάρων μικ [ρό](14)πλεον, λευκόχρουν, ὑπόσιμον, εὐόφθαλμον, εὐθύ[τριχα?], (15) τειμῆς τῆς συν

Consulatu Flavii Eusebii et Flavii Hypatii virorum clarissimorum ante diem IV id. Oct., bonum factum, in colonia Ascalone fida et libera anno quadringentesimo sexagesimo secundo mensis Gorpiaei die XIV.

Emit bona condicione Flavius Vitalianus biarchus vexillationis equitum cataphractariorum consistentium nunc in civitate Arsinoe Aegypti sub Dorotheo tribuno a Flavio Agemundo senatore numeri auxiliarium Constantiacorum sub Vario tribuno nunc [praeposito?] ibidem commoranti familiae fortissimorum militum Constantiacorum, servum eius nomine Argutem, sive quo is alio nomine appellatur appellabiturve, natione Gallum, annorum circiter quattuordecim plus minus, albi coloris, subsimum, bene oculatum, rectis [crinibus ?], pretio de quo inter eos convenit 1) i. e. a. 359 Oct. 12.