7.

Si quis quid adversus alias rogationes] huius rogationis ergo fecerit, quodve ex earum [aliqua facere eum oporteret, 8. huius rogationis ergo.. .. non fecerit, id ei fraudi multae

poenae ne esto. ~|

9. Ne quis hanc rogationem abrogato neve huic rog]ationi obrogato neve de hac rogatione derogato, [quod eius contra leges 10. publicas populi Romani.... senatusve populi Romani iu]ssionem factum non erit. Quod aliter rogatum erit in hac ro11. gatione .... e(ius)] h(ac) l(ege) n(ihilum) r(ogatur).

32. Fragmentum Florentinum.

C. I. L. 1,263 ad n. 1409. Lamina est Florentiae in museo Riccardiano adservata, duabus paginis scripta, fracta a parte et superiore et inferiore et dextra. Quo loco et tempore reperta sit non constat.

I. (1) in res singulas HS x c(olonis) e(ius) c(oloniae) d(are) d(amnas) e(sto), [i]sque locus, ubi (2) quis adversus ea humátus sepultusve erit, (3)púrus et religióne solútus estó, eumque s(ine) f(raude) s(ua) (4) qui volet exarátó. Item né quis alvos apium | .

II. [cum IIviro (1) praefe]ct(o)ve de [e]a re cognoscere non licebit legibus] (2) eius c(oloniae) ita uti lege Aeli[a .. (24) . . cautum] (3) est, d(ecreto) d(ecurionum) ad p(raetorem) de ea re refe[rto isque praetor proponere] (4) édicereque debetó eam [rem] ..

+33. Epistula incertorum imperatorum de Tymandenis.

Tymandus oppidum (hodie Yaztü Veran) in Pisidia situm est tribus horis orientem versus ab Apollonia. Ibi qui titulum repperit praefectus tum instituto Atheniensi Americanorum Sterrett dedit nobis et ut hoc loco prodiret liberaliter permisit. Iam legitur C. I. L. III S., 1247 n. 6866. Quorum imperatorum sit, non liquet, nec magis novimus Lepidum praesidem ut videtur Pisidiae; litteratura similis est Diocletianae.

...

(1) ... ovi penitus (2) .... Tymandenis item (3)... ad scientiam nostram (4) ... tua pertulit, contemplati sumus (3) [Tyman]denos voto praecipuo, summo etiam (6) studio optare, ut ius et dignitatem civita(7)tis praecepto nostro consequantur, Lepide (8) carisssime. Cum itaque ingenitum nobis (9) sit, ut per universum orbem nostrum civi(10)tatum honor

ас

numerus augeatur eos(11)que eximie cupere1 videamus, ut civitatis (12) nomen honestatemque percipiant, isdem (13) maxime pollicentibus, quod apud se decu(14)rionum sufficiens futura sit copia, cre(15)didimus adnuendum. Quare volumus (16) ut eosdem Tymandenos hortari cu(17)res ut voti sui conpotes redditi2 (18) cum ceteris civitatibus nostris ea, que (19) ipsos consecutos ius civitatis con(20) petit recognoscere, obsequio suo nitan (21)tur inplere. Ut autem sic uti ceteris (22) civitatibus ius est coeundi in3 curiam, (23) faciendi etiam decreti et gerendi1 ce(24)tera, que iure permissa sunt, ipsa quo(25)que permissu nostro agere possit, et (26) magistratus ei itemque aediles, quaes(27)tores quoque et si qua alia necessaria (28) facienda sunt, creare debebunt. Quem (29) ordinem agendarum rerum perpetuo (30) pro civitatis merito custodiri conve(31)niet. Numerum autem decurionum (32) interim quinquaginta hominum in(33)stituere debebis. Deorum autem in(34)mortalium favor tribuet, ut aucti[s (35) elorum viribus adque numero mai[or (36) e]orum haberi copia possit.

5

34. Epistulae Ablabii praef. praet. et Constantini imperatoris de iure civitatis Orcistenorum.

Orcistus, hodie Eski Alikian, oppidum fuit Phrygiae salutaris in ipso confinio Galatiae non longe a Pessinunte situm; ibi prostat basis haec tribus lateribus inscripta, scilicet antica nobis est pagina I, latus intuenti dextrum II, intuenti sinistrum 1II; quartum latus muro opinor olim applicitum vacat. Eius oppidi incolae datis precibus ad Constantinum Magnum filiosque eius Crispum et Constantinum et Constantium (id est inter a. 323 et 326), quarum principium superest (II 17—34), reliqua pars alteri opinor basi olim inscripta deficit, petierunt, ut sibi ius civitatis restitueretur, idque impetraverunt. Adest integrum fere imperatoris de ea re rescriptum datum ad Ablabium tum praefectum praetorio (1,8 - II, 16) praemissis ex more litteris inscriptione nescio quomodo destitutis Ablabii ad Orcistenos (I1—7), per quas imperatoris rescriptum ad eos transmittit. Accedit rescriptum eiusdem Constantini alterum totam paginam tertiam occupans, post tempus opinor in latere antea vacuo relicto adiectum, scriptum die Iun. 30 a. 331 ad ordinem Orcistenorum, quo beneficium confirmatur. Harum quattuor epistularum tres ad apographum Pocockianum aliaque minora subsidia edidi C. I. L. III n. 352; sed nuper demum successit optimo amico Ramsayo

1) supra.

I.

Anglo, ut lapidem pro deperdito habitum primum investigaret, deinde denuo in locum devium eius rei causa profectus eum lectu difficillimum transcriberet et expleret (nam ex precibus quae supersunt II 17—34 Pocockius non descripserat) et maioris partis ectypum faceret. Eum cum edendum mihi committeret, parui libenter; nam cum antea eum ab hac sylloge excluserim utpote nimis corruptum, iam quamquam loca quaedam dubia restant, omnino dignus est qui huic corpori inseratur. Iam emendate ed. est C. I. L. III S.,

1266 n. 7000.

[Ut alia s]ic haec1 quae in precem con[tul]is[tis et nominis] (2) et dignitatis reparationem iure quae[runt obtine](3)re. Proinde vicari intercessione quale fuerant mut](4)ilata ad integrum prisci honoris r[eduxit imp(erator) super omnes re(5)tr]o pius3, ut et vos oppidumque dilig[entia vestra tui(6)t]um expetito legum adque appellationis splendore iure decreti] (7) perfruamini infrascribti.

(8) Have Ablabi carissime nobis.

6

(9) Incole Orcisti, iam nunc oppidi et (10) civitatis, iucundam munificien (11)tiae nostrae materiem praebue(12)runt, Ablabi carissime et iucundissi(18)me. Quibus enim studium est urbes vel no(14) vas condere vel longaevas erudire vel in(15)termortuas reparare, id quod petebatur acce(16)ptissimum fuit. Adseruerunt enim vicum suum (17) spatiis prioris aetatis oppidi splendore floru (18)isse, ut et annuis magistratuum fascibus orna(19)retur essetque curialibus celebre et populo (2o) civium plenum. Ita enim ei situ adque ingenio (21) locus opportunus esse perhibetur, ut ex qu(22)attuor partibus [e]o totidem in sese congruant (23) viae, quibus omnibus [p]ublicis mansio [e]a me(24)[di]alis adque accommoda esse dicat[u]r. Aquaru[m] (25) ibi abundantem aflu[e]ntiam, labacra quoqu[e] (26) publica privata[que] eorum istatuis veterum (27) principum ornata, [et p]opulum' comm[a]nentium (28) adeo celebre[m]

....

ali ibidem sunt, (29) facile compleantur pr[ovi]sa1o ex decursibus (30) praeterfluentium [aq]uarum,

(31) rum11

1) haequae. Huius versus qui lateris huius primus est, deficiunt litterae c. 8 ante IHAEQVAE.

--

2) prisgi. 3) POPIVS in principio v. 5 legit 5) acc ptissimum. 6) magistratum. - 7) OR·8) sic ad ectypum; CELEBREMO////ES///EIALVAVLI 9) sunt cile.

litteris fugientibus exemplum.

10) R////A. 11) A VER

QVI antea apparuerunt; AQVIMGVN exemplum.

numerum copiosum. Quibus cum omni(32)bus memoratus locus abundare dicatur, c[on(38)t]igisse adseruerunt, ut eos Nacolenses si[bi (34) a]dnecti ante id temporis postularent. Quo[d (35) es]t indignum temporibus nostris, ut tam o[p(36)p]ortunus locus civitatis nomen amittat (37), et inutile commanentibus, ut depraeda (38)[t]ione potiorum omnia sua commoda utilit[a](39)tesque deperdant. Quibus omnibus quas[i] (40) quidam cumulus accedit, quod omnes (41) [ibidem sectatores sanctissimae religi(42)onis habitare dicantur. Qui cum praeca(43)rentur, ut sibi ius antiquum nomenque (44) civitatis concederet nostra clementia, (45) sicuti adnotationis nostrae [subiecta]1 (46) cum precibus exempla testantur, huius mo(47)di sententiam dedimus. Nam haec quae in pre(48) [ce]m contulerunt et nominis et dignitatis (1) reparationem iure quae(2)runt obtinere. Proinde [gra](3)vi- II. tatis tuae interces[sione] (4) quae fuerant mu[tilata] (5) ad integrum prisci3 [honoris (6) re]duci sancimus, ut et ipsi (7) [o]ppidumque diligent[ia sua (8) t]uitum expetito legum [ad(9)q]ue appellationis splen (1o)dore perfruantur. Par es[t(11)ig]itur sinceritatem tuam (12) [9]uod promptissime pro tempo(13)[ri]s nostri dignitate conces[s(14)im]us, erga supplicantes fe[s(15)ti]nanter implere.

Vale Abla[bi (16) cajrissime et iucundissime nobis.

4

(17) Exemplum precum. ~

(18) [4]d auxilium pietatis vestrae (19) [conf]ugimus, domini impp. Constantine (20) [Maxi]me victor semper Aug. et Crispe, (21) [Cons]tantine et Constanti nobb. Cae[s.

(22) Patrila nostra Orcistos vetust[is(2 3)simu]m oppidum fuit et ex antiquis[si(24)m]is temporibus, ab origine etia[m (25) civ]itatis dignitatem obtinuit. (26) [Id] in medio confinio Galatiae p[erbe(27)n]ae3 situm est. Nam quattuor via[rum (28) tr]ansitus ex[h]ibet: id est civita[tis (29) P]essinuntesium, quae civita[s dis(3 o)tat] a patria nostra tricensim[o fe(31)re lapide; nec non etiam civitatis Mi(32)d]aitanorum, quae et ipsa est a [patria] (33) nostra

III.

in tricensimo miliario; [et civi(34)t]atis Amorianorum, quae posita

(reliqua desiderantur).

(1) [A]ct(um) prid(ie) (2) kal(endas) Iulias (3) [C]onstantinopoli.

(4) [1]mp. Caes. Constantinus (5) Maximus Guth(icus) victor ac trium(6)[f]ator Aug. et Fl(avius) Cla(udius) Constantinus (7) Alaman (nicus) et Flavius) I]ul(ius) Constantius nnbb. (8) [Claess. salutem dicunt (9) ordini civit(atis) Orcistanorum.

(10) Actum est indulgentiae nos(11)trae munere ius vobis civita(12)tis tributum non honore modo, (13) verum libertatis etiam privi(14)legium custodire. Itaque Na(15)colensium iniuriam ultra in(16)dulgentiae nostrae beneficia (17) perdurantem praesenti re(18)scribtione removemus idque (19) oratis vestris petitionique (20) deferimus, ut pecuniam, quam (21) pro cultis ante solebatis in(22) ferre, minime deinceps dependa (23)tis. Hoc igitur ad virum praest[a] (24)ntissimum rationalem Asia (25)nae dioeceseos lenitas nostra (26) perscribsit, qui, secutus for(27)mam indulgentiae concessae (28) vobis, pecuniam deinceps pro (29) supra dicta specie expeti a vo(30)bis postularique prohibebit. (81) Bene valere vos cupimus.

(32) [B]asso et Abla[bio] cons.

CAPUT V.

SENATUS CONSULTA.

35. SC. de Bacchanalibus a. 568.

E

C. I. L. 1,43 n. 196. Cf. C. I. L. 10,13 n. 104. Ri. tab. 18. tabula ahenea (a. 0,27 m., 1. 0,28 m.) a. 1640 in vico Piriolo Calabriae effossa, nunc Vindobonae adservata. Litteris exiguis, sed elegantibus est scripta; capita non sunt distincta, spatia quaedam passim sine causa, ut videtur, vacua relicta. Bacchanalium coniurationem et de ea re decreta senatus ad a. 568 enarrat Livius 39,8-19. Haec autem tabula proprie epistulam exhibet a consulibus datam ad magistratus nescio quos agro Teurano (in Bruttiis) praefectos cum adiecto vel potius praemisso senatusconsulto.

[Q] Marcius L. f., S(p.) Postumius L. f. cos. senatum consoluerunt n(onis) Octob. apud aedem (2) Duelonai.