poni folebant. L. 19. C. de palt. L. 2. Cod. CXXXI. Ad rempublicam coloniarum quod CXXXI. attinet, in eo potiffimum inter colonias & mu loniaru. Refp. Co nicipia erat difcrimen, quod hæc fuis legibus atque inftitutis; illæ dato a Romanis jure utebantur. Gell. Not. Att. XVI, 3. Colonia CXXXII.. Quid prefeau. rum alia neceffitudo eft, (quam municipiorum, non enim veniunt extrinfecus in civitatem, nec fuis radicibus nituntur, fed ex civitatibus quafi propagata funt, & jura inftitutaque omnia populi Romani, non fui arbitrii, habent. His ergo legibus vivebant coloni, quas dederant Romani, & in primis decemviri, vel triumviri coloniarum deducendarum Quare merito apud eundem Gellium miratur Hadrianus Imp. quod Italicenfes, & quædam item alia. municipia antiqua, quum fuis moribus legibufque uti poffent, in jus coloniarum mutari geftiverint. Ceterum iifdem poene, quibus municipia, etiam coloniæ gaudebant magiftratibus. Publicum habebant decurionum confilium, nihilque in lapidibus frequentius eft figlis DEC. COL. quemadmodum in iifdem marmoribus etiam SENATORES COLONIARUM occurrunt apud Reinef. Infer. p. CXXXII. Erant & in coloniis Duumviri Ediles, Quæftores, Cenfores . Erant facerdotes, augures, pontifices. Cic. Agrar. II, 35. Ut adeo non abs re Gellius l. c. colonias quafi effigies parvas & fimulacra majeftaris populi Romani adpellet. Addatur Car. Sigon. de ant. jure Ital. II, 4. p. 666. fequ. CXXXII. Proximæ funt PRÆFECTURÆ, quarum longe durior, quam coloniarum, fuit conditio. Unde & ex demum civitates in præfectura formam redigebantur, quæ iniquæ ingratæque erga populum Romanum fuerant, fidemque femel atque iterum fefellerant. Uti vel ex earum origine apud Liv. I, 38. juncto loco Dionyf. Hal. III. p. 187. adpa adparet. Parum vero a provinciarum forma differebat forma præfecturarum. Quemadmodum enim in illam quotannis præfides; ita in præfecturas prafecti mittebantur, qui tamen eo quoque differebant, quod illi a populo, vel a Senatu libera adhuc republica deligerentur: hi partim a populo, partim a prætore. Feft. voce prafeitura p. 374. PræfeCuræ ergo neque jure civitatis, neque Latii, neque Italico gaudebant, fed privatum corum jus omne ab edictis præfectorum : publicum a Senatu Romano proficifcebatur, qui iis pro lubitus tributa, vectigalia, militiam imperabat. Fuere tamen & præfectura. aliæ aliis liberiores. Quemadmodum enim, Capua in præfecture formam redacta, nullum in urbe remanebat corpus civitatis, nullus Senatus, nec plebis concilium, nec ma giftratus, tefte Livio, XXVI, 16. ita in aliis præfecturis, Fefto auctore, fuit quadam refpublica, quamvis magiftratus fuos non haberent . Sane fuit in reliquis Senatus. fimulacrum, qui conventus dici folebat, qualem etiam poftea,, patrono Cicerone, Capuani impetrarunt. Cic. pro Sext. IV. fuit ordo equeftris, fuere, qui publicam rem curarent Adiles & Quæftores.. Sed his omnibus præerant, qui juris dicundi cauffa Roma mittebantur, præfecti, quos. Feftus. (dummodo non in mendo cubat Locus,) Sexviros & Quatuorviros; Horatius: veto Serm. I. 5. v. 35. Pratores, adpellat ubi de Præféctura Fundana :: Fundos, Aufidio Lufco pratore, libenter CXXXIII. Pratextam, &latum clavum, prunaque catillum. Præfecturas hujufmodi, in quas Populi fuffragiis Præfecti mittebantur; Feftus recenfet Capuam, Cumas, Cafilinum, Vulturnum, Liternum, Puteolos, Acerras, Sueffulam Atellam Calatiam: contra Prætor præfectos tefte eodem mittebat Fundos, Formias Cæren, Venafrum, Allicas, Privernum, Anagniam, Frufinonem > Reaten, Saturniam > Nurfiam, Arpinum ex quibus tamen urbibus pleræque poftremis temporibus ad coloniarum vel municipiorum conditionem pervenerunt. Vid. Car. Sigon. de ant. jure Ital. 11, 10. feq. CXXXIII. Reliquæ civitates, quæ neque Civitates municipia, neque coloniæ, neque præfectufederata? ræ erant, civitates FOEDERATÆ diceban tur. Erant enim liberæ, nifi quod ex fœedere quædam debebant Romanis. Talis civitas foederata erat Capua, antequam in præfecturæ formam redigeretur, item Tarentum, Tibur, Prænefte, Neapolis, quæ licet foedere obftrictæ Romanis adeo tamen rempublicam fuam habebant, ut & ii, quibus aqua & igni interdictum, civitatem Romanam amififfe viderentur, fimul ac in ejufmodi civitatem fuiffent recepti. Forma reip. varia erat, fiquidem aliæ dictatoribus & confulibus, aliæ aliis magiftratibus parebant, ceu luculenter idem oftendit Sigon. 2. c. II, 14. CAP. CA P. VI. De ftatu Peregrinorum. CXXXIV. Omnes, qui non erant cives, ve- CXXXIV. teribus Romanis PEREGRINI dicebantur, five Qui pereLatini effent, five Italici juris; five in provin- grini dicia, five in præfectura aliqua morarentur. Schil- ai? ter. Diff. de jure peregrin, n.IX. Hinc & in Latini juris hominibus τῆς ζυνίας σύμβολα, figna per regrinitatis reperit Appian.de Bello civ.II.p.443. Et legem Menfiam, dum peregrinorum memninit, etiam ad Latinos pertinere, contra M. Vetran.Maurum demonftravimus in Comment. ad L. Jul. & Pap. II, 9. Neque tamen negaverim, Latinos, quippe civibus Romanis propiores, ali quando a peregrinis fejungi, veluti in Z.17.§.1.. D. de pæn. & apud Ulpian. Fragm. V, 4. XIX, 4. Poftea ubi Antoninus Caracalla civitatem cum omnibus, qui in orbe Romano vivebant, ingenuis communicaverat; foli libertini Latinæ &z dedititiæ conditionis peregrini habiti sunt, ceteri omnes Romani dičti. Inde eft, quod dedititios peregrinis accenfet Ulpianus Fragm. XX, 14. De reliquis omnibus Romani orbis incolis ait Aug. in Pfal. LVIII. Part. I.fubfin. Quifnam non cognofcit, gentes fubjellas imperio Romano? · qua quidem erant, quando omnes Romani falți funt, & omnes Romani dicuntur. Quòd adeo verum eft, ut & univerfum Romanum imperium Romania adpellatum fit, ut pluribus veterum teftimoniis, demonftrarunt Cafaubon. ad Lamprid. Alex. Sev.V. Juftell,ad Can. Eccl. univ. |