Frid. Guil. Doeringi commentationes, orationes, carmina [ed. by E.F. Wuestemann]. Accedunt F. Jacobsi Epistola ad Doeringium et E.F. wuestemanni Oratio in Doeringi memoriam habita

Front Cover
 

Selected pages

Common terms and phrases

Popular passages

Page 39 - Thence up he flew, and on the tree of life, The middle tree and highest there that grew, Sat like a cormorant...
Page 121 - Non nostrum inter vos tantas componere lites. Et vitula tu dignus et hic, et quisquis amores aut metuet dulces, aut experietur amaros.
Page 124 - Apollo.' quid loquar, aut Scyllam Nisi, quam fama secuta est candida succinctam latrantibus inguina monstris Dulichias vexasse rates et gurgite in alto a, timidos nautas canibus lacerasse marinis...
Page 107 - Nam fuit hoc vitiosus : in hora saepe ducentos, Ut magnum, versus dictabat stans pede in uno.
Page 191 - Euro, tot circum silvae firmo se robore tollant, sola tamen colitur. sed non in Caesare tantum nomen erat, nec fama ducis : sed nescia virtus stare loco : solusque pudor, non vincere bello. acer et indomitus ; quo spes, quoque ira vocasset, ferre manum, et numquam temerando pareere ferro : 50 suoeessus urgere suos, instare favori numinis : impellens quidquid sibi, summa petenti, obstaret, gaudensque viam fecisse ruina.
Page 108 - ... quo tu turpissime?' magna 75 inclamat voce, et 'licet antestari?' ego vero oppono auriculam. rapit in ius: clamor utrimque: undique concursus. sic me servavit Apollo. 1.10 {Lucili, quam sis mendosus, teste Catone defensore tuo, pervincam, qui male factos emendare parat versus; hoc lenius ille, quo melior vir et est longe subtilior illo, qui multum puer et loris et funibus udis {5] exoratus, ut esset opem qui ferre poetis antiquis posset contra fastidia nostra, grammaticorum equitum doctissimus.
Page 125 - Aspice : corripuit tremulis altaria flammis 106 sponte sua, dum ferre moror, cinis ipse. Bonum sit ! Nescio quid certe est, et Hylax in limine latrat. Credimus? an, qui amant, ipsi sibi somnia fingunt? Parcite, ab urbe venit, iam parcite, carmina Daphnis.
Page 296 - Neque vero in illo altero diutius commoremur, ut disputemus, quibus rebus adsequi possimus, ut ea, quae dicamus, intelligantur. 49. Latine scilicet dicendo, verbis usitatis ac proprie demonstrantibus ea, quae significan ac declaran volemus, sine ambiguo verbo aut sermone, non nimis longa continuatione verborum, non valde productis iis, quae similitudinis causa ex aliis rebus transferuntur, non discerptis sententiis, non praeposteris temporibus, non confusis personis, non conturbato ordine.
Page 113 - ... Art zu Hülfe kommt, als jener Grammatiker, der in seiner Jugend durch die Peitsche angehalten wurde, ein Verehrer und Vertheidiger unserer alten Dichter zu werden. Doch um wieder auf jenes zurückzukommen (worauf?), das habe ich doch wohl gesagt, dass Lucilius Verse in ungeordnetem Rhythmus daher laufen. Wer wäre für ihn so thöricht eingenommen, dies nicht zu gestehen? Aber indem ich ihn von dieser Seite tadelte, habe ich seinem Geist und Witz Gerechtigkeit widerfahren lassen. Nur kann ich...
Page xxxii - Me cichorea levesque malvae. Frui paratis et valido mihi, Latoe, dones ac precor integra Cum mente nec turpem senectam Degere nec cithara carentem.

Bibliographic information